Διάγνωση, μέρος πρώτο.
Η ανώτατη υγειονομική επιτροπή [ονόματα, γαλόνια, ημερομηνίες κλπ]
στη σημερινή Συνεδρίαση εξέτασε αυτοπρόσωπα τον ΣΤΡΜΟ [εμένα] με ημερομηνία γέννησης [τη δική μου] που προσήλθε για εξέταση σωματικής ικανότητας συνέπεια του υπ' αριθμόν [κλπ] και αφού έλαβε υπόψη της την υπ' αριθμ [κλπ] Ιατρική Γνωμάτευση του Εξωτερικού Ψυχιατρείου [μπλα μπλα] καθώς και όλη τη σχετική αλληλογραφία που τον αφορά, βρήκε αυτόν να παρουσιάζει:
"Διαταραχή προσωπικότητας με παρενδυσία - γυναικομαστία, πιθανόν λόγω αυξημένων οιστρογόνων"
γι' αυτό και γνωματεύει:
Διετή αναβολή, άντε κοπέλαμ' σπίτι σου που θα μας κάνεις εσύ το στρατόπεδο τέλεια μπουρδέλο κλπ κλπ, υπογραφές, γαλόνια, ημερομηνίες, κλπ κλπ.
Όταν μου ήρθε το χαρτί πήγα πρώτα στη στρατολογία, στου Ρουφ, και μίλησα με κάποιον αξιωματικό που ήταν εκεί. Ευγενέστατος, μου εξήγησε οτι είχα δύο επιλογές: μπορούσα να περάσω πρώτα από το στρατόπεδο να παρουσιαστώ μετά βαΐων και κλάδων ή να πάω κατευθείαν στο νοσοκομείο να με κοιτάξουνε και να μου δώσουνε δύο χρόνια αναβολή και μετά απαλλαγή. "Δεν νομίζω να θες να πας να παρουσιαστείς, έ, τώρα φαντάροι είναι, θα σφυράνε, θα κάνουνε πλάκα...". Ήταν ήδη κάποια χρόνια που ζούσα σαν γυναίκα και ό,τι διάθεση είχα για σόου μου είχε περάσει, ό,τι άχτι είχα να βγάλω το είχα βγάλει, οπότε ακολούθησα τη συμβουλή του και πήγα αμέσως στους γιατρούς.
Αυτό για τη "γυναικομαστία" μπήκε επειδή επέμεινα να με δει και παθολόγος εκτός από τον ψυχίατρο, για να βεβαιώσει οτι δεν είναι "ψυχολογικό" το πρόβλημα, ούτε έχει να κάνει με το πως ντύνομαι (και σιγά πώς ντύνομαι, με το τζηνάκι μου πήγα), αλλά έχει αλλάξει το σώμα μου και δεν είναι κάτι που μπορώ να κρύψω, ιδίως σ' ένα στρατόπεδο. Δεν το δεχτήκανε τελικά. Όταν ρώτησα γιατί δεν γράφουνε τότε απλά "ομοφυλόφιλος" αντί για "ψυχική διαταραχή" μου είπανε οτι δεν γράφουνε πια τέτοια αιτιολόγηση (αυτό έγινε το 2000). Κι έτσι με βγάλανε τρελλή.
Έτσι έγινε και δεν έχω φωτογραφίες με το Μ-16 πάνω στο άρμα... Σνιφ :(
*Σημείωση. Δεν κάναν τα μάτια σου πουλάκια, μέχρι εχτές κάποια στιγμή είχα μια φωτογραφία μου εδώ από την εποχή που πήρα την αναβολή, αλλά την κατέβασα γιατί έμοιαζα λίγο μ' άλογο. Μη σκας, θα κάνω κάποια στιγμή μια ρετροσπεκτίβα να γελάσουμε... :)
αναρτήθηκε από το χρήστη stassa στις
Κυριακή, Ιουλίου 26, 2009
11 σχόλια:
Θέλω φωτογραφία με το ζουρλομανδύα σου, εδώ και τώρα.
(Τώρα φόρτωσα. Πολύ όμως. Άσε που και μόνο στη λέξη "άρμα" παθαίνω ένα κάτι τις...).
"έ, τώρα φαντάροι είναι, θα σφυράνε, θα κάνουνε πλάκα...".
Γι' αυτό πάρε τη ρετσινιά της τρέλας, για να σε προστατεύσουμε από αυτούς.
Ναρκίσσα:
Λολ, λέγω! Αναρωτιέμαι, οι ζουρλομανδύες του στρατού, είναι χακί;
Ωχ, στα τεθωρακισμένα είναι ο δικός σου; Άουτς. Καλύτερα να μασάω μου φαίνεται...
Τόμας:
Κοίτα, δεν μου είπε "μην μπεις γιατί θα σε κράξουνε", μου είπε οτι αν απλώς θέλω αναβολή κι όχι να κάνω σόου μπορώ να πάω και κατευθείαν στο νοσοκομείο. Οτι γίνεται της μουρλής αν παρουσιαστείς τραβεστί το ήξερα κι εγώ, εκείνο που δεν ήξερα ήταν οτι μπορούσα να το αποφύγω και βασικά χάρηκα γιατί δεν είχα όρεξη.
Τώρα, για το στίγμα, αυτό φοβάμαι δεν το γλιτώνεις έτσι κι αλλοιώς. 'Αλλωστε η διαφυλικόητα θεωρείται "διαταραχή" (της ταυτότητας του φύλου) κι επίσημα, από τους "ειδικούς". Και μάλιστα αρκετές τρανς (εδώ έξω) προτιμάνε να θεωρούνται ψυχικά διαταραγμένες παρά οτι είναι επιλογή τους. Ετοιμάζω κι άλλη ανάρτηση με θέμα τις διαγνώσεις, περίμενε και θα δεις...
Κρίνω ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο σεξιστικό όσο βαθιά ιδεολογικό. Πίσω από οποιαδήπτε απαλλαγή ή ψυχολογική εκτίμηση στον ελληνικό στρατό βρίσκεται η προσπάθεια ταπείνωσης του απολωλότος, που τόλμησε να ανμισβητήσει τους στρατιωτικούς θεσμούς, είτε με την παρενδυσία είτε με την αναζήτηση ψυχολογικής υποστήριξης.
Φίλος μου πρόσφατα επισκέφτηκε τον ψυχολόγο στρατοπέδου για να αντιμετωπίσει το στρες που του προκάλεσαν οι ατέλειωτες σκοπιές και αγγαρίες. Έπειτα από σχετική συνέντευξη, του δόθηκε η σχετική απαλλακτική γνωμάτευση "διαταραχή συμπεριφοράς"...
Με ενδιαφέρει πολύ η επόμενη ανάρτηση σου, και ό,τι χρειαστείς ίσως μπορώ να βοηθήσω...
Aς μην ξεχνάμε όμως για "διαταραχή ταυτότητας φύλου" μιλάνε και οι ψυχίατροι προκειμένου να εγκρίνουν επεμβάσεις.
Επιπλέον η φράση "πιθανόν λόγω αυξημένων οιστρογόνων" είναι η "πολιτικά ορθή" απόπειρά τους να περιγράψουν το "πρόβλημα" ως βιολογικής/ορμονικής και όχι "ψυχιατρικής" φύσης.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Θέλω να πω ότι το πρόβλημα δεν είναι ο στρατός αλλά η πολιτεία που δεν σε αναγνωρίζει σύμφωνα με το κοινωνικό σου φύλο. Αν για την πολιτεία ήσουν γυναίκα δεν θα χρειαζόταν καν να περάσεις από στρατολογίες κτλ.
'Οσο για τον καραβανά μην νομίζεις ότι σε συμβούλευε από ευγένεια και ιπποτισμό. Απλά φαντάζομαι ότι αυτές τις οδηγίες έχουν για να διαφυλάσσεται η "πειθαρχία" και να μην σημειώνονται "έκτροπα".
Κατ' αρχήν ακόμη και για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο "τρανσβεστισμός" θεωρείται ψυχολογική διαταραχή. Νομίζω ότι η μόνη χώρα που τον έχει αφαιρέσει από τον αντίστοιχο κατάλογο είναι η Σουηδία πριν από λίγους μήνες (αν κάνω λάθος διορθώστε με). Συνεπώς πόσο μάλλον στον ΕΣ που είναι από τους πιο οπισθοδρομικούς στον δυτικό (τουλάχιστον) κόσμο.
Πάντως τους τέσσερις τελευταίους μου μήνες στον ΕΣ ήμουν στο κέντρο νεοσύλλεκτων στην Κόρινθο, στην μηχανογράφηση. Υπήρξαν περιπτώσεις που είχαν έρθει να παρουσιαστούν τρανς και είχε γίνει πραγματικά πανηγύρι στο στρατόπεδο...ειδικά στις περιπτώσεις που είχαν έρθει αργούτσικα προς το μεσημέρι και δεν προλάβαιναν να τις στείλουν στο νοσοκομείο (στην Τρίπολη νομίζω) ώστε να "εξεταστούν" και να πάρουν απαλλαγή και χρειαζόταν να κοιμηθούν στο στρατόπεδο και τις στέλναν να κοιμηθούν στα ιατρεία (όπως καταλαβαίνετε δεν τις άφηναν να κοιμηθούν στους κοιτώνες μαζί με τους άλλους φαντάρους)...εκεί να δείς...ξεφώνισμα...
Για να μην ξεχάσω μια περίπτωση που θυμάμαι χαρακτηριστικά, ενός αγοριού που ήταν πολύ θηλυπρεπές. Ο λοχαγός το έβαλε με το ζόρι να κάνει τον κομμωτή του στρατοπέδου, άσχετα με το αν δεν ήξερε, ούτε είχε κουρέψει ποτέ κάποιον...οι συνειρμοί βλέπεις...γκέι=κομμωτής κτλ κτλ....
Tales:
Έχεις δίκιο μεν, αλλά. Κατ' αρχήν ο "τρανσβεστισμός" δεν μου ταιριάζει, γιατί μιλάει για περιστασιακή αμφίεση με ρούχα το άλλου φύλου για ερωτική ικανοποίηση. Εγώ όμως ζω σαν γυναίκα στην καθημερινότητά μου, έχω αλλάξει το σώμα μου, κι αν ήταν να μου κολλήσουνε μια διάγνωση, θα ήταν πιο ακριβής η "διαταρχή της ταυτότητας του φύλου", που θα τη δούμε και στο επόμενο επεισόδιο. Όχι οτι αισθάνομαι ιδιαίτερα "διαταραγμένη" αλλά όταν έχω γυρίσει τη ζωή μου ανάποδα για να ζω σαν γυναίκα, να έρχονται και να μου λένε οτι "μεταμφιέζομαι" πάει πολύ. Δε φτάνει δηλαδή κυκλοφορώ με χαρτιά που λένε άλλο όνομα από αυτό που χρησιμοποιώ, άλλο φύλο από αυτό που δείχνω, έχω κι ένα χαρτί από το στρατό που λέει οτι "μεταμφιέζομαι", λες κι είμαι κάνας απατεώνας. Δε θέλω να το δραματοποιώ πολύ, αλλά όταν λέμε οτι η πολιτεία μας σπρώχνει στο περιθώριο, αυτό εννοούμε. Οτι ενώ θα μπορούσε να ρυθμίσει κάποια πράγματα που χρειάζονται όντως ρύθμιση, διαλέγει να μας κάνει τη ζωή δύσκολη.
Ναι, τα ξέρω κι εγώ για το στρατό... γι' αυτό σου λέω, δεν είχα όρεξη, αλήθεια. Αν ήμουνα πιο μικρή, τί να πώ, ένα στρατόπεδο γεμάτο αρσενικά όλα δικά μου και να τους κάνω τη βασίλισσα; Χε χε... μπορεί και να επέμενα να με πάρουνε κι ας με βάζανε να κάνω την κομμώτρια κι εγώ. Μάλλον όμως θα με στέλνανε μετά την πρώτη ροζ μοϊκάνα... :)
Χίρο,
Δες κι από πάνω, τί λέω για την "διάγνωση". Ο Tales έχει κάνει ανάρτηση σχετικά, εδώ. Σαν διάγνωση η "παρενδυσία" είναι οφσάιντ, γι' αυτό επέμεινα να με δει παθολόγος για να διαπιστώσει οτι έχω αλλάξει το σώμα μου κλπ. Αν θέλανε "πολιτικά ορθή" διάγνωση, θα έπρεπε να βάλουνε "διαταραχή της ταυτότητας του φύλου". Κι άλλωστε αν είχανε όντως θεωρήσει το "πρόβλημα" ορμονικό, δηλαδή βιολογικό, δε θα είχανε γράψει ψυχιατρική αιτιολόγηση. Απλώς αυτό που έγινε είναι οτι πίεζα εγώ από τη μια, πιέζανε αυτοί από την άλλη και βγήκε η διάγνωση -Τέρας του Φρανκενστάιν. Βασικά, το κράξιμο στο στρατόπεδο το γλίτωσα, την κωμωδία όμως όχι... ο ψυχίατρος ο ένας πάντως, ήταν το μπάσταρδο του Γκράουτσο με τον Τσάκωνα, να, στο σταυρό που σου κάνω!
Οι καραβανάδες που συνάντησα, εκτός από την υγειονομική επιτροπή δεν ήταν και τίποτα υψηλόβαθμοι. Δε θέλω να πώ κακιά κουβέντα γιατί όποια κι αν ήταν τα κίνητρά τους ήταν όλοι τυπικοί κι ευγενέστατοι, αλλοιώς τους περίμενα. Θα μπορούσανε δηλαδή να έχουνε ακολουθήσει τις όποιες οδηγίες τους και χωρίς αβρότητες. Για μένα όποιος δεν φέρεται σαν γάιδαρος κερδίζει πόντους. Άλλωστε αν ήθελα να πάω να παρουσιαστώ, δεν μπορούσανε να κάνουνε και τίποτα να μ' εμποδίσουνε.
Τέλος πάντων, δεν τά 'χω ούτε με τους στρατιωτικούς ούτε με τους γιατρούς τώρα. Όπως είπες κι εσύ, αν δεν αδιαφορούσε η πολιτεία, δεν θα δημιουργούταν πρόβλημα.
Silentcrossing:
Νά 'σαι καλά δεν έχω ανάγκη τώρα, ευχαριστώ. Πάνε σχεδόν δέκα χρόνια από τότε, έχουν αλλάξει αρκετά στη ζωή μου. Για το στρατό ξέρεις τί λένε, εκεί που σταματάει η λογική...
Πάντως, όπως είπα και στο Χιρο οι άνθρωποι που συνάντησα γενικά καλά φερθήκανε. Βασική λεπτομέρεια όμως: ήταν όλοι στην Αθήνα και δεν ήταν σε στρατόπεδο (εκτός από του ρουφ που δεν νομίζω οτι μετράει). Μέσα δεν ξέρω τί γίνεται.
Ναί δίκιο έχεις, ούτε κι εμένα μ' αρέσει, ούτε συμφωνώ, γι' αυτό έβαλα εισαγωγικά. Συχνά όμως έτσι αναφέρεται.
Ξέρω, no worries :)
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα