Μια νέα εποχή σεξουαλικής αυτοεπίθεσης

Killing Kittens: το δίκτυο για την παγκόσμια σεξουαλική ελίτ.

Σε αντίστιξη με την προηγούμενη ανάρτηση, πάλι από τον Independent, ένα άρθρο για τα σεξ πάρτι στο Σίτυ του Λονδίνου, Σάββατο 4 Ιουλίου 2009.

Το σεξ και το μοντέρνο κορίτσι: βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα εποχή γυναικείας σεξουαλικής αυτοπεποίθεσης;

Της Charlotte Philby

Η Παλόμα μένει στο υπόγειο ενός ψηλού, αριστοκρατικού κτηρίου σε μια κομψή γειτονιά στο δυτικό Λονδίνο. Η γκαρσονιέρα της έχει μια ωραία σκεπαστή βεράντα, μόλις αρκετά μεγάλη για ένα κήπο με βότανα σε γλάστρες και ένα σιδερένιο τραπέζι κήπου, σετ με καρέκλες.

Στους εσωτερικούς χώρους φιγουράρουν ξύλινα παρκέ και ουδέτεροι τοίχοι. Σειρές και σειρές εγκυκλοπαιδιών, Penguin Classics, τεύχη του National Geographic και του Vogue. Κάτω από αυτά, σε κεντρική θέα στο πεζούλι του τζακιού είναι μια καδραρισμένη φωτογραφία αποφοίτησης. Δεν είναι τίποτα καταπληκτικό, απλά ένα τυπικό πορτραίτο μετά την τελετή, μιας εικοσάχρονης με μια ελαφρά έκπληκτη έκφραση και ένα σφιγμένο χαμόγελο, που σφίγγει ένα δίπλωμα τυλιγμένο σε ρολό. Αλλά στην παρούσα κατάσταση, η εικόνα της Παλόμα με τις καστανές μπούκλες που χύνονται ακατάστατα κάτω από το καπέλο της αποφοίτησης είναι κάπως αταίριαστη.

Γιατί σήμερα -κάπου πέντε χρόνια μετά- σχεδόν ακριβώς κάτω από τη θέση της φωτογραφίας, η πρώην φοιτήτρια Ιστορίας της Οικονομίας κάθεται στις φτέρνες της στη μέση του χαλιού του λίβινγκ ρουμ της, ψαχουλεύοντας μέσα σε μια βαλίτσα γεμάτη με δαντελωτές ζαρτιέρες, φτερωτές μάσκες και καλύμματα θηλών με χάντρες. Η Παλόμα ανασύρει έναν κορσέ με ζαρτιέρες, στολισμένο με ασημένιες παγιέτες που τον τεντώνει πάνω από το ξεθωριασμένο της τζην: "Τί λες;" ρωτάει ναζιάρικα, στριφογυρνώντας επιδεικτικά. Η φίλη της Καμίλα, ένα μακρύ, νευρώδες πλάσμα, κουρνιασμένη στον καναπέ, ρίχνει μια σύντομη ματιά: "Νομίζω οτι θα είσαι η ωραία του χορού, μωρό", γουργουρίζει, πριν επιστρέψει την προσοχή της στο βάψιμο των νυχιών της.

Δυο λεπτά μετά, χτυπάει το κουδούνι. "Τα κορίτσια!" φωνάζει η Παλόμα, καθώς χοροπηδάει προς το χωλ προτού επιστρέψει με την Κλαιρ, μια κομψά ντυμένη καστανομάλλα, και την Μπιάνκα, μια νεραϊδένια φιγούρα με μακρυά καστανοκόκκινα μαλλιά. "Συγγνώμη που αργήσαμε!" κουκουρίζουν, ξεφορτώνοντας μια μπουκάλα ροζέ και μια τσάντα με λιχουδιές στην κουζίνα.

"Εχτές το βράδυ, στο γραφείο, ήταν μια σκέτη καταστροφή!" ανακοινώνει η Κλαιρ: "Έτσι δεν γύρισα σπίτι μέχρι το πρωί και δεν είχα απολύτως καθόλου χρόνο να σκεφτώ τί θα φορέσω!". Η Μπιάνκα χαμογελάει. "Μην ανησυχείς γι' αυτό, μωρό", απαντάει κλείνοντάς της το μάτι. "Είσαι καινούργια στην όλη φάση, αλλά απ' την εμπειρία μου σε διαβεβαιώ οτι δε θ' αργήσεις και πολύ να τα ξαναβγάλεις όλα!". Οι γυναίκες ξεσπούν σε γέλια και η Κλαιρ ανασηκώνει τους ώμους συμβιβασμένη: "Καλύτερα να πιώ ένα ποτήρι κρασί, τότε", χαμογελάει, και αναχωρεί προς αναζήτηση ενός τιρμπουσόν.

Η αποψιμή βραδυά, απ' ό,τι μαθαίνω, είναι κάτι σαν μύηση για την Κλαιρ, που, στα 32 της είναι η μεγαλύτερη από τις τέσσερις. Για πρώτη φορά θα βρεθεί με τις φίλες της σ' εκείνο που έχει εξελιχθεί σε μια από τις πιο σημαντικές βραδιές της ατζέντας τους: ένα πάρτυ των Killing Kittens, μια ασυνήθιστη πριβέ διοργάνωση όπου, σύμφωνα με τους διοργανωτές, "ο μόνος στόχος είναι η αναζήτηση της γυναικείας σεξουαλικής ικανοποίησης". Σύμφωνα με την Παλόμα, που είναι λίγο-πολύ βετεράνος (αυτό θα είναι το πέμπτο της πάρτυ), αν η βραδυά είναι επιτυχημένη, μετά από μια-δυο ώρες με κοκταίηλ και σκανδαλώδες φλερτ, η συγκέντρωση θα εξελιχτεί σε όργιο.

Δε θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ για να το μάθουμε. Πρώτα όμως, έχουμε ένα εντατικό στόλισμα, μάδημα τριχών και οινοποσία, κι όσο τα κορίτσια ετοιμάζονται με έξαψη για την νύχτα που έρχεται, είναι πρόθυμες να εξηγήσουν γιατί ελκυστικές νεαρές γυναίκες καριέρας όπως αυτές επιλέγουν να περάσουν τα Σαββατόβραδά τους αναζητώντας αχαλίνωτο ομαδικό σεξ. "Ξέρω οτι για κάποιους είναι δύσκολο να το καταλάβουν" αρχίζει η Παλόμα, "Αλλά για μένα είναι απόλυτα λογικό".

Στα 28 της, η παλόμα έχει μια επιτυχημένη καριέρα στο Σίτυ, που συχνά την κρατάει στο γραφείο της από τις 7 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ. Το τίμημα στην προσωπική της ζωή μπορεί να είναι βαρύ και σημαίνει οτι έχει περιορισμένο χρόνο να αφιερώσει στο χτίσιμο μιας σοβαρής σχέσης. Αλλά το οτι δεν έχει ένα φίλο, επιμένει, δεν σημαίνει οτι πρέπει να απαρνηθεί τη σεξουαλική της ζωή: "Πάντα είχα μια δυνατή λίμπιντο", λέει, "και τώρα που χρειάζεται να τα βγάλω πέρα με μια δουλειά που έχει υψηλές απαιτήσεις, βρίσκω οτι το σεξ είναι ένας καταπληκτικός τρόπος να χαλαρώσεις".

Όχι οτι δεν ενδιαφέρεται να βρει έναν σύντροφο στο μέλλον. Αντιθέτως. Γι' αυτήν, το να παντρευτεί και να κάνει παιδιά είναι μια προτεραιότητα. Οι γονείς της Παλόμα είναι παντρεμένοι εδώ και 29 χρόνια και το μυστικό της σχέσης τους, λέει, είναι οτι περιμένανε κι οι δυο μέχρι να βρούνε το σωστό άτομο. "Πολλές γυναίκες μπλέκονται σε μη ικανοποιητικές σχέσεις μόνο και μόνο επειδή πιστεύουν οτι οποιαδήποτε συντροφιά είναι καλύτερη από το τίποτα. Αλλά αυτό δεν είναι εκείνο που θέλω εγώ. Θέλω να περιμένω μέχρι να συναντήσω τον κατάλληλο άντρα, κι όταν τον βρω, θα συγκεντρώσω τις προσπάθειές μου στο να κάνω την σχέση μας να διαρκέσει". Μέχρι τότε, λέει, θα συνεχίσει να φροντίζει να έχει εξασφαλισμένη την ικανοποίησή της, όποτε και όπως το επιθυμεί. Και φαίνεται οτι δεν είναι η μόνη.

Αν κρίνουμε από τα ραγδαία αυξανόμενα νούμερα όσων επισκέπτονται πάρτυ σαν το αποψινό -μόνο η Killing Kittens έχει 6.500 χιλιάδες μέλη, τα 70% από τα οποία είναι γυναίκες- βρισκόμαστε μπροστά σε ένα είδος σεξουαλικής επανάστασης, ή, το λιγότερο, μια νέα εποχή για τη γυναικεία σεξουαλική αυτοπεποίθεση.

Σύμφωνα με την Adult Industry Trade Association (τον επαγγελματικό σύλλογο της βιομηχανίας του σεξ) την χρονιά που πέρασε στο Ηνωμένο Βασίλειο πουλήθηκε ένας πρωτοφανής αριθμός σεξουαλικών αξεσουάρ- η πλειοψηφία των οποίων, σε νεαρές γυναίκες. Από τα 100 εκατομύρια λίρες της αξίας αυτών των αξεσουάρ, το μεγαλύτερο κέρδος -μακράν- σε καταστήματα όπως τα Anne Summers, Love Honey, Myla και sextoys.co.uk, ήταν από δονητές, σχεδιασμένους για να χρησιμοποιούνται από τις γυναίκες μόνες τους ή με τους συντρόφους τους. Εκεί που μερικά χρόνια πριν, και μόνο η αναφορά ενός Rampant Rabbit θα προκαλούσε αμήχανες τσιρίδες, σήμερα οι δονητές πολυτελείας -μερικοί είναι φτιαγμένοι από χρυσό και κοστίζουν εκατοντάδες λίρες- θεωρούνται διακοσμητικοί θησαυροί που επιδεικνύονται πανηγυρικά, αντί να κρύβονται σε κάποιο συρτάρι.

Αναρωτιέται κανείς τί θα σκεφτόταν γι' αυτή τη μόδα ο γιατρός που εφηύρε τον "manipulator" (δια-χειριστή), το 1870- ένα ατμοκίνητο ντίλντο που χρησιμοποιούταν από τους γιατρούς για να ανακουφίσει συμπτώματα "υστερίας" στις γυναίκες. "Πολύ θα ήθελα να έβλεπα την έκφρασή του", λέει η Παλόμα. "Αν ήξερα τί ξεκινούσε!". Πιο σοβαρά, η Παλόμα λέει οτι η ευρεία διαθεσιμότητα και η εμπορική επιτυχία των δονητών έχει βοηθήσει στην ομαλοποίηση των συζητήσεων για την γυναικεία λίμπιντο. Αυτό, πιστεύει, ενισχύει ιδιαίτερα την γυναικεία αυτοπεποίθεση. "Όπως όταν είδαν την Κέητ Μος να αγοράζει έναν δονητή στη Νέα Υόρκη. Δεν είνα τίποτα σημαντικό, αλλά βοηθάει άντρες και γυναίκες να δούνε οτι είναι ΟΚ να παίρνεις τον έλεγχο της σεξουαλικής σου ζωής, και αυτό βοηθάει άλλες γυναίκες να συνειδητοποιήσουν οτι το να έχουν μια υγειή σεξουαλική επιθυμία είναι νορμάλ".

Δυο μπουκάλια και πολύ καλλωπισμό αργότερα, η ελαφρώς μεθυσμένη παρέα καταφτάνει στο χώρο που έχει οριστεί για το αποψινό πάρτυ, μια διακριτική ιδιωτική βίλλα στο κεντρικό Λονδίνο. Είναι 10 το βράδυ και απ' έξω υπάρχουν λίγα σημεία ζωής, αλλά πίσω από την εντυπωσιακή μπροστινή πόρτα, κάπου 200 χαροκόποι μπαίνουν στο πνεύμα της περίστασης. Μόλις βρισκόμαστε στο εσωτερικό, είναι προφανές το γιατί τα κορίτσια αισθάνονται τόσο άνετα εδώ. Σαν κι αυτές, το 70% της πελατείας είναι γυναίκες, μορφωμένες και συμβατικά εμφανίσιμες.

Οι λιγοστοι άντρες που παρίστανται τριγυρνούν διστακτικά, σχηματίζοντας υποτονικά πηγαδάκια - ισχύς εν τη ενώσει, φαντάζεται κανείς, γιατί ετούτο είναι ένα μέρος όπου αποτελούν το αδύνατο φύλο, και το ξέρουν. Οι άντρες δεν μπορούν καν να παραβρεθούν σ' αυτές τις βραδυές χωρίς μια γυναίκα συνοδό, και όταν φτάσουν, απαγορεύεται να κάνουν οτιδήποτε "ανοίγματα". Έτσι, μέχρι να δεχτούν μια πρόσκληση για "παιχνίδια" ("come and play") από μια "γατούλα" ["kitten", κατά το Killing Kittens], είναι αναγκασμένοι να κάθονται στην άκρη και να παρακολουθούν τη δράση.

Φτάνουμε σε μια εντυπωσιακά ήρεμη σκηνή. Στο κάτω πάτωμα, η σαμπάνια ρέει ελεύθερα ενώ οι συμμετέχοντες ανταλλάσσουν ευγενικές, έως και αμήχανες, φιλοφρονήσεις. Κάποιες από τις ομάδες, εμφανώς καινούργιες στην όλη κατάσταση, φαίνονται απρόθυμες να δεσμευτούν σε συζητήσεις με τις καινούργιες τους γνωριμίες σε περίπτωση που, σύμφωνα με κάποιον μυστικό κώδικα, βρεθούν λογοδοσμένες στην άλλη ομάδα. Φαίνεται όμως οτι δεν χρειαζόταν ν' ανησυχούν- γιατί όταν το πάρτυ ξεκινήσει, εξελίσσεται σε "όλοι με όλους". Περνάει κάμποση ώρα για να το καταλάβεις αυτό, όμως.

Για τις πρώτες μια-δυο ώρες, θα μπορούσες και να ξεχάσεις το λόγο που βρίσκεσαι εδώ πέρα. Πέρα από μερικές γυμνόστηθες νεαρές γυναίκες, που θα μπορούσαν να έχουν δραπετεύσει από κάποιο τρελλό κολλεγιακό πάρτυ, η ατμόσφαιρα είναι υποτονική- λίγος χορός, λίγο φλερτ, αλλά τίποτα περισσότερο. Και τότε, σαν σκηνή από ταινία με βρυκόλακες, στις 1 η ώρα, σχεδόν με ακρίβεια δευτερολέπτου, αυτό το χαμηλών τόνων γεγονός μεταμορφώνεται με εκπληκτική ταχύτητα σε ένα πλήρες όργιο.

Μέχρι να γυρίσω στο κυρίως σαλόνι του πάνω ορόφου -όπου ένας τεράστιος σωρός από στρώματα, περιτριγυρισμένα από καθρέφτες που φτάνουν από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι, έχει τοποθετηθεί στο κέντρο του δωματίου- γύρω γύρω στους τοίχους στέκονται ζευγάρια και πηγαδάκια γυναικών, που όλες κοιτάζουνε ενθουσιωδώς καθώς περίπου 20 σώματα (αντρικά και γυναικεία) κάνουνε τη δουλειά τους. Υπάρχουνε τριάδες, τετράδες και αναπαρίθμητες συγκεντρώσεις παραδομένες στους σπασμούς διαφόρων στενών επαφών, κάποιες επιδιδόμενες σε ολοκληρωμένο σεξ, είτε απορροφημένα, είτε με την ενθάρρυνση του ακροατηρίου τους. Μερικές φορές είναι δύσκολο να καταλάβεις πού τελειώνει η μια ομάδα και που ξεκινάει η επόμενη. Όλο και περισσότερα από τα άτομα που στέκονται στην άκρη αρχίζουν να γλιστράνε στο σωρό, χωρίς φανερή πρόσκληση και κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να απορρίψει οποιονδήποτε θέλει να συμμετέχει. (Είναι δύσκολο να δεις σε ποιό βαθμό χρησιμοποιούνται προφυλακτικά, αλλά είδα ένα καλάθι γεμάτο δίπλα στην είσοδο). [Μμ, ναι. Κι εγώ είδα ένα στο συρτάρι της κουζίνας.]

Καθώς αποχωρώ διακριτικά, πιάνω μια συζήτηση κοντά στην σκάλα του ισόγειου: μια γυμνή γυναίκα, που μόλις έχει γυρίσει από την κρεβατοκάμαρα, απευθύνεται σε μια φίλη της που φαίνεται ανήσυχη: "Γιατί δεν έρχεσαι για λίγο επάνω;" τη ρωτάει καθησυχαστικά. "Αν αισθανθείς την ανάγκη να συμμετέχεις, τότε ωραία, αλλά κι αν δεν θες, κι αυτό εντάξει θα είναι". Οι δυο τους πιάνονται χέρι-χέρι και προχωράνε προς τις σκάλες.

Αργότερα λέω στην Παλόμα οτι η όλη υπόθεση με έχει αφήσει λίγο αναστατωμένη. Δεν θα έπρεπε όμως, επιμένει: "Το αν συμφωνείς προσωπικά με ό,τι συνέβη είναι σχετικά δευτερεύον. Το θέμα είναι οτι αναγνωρίζουμε πως πολλές γυναίκες έχουν τις ίδιες επιθυμίες με τους άντρες και θα έπρεπε να έχουν την ευκαιρία να τις εξερευνήσουν".

Είναι η παραδοχή οτι οι γυναίκες έχουνε ανάγκες κι επιθυμίες που βρίσκεται στην καρδιά αυτού που η Παλόμα επιμένει οτι είναι μια νέα αντιμετώπιση του σεξ. Αν συνεχίσουν να μας σοκάρουν οι γυναίκες που πηγαίνουν σε παρτούζες ή που χρησιμοποιούν δονητές, τότε αδικούμε το γυναικείο πληθυσμό. "Η κοινωνία μας υποτίθεται οτι είναι προοδευτική και απελευθερωμένη", εξηγεί. "Και παρ' όλ' αυτά, κάποιοι επιμένουν να κάνουν τις γυναίκες να νοιώθουν περιθωριοποιημένες αν παραδεχτούν οτι απολαμβάνουν έναν οργασμό. Νομίζω οτι είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε το γεγονός οτι κάποιες γυναίκες ευχαριστιούνται το σεξ. Είναι τόσο δύσκολο να το πιστέψουμε αυτό;"

Για μένα προσωπικά- ναι. Παρτούζες με 70% γυναίκες, δηλαδή δυο γυναίκες για κάθε άντρα. 100 εκατομύρια τζίρος από δονητές. Φταίω εγώ να συμπεράνω οτι τις έχει φάει η μαλακία τις Αγγλίδες; Ή τουλάχιστον κάποιες Αγγλίδες- τις μορφωμένες, μεσοαστές γυναίκες καριέρας, που ενώ έχουνε το γάμο για προτεραιότητα "περιμένουνε να βρούνε τον κατάλληλο άντρα". Εν τω μεταξύ, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι στην πρώτη θέση σε αριθμό εγκύων εφήβων στη Δυτική Ευρώπη και σε μια από τις χαμηλότερες σε ποσοστά καταδίκης σε περιπτώσεις βιασμών, με τη διαφορά των μισθών αντρών και γυναικών στο 12.8 τοις εκατό, ενώ και οι τρεις στατιστικές φαίνεται να χειροτερεύουν καθώς περνάει ο καιρός. Μια νέα σεξουαλική απελευθέρωση; Θα έλεγα μάλλον, όλο και πιο περιορισμένες επιλογές: υποβαθμισμένη κουνέλα ή ανικανοποίητη γυναίκα καριέρας.

Αυτά για τη θέση της γυναίκας στη Δύση.

Να επισημάνω ακόμη οτι η κοινοποίηση των σεξουαλικών συνευρέσεων άγνωστων μου ανθρώπων πετυχαίνει σε εντυπωσιακό βαθμό να με κάνει να τους θεωρήσω από αντιαισθητικούς έως ηλίθιους. Μερικά πράγματα, ακόμη και παρτούζες 200 ατόμων, και πείτε με πουριτανή (όντως, πάνω από πέντε-έξι άτομα δεν έχω πάρει παρτούζα)- αλλά καλό είναι να μένουνε μεταξύ τους.

Ακολουθεί διαφημιστικό διάλειμμα.