Η Ταϊλανδή "ladyboy" κικμπόξερ βγάζει νοκάουτ το φύλο.
(Από το National Geographic news
Laura Green, 25 Μαρτίου 2004)
Η Λώρα Γκρην, παρουσιάστρια του National Geographic On Assignment, ταξίδεψε στην Ταϊλάνδη για να ζήσει στον κόσμο των ladyboys- του "τρίτου φύλου" της Ταϊλάνδης. Εκεί συναντήθηκε με την πιο διάσημη ladyboy της χώρας- μια πρώην πρωταθλητή του kickboxing ονόματι Nong Tum.
Σ' ετούτο το άρθρο η Γκρην περιγράφει τη γνωριμία της με τον Τουμ και την μεταμόρφωσή του από έναν αρρενωπό μποξέρ σε μια λεπτοκαμωμένη, όμορφη νεαρή γυναίκα. Η ιστορία της Τουμ είναι η υπόθεση της καινούργιας ταινίας Beautiful Boxer.
Πηγαίνω να συναντήσω μια διασημότητα που βγάζει νοκ-άουτ το φύλο. Εδώ, στην Ταϊλάνδη, η Νονγκ Τουμ είναι πασίγνωστη.
Το να συναντάς μια σταρ στην καλύτερη περίπτωση σου τσακίζει τα νεύρα. Σήμερα όμως έχω έναν λόγο παραπάνω ν' ανησυχώ.
Η Νονγκ Τουμ είναι πρωταθλήτρια του κικμποξ. Είναι η νικήτρια σε 22 επαγγελματικούς αγώνες, έναν για κάθε χρόνο της ζωής της- 18 νοκ άουτ και αμέτρητες ματωμένες μύτες στη διάρκεια μιας εξάχρονης καριέρας στα ρινγκ. Και τώρα η ζωή της είναι το θέμα μιας ταινίας με πολύ καλές κριτικές.
Έχω έρθει σ' ένα παραδοσιακό Ταϊλανδέζικο σχολείο μποξ, στα περίχωρα της Μπανγκόκ, για να βρω τί κάνει αυτήν την συγκεκριμμένη διασημότητα να ξεχωρίζει τόσο. Από το δρόμο περνάω με τα πόδια ανάμεσα σε σεμνά παραπήγματα και γυναίκες που μαγειρεύουν σε μια εξωτερική κουζίνα γκαζιού.
Ο υπαίθριος χώρος εξάσκησης βρίσκεται δίπλα σε ένα κανάλι. Η κακοσμία του νερού ανακατεύεται με το ζεστό αέρα που είναι φορτωμένος με την δυσωδία από τους ιδρωμένους παλαιστές. Αγόρια παίζουν ανάμεσα σε κοκόρια και τα απομεινάρια του μποξ- γάντια, κολλητικές ταινίες και λάστιχα αυτοκινήτων.
Ξαφνικά, μέσα από τους αιωρούμενους σάκους του μποξ εμφανίζεται μια λυγερόκορμη, ομορφη νεαρή γυναίκα. Η θηλυκότητα της Νονγκ Τουμ είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή μ' ένα τέτοιο αρρενωπό φόντο. Τα πάντα πάνω της είναι λεπτεπίλεπτα: το χαμόγελό της, οι ήπιοι τρόποι της, και η απαλή φωνή της.
Αυτό θα ήταν από μόνο άξιο λόγου, αν αναλογιστεί κανείς τη βίαιη φύση αυτού του πιο μάτσο από όλα τα αθλήματα. Είναι ακόμη πιο εκπληκτικό όμως, όταν σκεφτείς οτι η Νονγκ Τουμ ήταν κάποτε άντρας.
Παλεύοντας για να ξεφύγεις από τη φτώχεια.
Για πολλούς νεαρούς Ταϊλανδούς άντρες, το κικμποξ είναι ένας τρόπος να ξεφύγουν από τη φτώχεια, μια ευκαιρία να βγουν από τα όρια της συχνά αγροτικής ζωής σε μια αναπτυσσόμενη χώρα όπου ο μέσος ετήσιος μισθός είναι λιγότερο από 2000 δολλάρια. Άλλωστε το κικμποξ θεωρείται κάτι σαν θρησκεία. Το παραδοσιακό στυλ που είναι γνωστό ως Muay Thai κάποτε αποφάσιζε τις τύχες βασιλέων- τελετουργίες και εθιμοτυπικό περιβάλλουν ετούτη την πιο ευσεβή από τις αιματοβαμμένες μάχες. Οι πρωταθλητές γίνονται εθνικοί ήρωες. Και είναι μόνο για τους άντρες.
Η Νονγκ Τουμ (γεννημένη Parinya Charoenphol) ξεκίνησε το μποξ σαν αγόρι- σαν απάντηση στις κοροϊδίες και τα σχόλια των συμμαθητών που γελούσαν με τα κοριτσίστικα φερσίματά του. Αλλά την πρώτη φορά που η νεαρή Νονγκ Τουμ αντέδρασε, τα γέλια σταμάτησαν.
Στα χρόνια που ήρθαν, στο ρινγκ, ως παρενδυτικός πρωταθλητής μποξέρ, η Τουμ φιλούσε τους αντιπάλους της στο μάγουλο μετά από κάθε μάχη όπου μετέτρεπε την αλλαζονία τους σε μια ματωμένη μάζα στο καναβάτσο.
Μ' όλα αυτά στο μυαλό μου μπαίνω στο χώρο εξάσκησης με κάποιο δέος. Είναι όμως δύσκολο να αισθανθείς φόβο μπροστά σε μια πυγμάχο που η τελευταία της κίνηση πριν αρχίσει το ζέσταμα είναι να βάλει άλλη μια στρώση λιπ γκλος. Πέρα όμως από το κραγιόν, αυτή η κοπέλα μπορεί ακόμη να πυγμαχήσει. Τα βαριά δερμάτινα γάντια που μου δίνει η Νονγκ Τουμ είναι ακόμη υγρά από το τελευταίο ιδρωμένο ζευγάρι χεριών που προστάτευσαν και γελάει με την γκριμάτσα μου στην μυρωδιά και την αίσθησή τους.
Η Τουμ έχει φορέσει αυτές τις εξαρτύσεις επαγγελματικά από τότε που ήταν έφηβος. Κατακτώντας τίτλους και διασημότητα, η Νονγκ Τουμ έγινε διάσημη τόσο για το στυλ και τη χάρη της στο ρινγκ, και την παλιομοδίτικη τεχνική της σ' αυτό το ιστορικό σπορ, όσο για το κόκκινο κραγιόν της και την κορδέλλα που έβαζε στα μαλλιά της για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους της.
Η όμορφη πυγμάχος
Οι νίκες της κάναν τους ομοφοβικούς και τους επικριτές της να σωπάσουν. Αλλά για την Τουμ, οι νίκες και τα χρήματα των βραβείων σήμαιναν μόνο ένα πράγμα: ήταν ένα βήμα πιο κοντά στην αληθινή της επιθυμία να γίνει γυναίκα, μέσω της πανάκριβης επέμβασης επαναπροσδιορισμού του φύλου.
Το θέμα με τους σάκους του μποξ είναι οτι είναι βαρύτεροι απ' ό,τι φαίνονται. Και στριφογυρνάνε. Αν έχετε χτυπήσει κανέναν με τις γροθιές σας θα ξέρετε οτι ένα λάθος χτύπημα δεν εξασφαλίζει χειροκροτήματα. Και πονάει.
Έπειτα, είναι τα λακτίσματα. Σαν οπαδός της Λάρα Κροφτ, πάντα φανταζόμουνα τον εαυτό μου σ' αυτό το ρόλο. Η Νονγκ Τουμ κατεύθυνε μια- δυο τέλειες στριφογυριστές κλωτσιές στο σάκκο και τέλειωσε την επίδειξη με μια σειρά καλαμιές που προσγειώθηκαν μ' έναν ικανοποιητικό κρότο καθώς η σάρκα χτυπούσε το δέρμα. Οι δικές μου προσπάθεις ήταν λιγότερο εντυπωσιακές, παρ' όλο που η σύσταση της Τουμ να συγκεντρωθώ στο θυμό μου πριν το επόμενο χτύπημα σίγουρα βελτίωσε την απόδοσή μου.
Παρά τα πολεμικά της μουγγρητά και το σίγουρο πάτημά της, είναι τόσο δύσκολο να δεις τον άντρα μέσα της. Ρίχνω συνέχεια κλεφτές ματιές στο όμορφο πρόσωπό της, την γυαλιστερή χαίτη των μαλλιών της που τινάζεται, και, ναι, τα πολύ πειστικά της στήθη. Με το θερμόμετρο να ξεπερνάει τους 32 βαθμούς κελσίου, κολλάω στον ιδρώτα. Ενώ η Τουμ ούτε που έχε αρχίσει να ιδρώνει.
Μετά από μισή ώρα εξάσκησης, έχω εξαντληθεί. Έτσι, αφού την παρακολουθήσω να δίνει άλλη μια συνέντευξη σ' άλλο ένα τηλεοπτικό συνεργείο - έναν ντόπιο ρεπόρτερ κι έναν καμεραμάν που την κοιτάνε με φανερό δέος για τη φήμη της- η Νονγκ Τουμ με παίρνει να πάμε για ψώνια.
Καθώς περπατάμε ανάμεσα στους πάγκους της Siam Square της Μπανγκόκ, παιδιά μας κοιτάνε μ' ανοιχτό το στόμα, γυναίκες σταματάνε και χτυπάνε τα χέρια τους με ενθουσιασμό, και μερικοί πλησιάζουν προσεκτικά για ένα αυτόγραφο και μια χειραψία.
Καθώς σταματάμε σ' ένα υπάιθριο μπαρ για γλυκό, γαλακτερό παγωμένο τσάι, η Τουμ μου λέει οτι ελπίζει πως η ταινία που μόλις βγήκε για τη ζωή της, Beautiful Boxer, θα προκαλέσει τα στερεότυπα για ανθρώπους όπως αυτή: τις Ταϊλανδές ladyboys.
Οι Ladyboys της Ταϊλάνδης
Κανείς δεν ξέρει γιατί, αλλά η Ταϊλάνδη έχει έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό από ladyboys. Συχνά αποκαλούνται katoey, μια αργκό έκφρασή για έναν άντρα που επιλέγει να ζει σαν γυναίκα.
Συνήθως μια katoey θ' αρχίσει να παίρνει γυναικείες ορμόνες γύρω στην εφηβεία για να αναστείλει την αρσενική της ανάπτυξη. Πολλές αργότερα θα κάνουν προσθετικές επεμβάσεις στο στήθος και κάποιες, αλλά όχι όλες, θα κάνουν την τελική επέμβαση επαναπροσδιορισμού του φύλου για να ολοκληρώσουν την μεταμόρφωσή τους.
Ακόμη κι όταν έχει αποκτήσει το σώμα μιας γυναίκας, η ζωή για μια katoey είναι κάθε άλλο παρά εύκολη. Η Ταϊλάνδη είναι μια Βουδδιστική χώρα όπου η ανοχή βασιλεύει. Παρ' όλ' αυτά, κάτω από την επίσημη αποδοχή, υπάρχει ένα ισχυρό ρεύμα προκατάληψης.
Οι περισσότερες katoey καταλήγουν να εργάζονται ως χορεύτριες, κάποιες σαν πόρνες. Αποζητούν έναν κόσμο όπου θα είναι ελεύθερες να φέρονται όπως θέλουν, όπου κανείς δεν θα γελάει μαζί τους- ένα μέρος όπου να μπορούν επιτέλους να ταιριάξουν.
Η Νονγκ Τουμ μου λέει οτι πάντα ήξερε πως έχει την καρδιά μιας γυναίκας. Το κικμποξ της παρείχε την οικονομική δυνατότητα να υποστηρίξει την οικογένειά της και την έβγαλε από την φτώχεια της αγροτικής ζωής. Η δύναμη κι η επιδεξιότητά της στο ρινγκ, και η ικανότητά της να βγάζει νοκ άουτ τους πιο σκληρούς αντιπάλους, της εξασφάλισε διασημότητα και αποδοχή. Αλλά το θέλγητρο της εκπλήρωσης της ανάγκης της να είναι εντελώς θηλυκή, οδήγησε την Νονγκ Τουμ να αρχίσει να παίρνει τις ορμόνες.
Μια katoey αισθητικός ήταν εκείνη που εφοδίασε την πρόθυμη Τουμ με το πρώτο μπουκάλι χαπιών. Οι φαν του μποξέρ έπαθαν σοκ. Καθώς οι μυς αρχίσαν να φθίνουν και οι γραμμές του προσώπου μαλάκωσαν, το ίδιο έγινε και με τις γροθιές που κατακτούσαν βραβεία. Αλλά με την ελπίδα να γίνει επιτέλους τελείως γυναίκα, η Νονγκ Τουμ τελικά πέρασε από τα μαχαίρια για την ολοκληρωτική επέμβαση επαναπροσδιορισμού του φύλου το 1999.
Εκπαιδεύοντας τους πρωταθλητές του μέλλοντος.
Πέντε χρόνια μετά είναι ειλικρινά δύσκολο να καταλάβεις οτι αυτή η γλυκειά γυναίκα ήταν κάποτε άντρας. Οι μέρες του πρωταθλητισμού της έχουν τελειώσει. Στο Muai Thay, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται ούτε να μπουν στο ρινγκ. Έτσι η Νονγκ Τουμ εκπαιδεύει παιδιά που θέλουν ν' ακολουθήσουν τα βήματα του πρωταθλητή τους, χωρίς άλλο γοητευμένα από τον ρομαντισμό μιας ιστορίας με αίσιο τέλος.
Η Τουμ δεν θα γίνει ποτέ δεκτή ως γυναίκα στην πατρίδα της. Η ταυτότητα που μου δείχνει λέει "Mr." δίπλα από την κοριτσίστικη φωτογραφία της. Ποτέ δεν θα παντρευτεί, ποτέ δε θα γεννήσει, και ποτέ δεν θα παλαίψει ξανά επαγγελματικά. Παρ' όλ' αυτά είναι ευτυχισμένη.
Μου λέει οτι δεν μπορείς να διαλέξεις πώς γεννιέσαι, αλλά μπορείς να διαλέξεις πώς ζεις. Χρησιμοποιεί την προκατάληψη και την έλλειψη σεβασμού εναντίον της για να θυμίζει στον εαυτό της οτι πρέπει να δουλέψει σκληρά για να κερδίσει με το μέρος της τους ανθρώπους και να αποδείξει οτι έχει καρδιά και ψυχή σαν όλους τους άλλους.
Η Τουμ λέει οτι γεννήθηκε μ' ένα μειονέκτημα, ούτε άντρας ούτε γυναίκα αλλά ένα "τρίτο φύλο". Αλλά συμφωνεί μαζί μου οτι στάθηκε επίσης τυχερή. Γεννήθηκε με μια μοναδική ικανότητα στο κικμποξ που την έκανε πλούσια και διάσημη και που της επέτρεψε να κερδίσει την αποδοχή. Τέτοια καλή τύχη δεν την έχουν όλες οι katoey.
Οι Βουδδιστές πιστεύουν στην μετενσάρκωση. Έτσι, καθώς λέμε αντίο, ρωτάω την Τουμ αν μπορούσε να διαλέξει, πώς θα ήθελε να γεννηθεί στην επόμενη ζωή της, σαν άντρας ή σαν γυναίκα; Η απάντησή της με ξαφνιάζει.
Η Τουμ λέει οτι οπωσδήποτε θα διάλεγε να γεννηθεί άντρας. Αυτή τη φορά όμως, ένας αληθινός άντρας, με μια αντρική καρδιά για να ταιριάζει με το σώμα του άντρα.
Laura Green, 25 Μαρτίου 2004)
Η Λώρα Γκρην, παρουσιάστρια του National Geographic On Assignment, ταξίδεψε στην Ταϊλάνδη για να ζήσει στον κόσμο των ladyboys- του "τρίτου φύλου" της Ταϊλάνδης. Εκεί συναντήθηκε με την πιο διάσημη ladyboy της χώρας- μια πρώην πρωταθλητή του kickboxing ονόματι Nong Tum.
Σ' ετούτο το άρθρο η Γκρην περιγράφει τη γνωριμία της με τον Τουμ και την μεταμόρφωσή του από έναν αρρενωπό μποξέρ σε μια λεπτοκαμωμένη, όμορφη νεαρή γυναίκα. Η ιστορία της Τουμ είναι η υπόθεση της καινούργιας ταινίας Beautiful Boxer.
Πηγαίνω να συναντήσω μια διασημότητα που βγάζει νοκ-άουτ το φύλο. Εδώ, στην Ταϊλάνδη, η Νονγκ Τουμ είναι πασίγνωστη.
Το να συναντάς μια σταρ στην καλύτερη περίπτωση σου τσακίζει τα νεύρα. Σήμερα όμως έχω έναν λόγο παραπάνω ν' ανησυχώ.
Η Νονγκ Τουμ είναι πρωταθλήτρια του κικμποξ. Είναι η νικήτρια σε 22 επαγγελματικούς αγώνες, έναν για κάθε χρόνο της ζωής της- 18 νοκ άουτ και αμέτρητες ματωμένες μύτες στη διάρκεια μιας εξάχρονης καριέρας στα ρινγκ. Και τώρα η ζωή της είναι το θέμα μιας ταινίας με πολύ καλές κριτικές.
Έχω έρθει σ' ένα παραδοσιακό Ταϊλανδέζικο σχολείο μποξ, στα περίχωρα της Μπανγκόκ, για να βρω τί κάνει αυτήν την συγκεκριμμένη διασημότητα να ξεχωρίζει τόσο. Από το δρόμο περνάω με τα πόδια ανάμεσα σε σεμνά παραπήγματα και γυναίκες που μαγειρεύουν σε μια εξωτερική κουζίνα γκαζιού.
Ο υπαίθριος χώρος εξάσκησης βρίσκεται δίπλα σε ένα κανάλι. Η κακοσμία του νερού ανακατεύεται με το ζεστό αέρα που είναι φορτωμένος με την δυσωδία από τους ιδρωμένους παλαιστές. Αγόρια παίζουν ανάμεσα σε κοκόρια και τα απομεινάρια του μποξ- γάντια, κολλητικές ταινίες και λάστιχα αυτοκινήτων.
Ξαφνικά, μέσα από τους αιωρούμενους σάκους του μποξ εμφανίζεται μια λυγερόκορμη, ομορφη νεαρή γυναίκα. Η θηλυκότητα της Νονγκ Τουμ είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή μ' ένα τέτοιο αρρενωπό φόντο. Τα πάντα πάνω της είναι λεπτεπίλεπτα: το χαμόγελό της, οι ήπιοι τρόποι της, και η απαλή φωνή της.
Αυτό θα ήταν από μόνο άξιο λόγου, αν αναλογιστεί κανείς τη βίαιη φύση αυτού του πιο μάτσο από όλα τα αθλήματα. Είναι ακόμη πιο εκπληκτικό όμως, όταν σκεφτείς οτι η Νονγκ Τουμ ήταν κάποτε άντρας.
Παλεύοντας για να ξεφύγεις από τη φτώχεια.
Για πολλούς νεαρούς Ταϊλανδούς άντρες, το κικμποξ είναι ένας τρόπος να ξεφύγουν από τη φτώχεια, μια ευκαιρία να βγουν από τα όρια της συχνά αγροτικής ζωής σε μια αναπτυσσόμενη χώρα όπου ο μέσος ετήσιος μισθός είναι λιγότερο από 2000 δολλάρια. Άλλωστε το κικμποξ θεωρείται κάτι σαν θρησκεία. Το παραδοσιακό στυλ που είναι γνωστό ως Muay Thai κάποτε αποφάσιζε τις τύχες βασιλέων- τελετουργίες και εθιμοτυπικό περιβάλλουν ετούτη την πιο ευσεβή από τις αιματοβαμμένες μάχες. Οι πρωταθλητές γίνονται εθνικοί ήρωες. Και είναι μόνο για τους άντρες.
Η Νονγκ Τουμ (γεννημένη Parinya Charoenphol) ξεκίνησε το μποξ σαν αγόρι- σαν απάντηση στις κοροϊδίες και τα σχόλια των συμμαθητών που γελούσαν με τα κοριτσίστικα φερσίματά του. Αλλά την πρώτη φορά που η νεαρή Νονγκ Τουμ αντέδρασε, τα γέλια σταμάτησαν.
Στα χρόνια που ήρθαν, στο ρινγκ, ως παρενδυτικός πρωταθλητής μποξέρ, η Τουμ φιλούσε τους αντιπάλους της στο μάγουλο μετά από κάθε μάχη όπου μετέτρεπε την αλλαζονία τους σε μια ματωμένη μάζα στο καναβάτσο.
Μ' όλα αυτά στο μυαλό μου μπαίνω στο χώρο εξάσκησης με κάποιο δέος. Είναι όμως δύσκολο να αισθανθείς φόβο μπροστά σε μια πυγμάχο που η τελευταία της κίνηση πριν αρχίσει το ζέσταμα είναι να βάλει άλλη μια στρώση λιπ γκλος. Πέρα όμως από το κραγιόν, αυτή η κοπέλα μπορεί ακόμη να πυγμαχήσει. Τα βαριά δερμάτινα γάντια που μου δίνει η Νονγκ Τουμ είναι ακόμη υγρά από το τελευταίο ιδρωμένο ζευγάρι χεριών που προστάτευσαν και γελάει με την γκριμάτσα μου στην μυρωδιά και την αίσθησή τους.
Η Τουμ έχει φορέσει αυτές τις εξαρτύσεις επαγγελματικά από τότε που ήταν έφηβος. Κατακτώντας τίτλους και διασημότητα, η Νονγκ Τουμ έγινε διάσημη τόσο για το στυλ και τη χάρη της στο ρινγκ, και την παλιομοδίτικη τεχνική της σ' αυτό το ιστορικό σπορ, όσο για το κόκκινο κραγιόν της και την κορδέλλα που έβαζε στα μαλλιά της για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους της.
Η όμορφη πυγμάχος
Οι νίκες της κάναν τους ομοφοβικούς και τους επικριτές της να σωπάσουν. Αλλά για την Τουμ, οι νίκες και τα χρήματα των βραβείων σήμαιναν μόνο ένα πράγμα: ήταν ένα βήμα πιο κοντά στην αληθινή της επιθυμία να γίνει γυναίκα, μέσω της πανάκριβης επέμβασης επαναπροσδιορισμού του φύλου.
Το θέμα με τους σάκους του μποξ είναι οτι είναι βαρύτεροι απ' ό,τι φαίνονται. Και στριφογυρνάνε. Αν έχετε χτυπήσει κανέναν με τις γροθιές σας θα ξέρετε οτι ένα λάθος χτύπημα δεν εξασφαλίζει χειροκροτήματα. Και πονάει.
Έπειτα, είναι τα λακτίσματα. Σαν οπαδός της Λάρα Κροφτ, πάντα φανταζόμουνα τον εαυτό μου σ' αυτό το ρόλο. Η Νονγκ Τουμ κατεύθυνε μια- δυο τέλειες στριφογυριστές κλωτσιές στο σάκκο και τέλειωσε την επίδειξη με μια σειρά καλαμιές που προσγειώθηκαν μ' έναν ικανοποιητικό κρότο καθώς η σάρκα χτυπούσε το δέρμα. Οι δικές μου προσπάθεις ήταν λιγότερο εντυπωσιακές, παρ' όλο που η σύσταση της Τουμ να συγκεντρωθώ στο θυμό μου πριν το επόμενο χτύπημα σίγουρα βελτίωσε την απόδοσή μου.
Παρά τα πολεμικά της μουγγρητά και το σίγουρο πάτημά της, είναι τόσο δύσκολο να δεις τον άντρα μέσα της. Ρίχνω συνέχεια κλεφτές ματιές στο όμορφο πρόσωπό της, την γυαλιστερή χαίτη των μαλλιών της που τινάζεται, και, ναι, τα πολύ πειστικά της στήθη. Με το θερμόμετρο να ξεπερνάει τους 32 βαθμούς κελσίου, κολλάω στον ιδρώτα. Ενώ η Τουμ ούτε που έχε αρχίσει να ιδρώνει.
Μετά από μισή ώρα εξάσκησης, έχω εξαντληθεί. Έτσι, αφού την παρακολουθήσω να δίνει άλλη μια συνέντευξη σ' άλλο ένα τηλεοπτικό συνεργείο - έναν ντόπιο ρεπόρτερ κι έναν καμεραμάν που την κοιτάνε με φανερό δέος για τη φήμη της- η Νονγκ Τουμ με παίρνει να πάμε για ψώνια.
Καθώς περπατάμε ανάμεσα στους πάγκους της Siam Square της Μπανγκόκ, παιδιά μας κοιτάνε μ' ανοιχτό το στόμα, γυναίκες σταματάνε και χτυπάνε τα χέρια τους με ενθουσιασμό, και μερικοί πλησιάζουν προσεκτικά για ένα αυτόγραφο και μια χειραψία.
Καθώς σταματάμε σ' ένα υπάιθριο μπαρ για γλυκό, γαλακτερό παγωμένο τσάι, η Τουμ μου λέει οτι ελπίζει πως η ταινία που μόλις βγήκε για τη ζωή της, Beautiful Boxer, θα προκαλέσει τα στερεότυπα για ανθρώπους όπως αυτή: τις Ταϊλανδές ladyboys.
Οι Ladyboys της Ταϊλάνδης
Κανείς δεν ξέρει γιατί, αλλά η Ταϊλάνδη έχει έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό από ladyboys. Συχνά αποκαλούνται katoey, μια αργκό έκφρασή για έναν άντρα που επιλέγει να ζει σαν γυναίκα.
Συνήθως μια katoey θ' αρχίσει να παίρνει γυναικείες ορμόνες γύρω στην εφηβεία για να αναστείλει την αρσενική της ανάπτυξη. Πολλές αργότερα θα κάνουν προσθετικές επεμβάσεις στο στήθος και κάποιες, αλλά όχι όλες, θα κάνουν την τελική επέμβαση επαναπροσδιορισμού του φύλου για να ολοκληρώσουν την μεταμόρφωσή τους.
Ακόμη κι όταν έχει αποκτήσει το σώμα μιας γυναίκας, η ζωή για μια katoey είναι κάθε άλλο παρά εύκολη. Η Ταϊλάνδη είναι μια Βουδδιστική χώρα όπου η ανοχή βασιλεύει. Παρ' όλ' αυτά, κάτω από την επίσημη αποδοχή, υπάρχει ένα ισχυρό ρεύμα προκατάληψης.
Οι περισσότερες katoey καταλήγουν να εργάζονται ως χορεύτριες, κάποιες σαν πόρνες. Αποζητούν έναν κόσμο όπου θα είναι ελεύθερες να φέρονται όπως θέλουν, όπου κανείς δεν θα γελάει μαζί τους- ένα μέρος όπου να μπορούν επιτέλους να ταιριάξουν.
Η Νονγκ Τουμ μου λέει οτι πάντα ήξερε πως έχει την καρδιά μιας γυναίκας. Το κικμποξ της παρείχε την οικονομική δυνατότητα να υποστηρίξει την οικογένειά της και την έβγαλε από την φτώχεια της αγροτικής ζωής. Η δύναμη κι η επιδεξιότητά της στο ρινγκ, και η ικανότητά της να βγάζει νοκ άουτ τους πιο σκληρούς αντιπάλους, της εξασφάλισε διασημότητα και αποδοχή. Αλλά το θέλγητρο της εκπλήρωσης της ανάγκης της να είναι εντελώς θηλυκή, οδήγησε την Νονγκ Τουμ να αρχίσει να παίρνει τις ορμόνες.
Μια katoey αισθητικός ήταν εκείνη που εφοδίασε την πρόθυμη Τουμ με το πρώτο μπουκάλι χαπιών. Οι φαν του μποξέρ έπαθαν σοκ. Καθώς οι μυς αρχίσαν να φθίνουν και οι γραμμές του προσώπου μαλάκωσαν, το ίδιο έγινε και με τις γροθιές που κατακτούσαν βραβεία. Αλλά με την ελπίδα να γίνει επιτέλους τελείως γυναίκα, η Νονγκ Τουμ τελικά πέρασε από τα μαχαίρια για την ολοκληρωτική επέμβαση επαναπροσδιορισμού του φύλου το 1999.
Εκπαιδεύοντας τους πρωταθλητές του μέλλοντος.
Πέντε χρόνια μετά είναι ειλικρινά δύσκολο να καταλάβεις οτι αυτή η γλυκειά γυναίκα ήταν κάποτε άντρας. Οι μέρες του πρωταθλητισμού της έχουν τελειώσει. Στο Muai Thay, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται ούτε να μπουν στο ρινγκ. Έτσι η Νονγκ Τουμ εκπαιδεύει παιδιά που θέλουν ν' ακολουθήσουν τα βήματα του πρωταθλητή τους, χωρίς άλλο γοητευμένα από τον ρομαντισμό μιας ιστορίας με αίσιο τέλος.
Η Τουμ δεν θα γίνει ποτέ δεκτή ως γυναίκα στην πατρίδα της. Η ταυτότητα που μου δείχνει λέει "Mr." δίπλα από την κοριτσίστικη φωτογραφία της. Ποτέ δεν θα παντρευτεί, ποτέ δε θα γεννήσει, και ποτέ δεν θα παλαίψει ξανά επαγγελματικά. Παρ' όλ' αυτά είναι ευτυχισμένη.
Μου λέει οτι δεν μπορείς να διαλέξεις πώς γεννιέσαι, αλλά μπορείς να διαλέξεις πώς ζεις. Χρησιμοποιεί την προκατάληψη και την έλλειψη σεβασμού εναντίον της για να θυμίζει στον εαυτό της οτι πρέπει να δουλέψει σκληρά για να κερδίσει με το μέρος της τους ανθρώπους και να αποδείξει οτι έχει καρδιά και ψυχή σαν όλους τους άλλους.
Η Τουμ λέει οτι γεννήθηκε μ' ένα μειονέκτημα, ούτε άντρας ούτε γυναίκα αλλά ένα "τρίτο φύλο". Αλλά συμφωνεί μαζί μου οτι στάθηκε επίσης τυχερή. Γεννήθηκε με μια μοναδική ικανότητα στο κικμποξ που την έκανε πλούσια και διάσημη και που της επέτρεψε να κερδίσει την αποδοχή. Τέτοια καλή τύχη δεν την έχουν όλες οι katoey.
Οι Βουδδιστές πιστεύουν στην μετενσάρκωση. Έτσι, καθώς λέμε αντίο, ρωτάω την Τουμ αν μπορούσε να διαλέξει, πώς θα ήθελε να γεννηθεί στην επόμενη ζωή της, σαν άντρας ή σαν γυναίκα; Η απάντησή της με ξαφνιάζει.
Η Τουμ λέει οτι οπωσδήποτε θα διάλεγε να γεννηθεί άντρας. Αυτή τη φορά όμως, ένας αληθινός άντρας, με μια αντρική καρδιά για να ταιριάζει με το σώμα του άντρα.
8 σχόλια:
Στάσσα το έχω πεί: Όταν γυρίσω στην Αθήνα θα πάω σε γυμναστήριο στη γειτονιά μου που συχνάζουν πολλοί ανατολικοευρωπαίοι και θα αφοσιωθώ συστηματικά. Χρειάζομαι work out partner. ενδιαφέρεσαι;
Πολύ ωραίο άρθρο - ευχαριστούμε για την μετάφραση :-)
Στάσσα, ώρες ώρες θα ήθελα να ήξερα κι εγώ κικμπόξινγκ.
Για κάθε περίσταση :)
Kοίτα να δεις σύμπτωση...
Προχτες το βράδυ ο ΣΚΑΪ επαιξε ένα ντοκιμαντέρ για τις διάφορες μορφές διαφυλικότητας που υπάρχουν στον πλανήτη. Ανάμεσα στα άλλα, αναφέρόταν και σε μία "κατόι" από την Ταϊλάνδη που ήταν πρωταθλήτρια στο μποξ.
Στο ίδιο ντοκιμαντέρ οι μεταφραστες δεν χρησιμοποιούσαν τον όρο "διαφυλικός" αλλά "υπερφυλικός". 'Εχει κανείς ξανακούσει να χρησιμοποιείται ποτέ αυτός ο όρος στα ελληνικά;
Τόμας:
Ξέρεις πόσα χρόνια τώρα το λέω, να πάω σε κάνα γυμναστήριο, να κάνω κάνα κοιλιακό... μπα... Πέρσι κάναμε με την καλή μου λίγο muay thay από βίντεο στο γιουτιούμπ, φέτος μόνο τους σπόνδυλους των δαχτύλων μας γυμνάζουμε στο πληκτρολόγιο. Μακάρι λοιπόν :)
Tales:
Κι εγώ ευχαριστώ για την ανάγνωση. Είναι και λίγο περίδρομος, ε;
transs:
Ξέρω, τό 'χω σκεφτεί κι εγώ. Εδώ πάνω είναι διάφορα μέρη που δίνουνε μαθήματα "αυτοάμυνας" ή διάφορων πολεμικών τεχνών, καί κικμπξ συγκεκριμμένα, σε λοατ άτομα και γυναίκες. Εννοείται πως δεν έχω ξεκουνηθεί να πάω... ! Δεν πειράζει, τουλάχιστον είμαι στα πόδια γρήγορη. :)
Χίρο:
Υπερφυλικός... όχι, δεν τό 'χω ξανακούσει! Μάλλον θα ήταν κάνα "χαλασμένο τηλέφωνο" φάση. Όταν λένε πάντως για τρανς πρωταθλήτρια του μποξ στην Ταϊλάνδη εννοούν την Νονγκ Τουμ γιατί δεν υπάρχει άλλη. Αλήθεια, τί ντοκυμανταίρ ήταν αυτό; Όχι Ελληνικό προφανώς, ε;
Ξένο ήταν αλλά μεταγλωττισμένο. Γενικώς ο ΣΚΑΙ τις μεταμεσονύχτιες ώρες βάζει πολύ ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ γύρω από ζητήματα σεξουαλικότητας. Το συγκεκριμένο έλεγε για τις κατόι στην Ταϊλάνδη, τις φάφα-φάλε στη Σαμόα, για ένα ζευγάρι αντρών στις ΗΠΑ που ο ένας είχε αποφασίσει να κάνει transition σε γυναίκα και ο άλλος το σκεφτόταν και είχε αρχίσει ορμονοθεραπεια κτλ.
Δεν νομίζω ότι ήταν χαλασμένο τηλέφωνο, απλά προφανώς οι μεταφραστές δεν γνώριζαν τον όρο διαφυλικός και προσπάθησαν να μεταφράσουν μόνοι τους το "τρανσέξουαλ". Αν το καλοσκεφτείς το "διαφυλικός" στα ελληνικά σαν σύνθετη λέξη μάλλον αντιστοιχεί καλύτερα με το αγγλικό "intersexual".
Να μου πεις, φιλολογική συζήτηση πιάνεις τώρα. Το θέμα είναι ότι είναι δύσκολο να μιλάμε για ένα πράγμα όταν ο καθένας πετάει τη δική του ορολογία...
Οι κατόι είναι αποδεκτές στην Ταϊλάνδη - ή, τουλάχιστον, πολύ περισσότερο απ' ό,τι οι διαφυλικοί σε άλλες χώρες. Αρκετές γυναίκες επίσης συνηθίζουν να κάνουν στενές φιλίες με κατόι, τις σκέφτονται κάπως σαν "άντρες που καταλαβαίνουν τις γυναίκες".
"Υπερφυλικός" όπως "υπερνομάρχης";
Στο ίδιο ντοκιμαντέρ ανέφερε ότι έχει υιοθετήσει κόρη.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα