Η χρήση της λέξης κουήαρ από το ελληνικό κίνημα φοβάμαι πως είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς η αυτοαναφορικότητα και τα δυσνόητα, ερμητικά κείμενα, μπορούν να περιορίσουν πάρα πολύ το ακροατήριο που μας καταλαβαίνει και τελικά να καταφέρνουν ελάχιστη πολιτική και κοινωνική αλλαγή. Πριν μπούμε στο πανεπιστήμιο της κουήαρ πολιτικής στην Ελλάδα, μήπως θα ήταν καλύτερο να βγάλουμε το δημοτικό του γκέι και λεσβιακού ακτιβισμού;