Άλλο Αιγίδα κι άλλο σφραγίδα.

Μια μικρή παρατήρηση, μιας και παρακολουθώ μια σχετική συζήτηση στο Απέναντι Πεζοδρόμιο αλλά κι αλλού. Πρόσεξα λοιπόν οτι κάποιοι, δημοσιογράφοι και μπλόγκερς, μιλάνε για την Αιγίδα που "δεν δίνει" ο Δήμος Αθηναίων στο Pride.

Θέλω απλώς να επισημάνω οτι η "Αιγίδα" δεν είναι κάτι που δίνεις, λέμε οτι θέτει κάποιος (στο πρωτότυπο, η Αθηνά, ο Ζεύς κι άλλοι τέτοιοι γραφικοί τύποι που γδέρναν κατσίκες και φτιάχναν ασπίδες από το τομάρι τους) κάποιον άλλον "υπό την Αιγίδα του", εννοώντας "υπό την προστασία του".

Δε διαφωνώ οτι είναι λίγο μπουρδούκλωμα να λες ολόκληρη την φράση "ο δήμαρχος Αθηναίων για τρίτη χρονιά αρνήθηκε να θέσει το Gay Pride υπό την Αιγίδα του Δήμου Αθηναίων" κάθε φορά που θες να κράξεις τον Κακλαμάνη. Δηλαδή διαφωνώ, αλλά για να γίνω κατανοητή από όσους τους αφορά θα πρέπει να το γράψω με δυο-τρεις λέξεις το πολύ, μονοσύλλαβες σίγουρα και κατά κύριο λόγο Αγγλικές, και να με σχωρνάτε αλλά εγώ από το να επικοινωνώ έτσι, προτιμώ να πάρω ένα κονσερβοκούτι και να κατεβάσω μόνη μου τη μούρη μου.

Κι όχι επειδή έχω κάνα κόλλημα με την Ελληνικήν Γλώσσαν, αλλά γιατί ο άνθρωπος συνεννοείται όταν μιλάει και καταλαβαίνει καί αυτός τί λέει καί οι άλλοι που τον ακούνε. Για να γίνει αυτό είναι βασική προϋπόθεση να μιλάμε όλοι την ίδια γλώσσα, κι αυτό πάλι το λέω από πρακτικής άποψης καθαρά. Φαίνεται όμως οτι για να το καταφέρουμε αυτό πρέπει να περιοριστούμε στα σύντομα μονοσύλλαβα ημι-Αγγλικά που λέω παραπάνω κι εγώ δεν μπορώ, αδυνατώ να χωρέσω τον πληθωρικό μου χαρακτήρα σε πέντε μίζερες και κιτς λεξούλες. Θέμα ελευθερίας της έκφρασης είναι, αν μπορείς να πεις αυτό που σκέφτεσαι, με πιάν'ς;

Απτά, θα επανέλθω, τώρα εχω κάτι δουλειές.