Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Πρώτες εντυπώσεις



Εχτές γνώρισα μια τραβεστί.

Τη γνώρισα στης Μαρίας και μού 'πε οτι τη λένε Σύλβια. Στην αρχή δεν την κατάλαβα, αλλά μετά πήγε μέσα δυο λεπτά και μου το έσκασε η Μαρία. "Χαμπάρι έτσι;" με ρώτησε. "Τί πράμα;" λέω εγώ. Κάνει έτσι με το κεφάλι της προς την πόρτα, "Άντρας είναι", μου λέει, και γέλαγε. Έμεινα μαλάκας. Στην αρχή δεν την πίστευα. Μετά που ήρθε μέσα την κοίταγα καλά καλά, ελπίζω να μην καρφώθηκα. Τώρα που την ξανακοιτούσα, όντως της φαίνεται. Και το πρόσωπό της είναι αντρικό, και τα πόδια της μεγάλα μου φάνηκαν, κι η φωνή της χοντρή είναι... καλά, πώς και δεν την κατάλαβα;

Μου είπε μετά η Μαρία οτι την ξέρει από παλιά, Βασίλη τη λένε στ' αλήθεια. Ήταν ωραίο παιδί λέει, σαν άντρας -τώρα έτσι λέει η Μαρία, εμένα δεν μου φάνηκε και πολύ ωραίος- αλλά ήταν ερωτευμένη μ' έναν τύπο που δεν γούσταρε, κι αποφάσισε να γίνει γυναίκα για χάρη του. Πήγε στην Αγγλία κι έκανε αλλαγή φύλου, αλλά και πάλι αυτός την έφτυσε. Αυτή φρίκαρε λέει κι άρχισε να γυρνάει από 'δω κι από 'κει μ' όποιον της καθότανε, αλλά δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί καθόλου, γιατί με την αλλαγή φύλου, μετά δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Και για να κάνεις δεύτερη εγχείριση και να ξαναγίνεις άντρας κοστίζει πάρα πολύ και μπορεί να πεθάνεις, είναι επικίνδυνη.

Τώρα λέει δουλεύει σ' ένα γραφείο, κάνει τη γραμματέα. Η Μαρία την πέτυχε στο άσχετο, γιατί είχε πάει για μια δουλειά που ήθελε και την αναγνώρισε. Αυτή την παρακάλεσε μην πάει και πει τίποτα, γιατί δεν το ξέρουνε στη δουλειά της κι έτσι και το μάθουνε θα τη διώξουνε. Στο τσακ λέει κρατήθηκε η Μαρία να μην την πει Βασίλη μια-δυο φορές μπροστά στο αφεντικό της. Μετά βγήκανε για καφέ, της Μαρίας της αρέσει να κάνει οτι ξέρει περίεργα άτομα, γι' αυτό με κάλεσε κι εμένα σπίτι της χτές για να μου κάνει φιγούρα. Έτσι και την άλλη φορά που μας είχε κουβαλήσει εκείνον τον πραζάκια που το έπαιζε μουσικός, ή εκείνη την ηλίθια που μας έλεγε οτι είναι φεμινίστρια. Όλο μαλακίες κάνει. Και σιγά το περίεργο άτομο, εμένα δε μου φάνηκε περίεργη, αυτή η Σύλβια, μόνο λίγο βλαμμένη. Δηλαδή και στην αρχή που την είδα σκέφτηκα οτι είναι λίγο χαζογκόμενα, αλλά και μετά που μου εξήγησε η Μαρία την ιστορία της, σκέφτηκα, τί μαλάκας. Δηλαδή πήγε να τα κόψει επειδή της αρέσανε οι άντρες; Ε, σίγουρα δεν ήτανε και πολύ άντρας τότε... Μαλάκα, εμένα έτσι και πάθει τίποτα ο πούτσος θ' αυτοκτονήσω, δεν κάνω πλάκα. Αλλά απ' ό,τι κατάλαβα κι αυτή δεν είναι πολύ καλύτερα, αν σου λέει οτι το έχει μετανοιώσει και ψάχνει λεφτά να το ξανακολλήσει...! Αναρωτιέμαι τί το κάνουνε, άμα το κόψουνε, το δίνουνε σε καμμία γκόμενα που θέλει να γίνει άντρας; Γάμησέ τα ρε φίλε, τί γίνεται!

Δεν είναι οτι έχω κανένα πρόβλημα με τα τραβεστί, είναι μερικοί που είναι και πολύ ωραίες γκόμενες, αλλά αυτή η Σύλβια όχι, τα χάλια της έχει. Ωραίο παδί λέει η άλλη- εντάξει, και τί θα πει; Επειδή είσαι ωραίος άντρας θα γίνεις ωραία γκόμενα; Σιγά, δεν πάει έτσι. Και τί θα πει δεν την καταλαβαίνουνε; Φυσικά δεν την καταλαβαίνουνε, βλέπεις μια ψιλοάσχημη γκόμενα, δεν πάει το μυαλό σου εκεί, λες, ε, απλά έχει μεγάλη μύτη. Όχι, όντως έχει μια μύτη γάματα, σαν τον Κάπταιν Κουκ- καλά, γιατί δεν πάει να κάνει καμμιά πλαστική να τη φτιάξει; Τα βυζιά της τουλάχιστον είναι μεγάλα, έχει βάλει ψεύτικα λέει, από σιλικόνη, πάλι καλά. Για τα πόδια της, τί να πώ, δεν μπορεί να κάνει και τίποτα, η Μαρία λέει οτι τα παπούτσια της τα κάνει ειδική παραγγελία, γιατί γυναικεία παπούτσια νούμερο 45 δεν έχει, μόνο κάτι πουτανίστικα πουλάνε που τα βάζουνε και πάνε και κάνουνε πιάτσα, τελείως σούργελο δηλαδή. Πάλι καλά που δεν την είδα έτσι γιατί θα την είχα αρχίσει στις φάπες.

Καλά, τώρα γίνομαι κακός... αλλά τί σκατά ρε γαμώτη μου, δεν καταλαβαίνω! Τόσο μαλάκας είναι ο κόσμος; Τί πάνε και κάνουνε; Σου λέει ήτανε μια χαρά παιδί ο άλλος και πήγε και τά 'κοψε και τώρα είναι ένα δράμα σκέτο. Τί διάολο... σκατά έχουνε μες' τα κεφάλια τους; Και να πεις οτι είμαστε στο 1900, και δεν μπορεί να είναι ένας απλός πούστης να κυκλοφορεί με τον γκόμενό του! Αφού σήμερα όλοι αδερφές έχουνε γίνει, ποιός χέστηκε. Ας πάει να γαμηθεί μ' όποιον γουστάρει, αλλά όχι κι έτσι ρε πούστη μου, όχι να πάει και να τα κόψει. Τί μαλακία... Γάμησέ τα, πακέτο.

Πιάσε άλλο ένα.



[Κάτι ήθελα να πώ μ' αυτό, τώρα. Τί ήθελα να πώ; Μφ.]

6 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger Tales from the other side of town είπε...

Καταπληκτικό πάντως το κομμάτι. Τον τελευταίο καιρό είναι από τα αγαπημένα μου γκρουπ οι Dresden Dolls και η Amanda Palmer!
Eιδικά το Missed Me - φοβερό.

:-)

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009 στις 8:52:00 π.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Νάρκισσος είπε...

Υπάρχουν κι άλλοι κολλημένοι με τους Dresden; Είμαι ευτυχισμένη.

(Αν και πάλι μ' έριξες στα τάρταρα, κι εσύ και η Amanda, θα κάνω καμιά βόλτα πάλι από τους καρχαρίες σου να μιζεριάσω μια και καλή να το ΄φχαριστηθώ τουλάχιστον.)

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009 στις 3:40:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger stassa είπε...

Χμ, δεν τους ακούω πολύ τους Dresden Dolls, απλά έψαχνα για ένα τραγούδι με σχετικούς στίχους :) Σόρρυ, σας απογοήτεψα τώρα.

Σάββατο 1 Αυγούστου 2009 στις 8:09:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger tsok είπε...

χμμμμ
όντως τί ήθελες να πείς...

Κυριακή 2 Αυγούστου 2009 στις 8:01:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger stassa είπε...

Ναι, αυτά τα λογοτεχνικά καλύτερα να τα αφήνω για το άλλο μπλογκ. :)

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009 στις 12:13:00 π.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger tsok είπε...

Όχι μωρέ...
Η τροφή για σκέψη έχει διάφορα media έκφρασης.
Ας σκεφτούμε κι εμείς οι ανγνώστες καμιά φορά τη διαφορά μεταξύ ειλικρίνειας, ενημέρωσης και ειρωνείας (τα τρία έψιλον).

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009 στις 6:29:00 μ.μ. EEST  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα