Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Στους εραστές της επανάστασης.

Μ, όχι, δεν είμαι ισορροπημένο άτομο. Κυρίως γιατί είμαι γεμάτη πάντα με πίκρα κι οργή που δεν είμαι πια δεκάξι. Μα ποτέ δεν ήμουν δεκάξι. Δεκάξι ήταν ένα αγόρι με σκισμένα ρούχα και βαμμένα μάτια, που το περνούσαν γι' αδερφή, επειδή του χαϊδεύαν το πουλί και τούρλωνε τον κώλο. Εμ, τί θες να σε περνάνε μετά, για στρεητά βαρβάτο; Δεν είμαι δεκάξι πια, γαμώτο, γαμώτο! Θα πούλαγα την ψυχή μου στο διάβολο, να τυραννιέται για μια αιωνιότητα, αν ήταν ν' ανασάνω για μια στιγμή τον αέρα της εφηβείας μου.

Αλλά μή μου δίνετε σημασία. Έτσι με πιάνουν αυτά, μετά μου περνάει και αντικρύζω με θάρρος το μέλλον- τότε που θα είμαι πάλι δεκάξι, και δυο και τρεις και τέσσερις φορές. Μακάρι.

Μίλαγα μ' ένα φίλο μου λοιπόν και μου λέει "δε γουστάρω να έχω πούτσο" μου λέει. "Έβλεπα ρε συ τη φίλη μου και ήθελα να τη γαμήσω, μου μιλούσε και το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν οτι θέλω να τη γαμήσω. Μού 'χε σηκωθεί και μού' χε γίνει κάγκελο". Μα καλά, πάω να του πω, νορμάλ δεν είναι αυτό ρε σύ; Κι εκεί άρχισε να μου λέει οτι έκανε ενέσεις στον πούτσο του με κόλλα ούχου, και δεν σηκωνότανε πια. Έπαθα πλάκα. "Ρε μαλάκα.. " του λέω "Τον πούτσο σου;" με φρίκη. Σηκώνει το χέρι του. Ωπ! "Δεν κατάλαβα; Δικός μου δεν είναι; Ό,τι θέλω δεν τον κάνω;" Ε, και το βούλωσα βέβαια γιατί στη δική μου κατάσταση δε λες στον άλλο κόσμο τί να κάνει και τί να μην κάνει με το σώμα του και τη ζωή του ολόκληρη.

Κι έτσι σκόρπιες κουβέντες, θυμάμαι μια που μου είπε όταν μιλούσαμε για αναρχίες κι επαναστάσεις- αυτός, που είχε γκρεμίσει το σπίτι του και είχε πάρει τους δρόμους, κι είχε ξεφύγει τελείως γιατί.. ε, γιατί ξέρω 'γω, κάποια στιγμή δεν αντέχει άλλο το μυαλό και κλατάρει. Και μου είπε αυτό, το πιο λογικό πράγμα που έχω ακούσει ποτέ από άνθρωπο που αν του δώσεις μαρκαδόρο θα σου γεμίσει τον τοίχο αλφάδια:

"Εγώ καταλαβαίνω οτι δεν είναι όλοι αναρχικοί, οι περισσότεροι απλά δε γουστάρουνε πολύ-πολύ εξουσία, να, σαν εσένα".

Να, σαν εμένα. Σωστά.

Τρώμε αχινούς
Τρώμε Ισπανούς
Τρώμε καραμέλες
Και καραμέλες loli-pop
Γη αντίφασης
Γη φασισμού
Τρώμε καραμέλες loli-pop
Ενάντια στην υποκουλτούρα
Του ψυχαναγκασμού
Κέντρο της αντίφασης
Ισπανικό αυγοτάραχο
Φάτε καραμελίτσες
Εγώ κι ο ταύρος
Κοιτάμε αν είσαι μαύρος.

"Στο φίλο μου Σ****, το πουλάκι του να ζει αυτό και να γαμάει αιώνια."

(Σωτήρης Κανέλλης, Ένταση ειρήνης, από τη συλλογή Σάλπισμα της Λύσσας, εκδ Πλανόδιον. Πολυτονικό στο πρωτότυπο).

17 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger tsok είπε...

το διαβάζω δύο το πρωί και λέω χμμμμμμμμ...
να σνεχίσω με κατάχρηση χώρου αύριο;
καλό ξημέρωμα αδέρφια

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009 στις 1:49:00 π.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger stassa είπε...

Κατάχρηση όποτε θες... :)

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009 στις 6:03:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger tifoeus είπε...

και έχεις καιρό για τα διπλά δεκάξι!
φιλιά

Σάββατο 16 Μαΐου 2009 στις 12:36:00 π.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger stassa είπε...

Τιφ, είσαι ένας εσύ :PpPp

Έφτασες βρε; Όλα καλά;

Σάββατο 16 Μαΐου 2009 στις 3:02:00 π.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Νάρκισσος είπε...

Συγχρονικότητα λέγεται, πάλι, ότι όποτε έχω το κακό μου το χάλι μου 'ρχεται η φαεινή να περάσω από δω και αποτελειώνομαι;

[Γαμημένα δεκάξι. Η έσχατη πολυτέλεια να αγνοείς παντελώς την έννοια του χρόνου. Να παρακολουθείς τις κινηματογραφικές καταθλιψάρες σου σχεδόν στον καθρέφτη ("σινεμασκόπ δυστυχία", που είπε κι ο Ξανθούλης).

Άντε πάλι στο bank of boston beauty queen... ]

Σάββατο 16 Μαΐου 2009 στις 1:55:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger stassa είπε...

Τσκ τσκ, η ζωή δεν είναι σινεμάς μωρό μου :Pp

Αμ δε θες και πολύ για να πέσεις στα τρίσβαθα μου φαίνεται. Θα ανεβάσεις βρε κάνα καινούργιο ποστ;

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009 στις 3:47:00 π.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Σωτήρης κανελλης είπε...

για το σαλπισμα της λυσσας δεν ειθελα να γραψω για τη μπουρζουαζια οπως εγινε τελικα.Εχω κενουρια,σκληρα.ποιος ενδιαφερετε απο γνωστους.και μονο απο γνοστους.στιλτε sotsofts@gmail.com για να παρετε φρεσκο σκλιροπελεκιμενο χαλκό.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016 στις 8:03:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Σωτήρης κανελλης είπε...

σωτηρης κανελλης φρεσκο πραμμα λυσσομαναει
sotsofts@gmail.com
perimenv.
τι κανεις
στασα
τσαθη
σταθη τελος παντον ξερω και γω



Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016 στις 8:06:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Σωτήρης κανελλης είπε...


ιατρική εξπερμάτοση έκανα ακόμα
σμήνος απο μήγες και σπέρμα στο στίθος σου
εσένα σπουδέα νοσοκόμα.
για τη βιολογία ενα μήνα ακόμα
μηλούσα μέχρι που έφαγα ξύλο
και έπεσα σε κόμα.
και ξέρω και κάτι άλλο ακόμα
πως οι μύγες στο στίθος σου
είναι κι άλλα σμύνη και άλλα σμύνη
ακόμα ποιό πολές.
στιμένο το στίθος σου στο ζωντανό σου ύφος
Κόκκορας κότας άυγο σου σπάει στο στίθος
καθός τα στίνεις στα περιλούζουν
φασουλόζουμο ξερό γάλα σπέρμα και αίμα,
και εσύ ανατριχιάζεις απο εμένα
μύγες μύγες σε ρόγες πρισμένες
καρφόνουν πρόκες στο βιβλίο,γυνέκες ευχαριστιμένες.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016 στις 8:09:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Σωτήρης κανελλης είπε...

Έκ πρότης και έκ τελιοτικής όψης και αλληθείας
μιάζει με κεραμίδι αυτό το βιβλίο πολυτελίας..
ντουκόχρομα το στόλιζε και στόκος για το τζάμι,
και το βιβλιοδετίσανε στου φορτιγού το συνεργείο.
κάθος τα βλέπεις όλα αυτά τα τέυχη μαζεμένα
χωριόν κεραμιδοσκάλιστον
με το βιβλίον κατ ιερούργιση
θέλεις ξυλοροφές στρομένες.
τα κεραμύδια του χωριού με χαρτόκολα φτιαγμένα,
αντι για κεραμίδια πάνω τους είχαν αυτό τον τον τύπο,
που με βιβλίο δεν έμιαζε,παρά σε ξεγελάει.
Γιά βιβλίο δεν το αρχίνιζα παρα μιάζει για κεραμίδι
και μέσα ότι έγραφε είταν σαν στην θάλασσα
το μύδι το στρομένο.
και κεραμύδι θρύψαλο τον σκέπασε θαλασογλυμένο βράχο
έκανα την αφιέροση το πνέυμα σου για να χω.
...σε εκείνην την αφιέροση στο βιβλίο που πέρνει πρόκα,
έπεσε αλμυρό νερό στης νύμφης το φαγιτό σου..
Καί αν εμάς μπίκε στην πλάτη μας του ήλιου η αμιβάβα
τις μούσες του ποσιδόνα άκουτες γλυκολαλούν.
γιάτι στο τάδε το γράπτο στο μικρόβιο του ήλιου
ζεστός το βαρυχείμονο με τα πολλά τα τέυχη
είχες σε στάυλο κοιμιθεί και πάνω στο ταβάνι
ένα κεραμίδι χάρτινο μια τσιγγάνα βάνει!

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016 στις 8:10:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Σωτήρης κανελλης είπε...

Η ΚΟΡΗ του τσακιτζή.μυθιστόριμα σε συνέχιες πρός τιμήν του πατέρα μου στο ίδιο ύφος με το έπος του τσακιτζή.
στην κασέλα τη δερματόδετη με το δέρμα του αλόγου ανίγει η κόρη στα ζαβά σανίδια με της γιαγιάς-ζίβνας το πλατινενιο το κλιδί,τότες μες τα πολλά φτερά απο το καρακαξόνι βρίσκει τα πλιμένα τα αλλατισμένα κόκκαλα της καμήλας.
στο κρανίο του ζώου απάσκει (αδράσκει)το σαπούνι απο το λίπος της καμίλας.το πέρνει στα χέρια της και το βάνει στα σύνεργα να βτιάξει με το πυρομένο βελόνι κερί κεντιτό.
απάνο στο τραπέζι τάβερνίκοτο δεν υπάρχει πότε λεκές απο τη μαστοριά.
γιορτή τάηλιά και θα το δόσει να ψείνει ο πατέρας της μέντα και κάρδαμο να κοιτάξουν πως θα γράψουν το βιβλίο ίδιο με τότε που είχαν αξιοθεί.
οι σύγχρονοι μετά από τόσα χρόνια μη μας πούν για μπουρζουαζίας γραπτά πατέρα.
όμως το κέρι δεν είταν να αναφτεί.Μπένει αναστατομένος ο στέφανος μέσα στην ξυλαποθίκη καθός εσκεφτόντουσαν τα τεχνικά και τους λέει.-ούτε γιορτη ταήλιά θα γίνει ουτε το κερί που φτιάσατε θα ψύσει.Βαράνε τις καμπάνες τόσο πολύ οι παππάδες επιδείς τσακόνοντε που κάνεις δεν θα δουλέψει.
-πάνε πατερας και κόρη απο το δρόμο με τα γουλιά απο δίπλα απο τα δέντρα τα φορτομένα με τα μηλαράκια και τα φιρίκια στην εθνοσυνέλευση.
σαν πίγαν ποδαράτοι βλέπουν τα χανουμάκια να κρεμάζουνε σκλιρά τους παππάδες οπισθάγκονα δεμένους.και τους κρεμάσαν απο τη συκιά την ήμερη.
η Ενσραμάνα (του τσακιτζη η κόρη)δίνει τη σφραγίδα και βγένει φοτογραφία
είχε μπεί πιά σταντάρτικο και πίρε το μουλάρι απο τη ζάνια την ξαδέρφη,σκάλισε λαβή στο σπαθί της απο τα κόκαλα της καμίλας πίρε το σαπούνι απο το λίπος του ζώου και το νιτρικό,και σε λίγο θα είταν αντάρτισα,με τα μάλινα της ψιλά στον ατέλιοτο δρόμο πέρα από τα βουνά.ΣΤΟΝ ΑΤΕΛΙΟΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΝΑ..........ΣΤΟΝ ΑΤΕΛΙΟΤΟ ΔΡΟΜΟ....περα απο τα βουνά...\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
-έπαιτε συνεχεια-συγγραφέας σωτήρης κανέλλης 2017 μΧ Ιούνιος.


Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016 στις 8:11:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Σωτήρης κανελλης είπε...

(Μία δηίγιση από την ελλάδα χωρίς ισπανία.)(για μια λαηκή πνωή.)Μια μέρα με τον ντάνκυ
Κατέβηκαν από το λεωφορείο το 11 και σταυροποδαριάστηκαν στον πάγκο του νοσοκομείου «η σωτηρία». Τότε του είπε με αυτό τον αγνό φυσικό χυμό λεμόνι θα αρέωσεις το ντιπαμιθύλ, το εστέρα του γαρίφαλου και μόλις βάλεις κάψουλα ιωδίου και ντεπόν αναβράζον το ελιξίριο θα είναι έτοιμο. Ο νιτρανίου έβγαλε το δερμάτινο σακάκι του και το έψαξε σε όλες τις τσέπες. Δηλαδή δεν κάνει σκέτο ιώδιο, είπε ο ντάνκυ. Ο νιτρονίου τότε του είπε ότι το μπουκαλάκι με το μπεταντίν έχει κακό πεχάπ γιατί είναι χιλιομεταχειρισμένο από τις γριές που βάζουν με τα νύχια τους. Ο νιτρονίου έφαγε ένα γιαούρτι από μια νοσοκόμα και πήρε το ντινύ και τον ντάνκυ και στο τέλος κατέληξαν σε ένα καφενείο στους αμπελόκηπους. Διάβασε για μια άλλη φορά το όνομά του στους times in κολωνάκι στο περίπτερο. Και έπιασε συζήτηση με τους υπαλλήλους. Ρε σεις η εφημερίδα πάλι με γράφει. Την επόμενη φορά θα βάλει του ντάνκυ. Τώρα έχει τις γνώσεις για το πώς χρησιμοποιούνται τα διάφορα φάρμακα, για το ελιξίριο από τη γιαγιά…
Ο ντίνυ τότε είπε δε θα πιω ρετσίνα γιατί είναι τα ντεπόν. Όμως όλοι το πίνουν μαζί με κοκακόλα. Πλήρωσαν, έφαγαν τον κεφτέ και τα ρεβίθια από το συσσίτιο, και κοίταξαν τη σερβιτόρα. Τους λέει τότε αυτή υπάρχει κάτι που μπορεί να δώσει νέα ζωή σε αυτήν την εφημερίδα.
« Κοίταξε να δεις όπως λιώνουν τα παγάκια γλιστράνε στο δίσκο. Και αυτός ο δίσκος έτσι ρίχνει τα καπάκια στα σκουπίδια. Αυτό που σου είπα εγώ. Και έτσι δεν τα πιάνεις στα χέρια σου>… είπε ο ντίνκυ.
Γύρισαν αυτή την περίπτωση του δίσκου από το καφε του λαου τα μπρικια στο βίντεο με διασκευή στη μαντόνα στο who’sthatgirl. Η διαφήμιση στο internet για το καφενείο ήταν με αυτό το βίντεο έτοιμη. Μέσα στις εφημερίδες των πρωινών ανθρώπων του καφενείου ήταν και οι times in kolonaki. Ο νιτρονίου τότε είπε θα κολλήσω το dvd και τα βίντεο και θα δούμε τι θα γίνει με το ελιξίριο. Τότε όλοι είπαν πως οι άνθρωποι είναι για τα φάρμακα και πως οι γιατροί δεν είναι για τους ανθρώπους. Ήταν εκεί τότε και μπήκε από την πόρτα ο μαυρέλης.
Και τότε ο μαυρέλης είπε θα δείτε εγώ θα δείτε εγώ να σας πω εγώ τι διαφήμιση θα σας κάνω. Και παίρνει και γλουπέρνει και καταπίνει ένα δίευρο. Καταπίνει ένα δίευρο καταπίνει και δεύτερο. Παραγγέλνει ζητάει βότκα. Την κατεβάζει καταπίνει και τρίτο και καταπίνει άλλα εννέα δίευρα. Τότε ο νιτρονίου του έδωσε το ελιξίριο και ο σάκις άρχισε να ιδρώνει και να βγάζει μελάνι από τους πόρους του δέρματός του. Άρχισαν τότε να τον σκουπίζουν με την εφημερίδα. Ήταν το θύμα της δικιάς του διαφήμισης.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016 στις 8:13:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Σωτήρης κανελλης είπε...

η πιρουνιά η βυζαντινή
θεού μήλο θεριέυει
και πάνο στου φλόκου το πανί
ο χαλασμένος ο καπνός μας κατακυριέυει.
μέλι μες το ποτίρι σου,χρυσάφια και λακέρδα
και άκου ακτίνα χρισοτή
που σου΄χει δώσει μπέρδα.
άκου μια έμπνευση χρυσή,μονάχος καθός στέκεις
τύρι στα μακαρώνια σου,το ξόρκι αυτό που μπλέκει..
είταν ένας τρύπιος ντενεκές που έκανε τη δουλιά του
και σκουριασμένα αυτός καρφιά
προσφέρει στα αφεντικά του..

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016 στις 8:14:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Σωτήρης κανελλης είπε...

η νύχτα ειμαστε λίγνοι-τα πρωηνά με κρόσια
η μπύρα πάνω στο φρού-φρού στίς πόρτας το ψαθί
κάνει το όμορφο πρόη σφήνα και αντιβαδούρα
γιάτι επιδεί κοιμίθικες με του αηδονιού το νανούρισμα
έχεις του έθνους τη ζαλούρα
όμως δεν έχεις καμπούρα και η κοίλια σου αλιθινό τρένο έχει κι όχι γουργουρα...
πλίσου σου μαζέυουνε την κάθε πατάτα που σου εμπνέουν..
λογοκρίσου..για το θεμα της αρμύρας επαγριπνίσου.
Γουργούρα σαν τα κύματα τα αφρίσμενα,όταν το χαλαζι οι δεκεμβριάτικες πλιμίρες
θάλασσα ουρανού και γής πνίγετε η κάμπανα και γκαρίζει σαν την παλαβή.
και αν δεν φας τα γεμιστά δεν αρωστένεις
με τόση παρακολούθιση εξασφαλιση πούντη
στην ανηφόρια στο δρομο πως να ξαποστένεις
-καμπάνες πλάκες κύμα απο μαλάκες-
όταν σου δίξουν ζάχαρη
μουρμουρίσου-κάνε ξάνα τη ζωη σου
επανεκδόσου-εξασφαλισού
είναι συγραφείς στην αναπνόη σου απο μακρία είμαστε η ζωη σου
κι αν γίνει νοσοκόμα η γυνέκα η δικη σου
πούλα της λέμονια-ξαστρίσου.(απο ελέυθερος στίχος για το λευτέρη)

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016 στις 8:17:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Σωτήρης κανελλης είπε...

άγιε νεθαρίν υπέρμετρε
ιδοσιούσις απ'εδρανων
την πέπαρσην της ιστορίας
διέσκαρσε ερσύς
τον διάβολον τον ψευδεπίβολον
και δινερετζότουσι νυκτερίας μάνην
έλουσε ασβέστην και αγιασμού
και λύσε την ζωήν την ενύπνιαν.
διολκούσης της ευθασίας υμόν
και της ευθαρσίας άκουσον
ότι εκειμίθει σε κοίπο ζαχαροκάλαμου
και είς νυστείας και αφαγείας είτο ζήλοτας.
αστροστόλισε άνθη πλούτονος πρεσβύτερου
αποθνίσκεις ανάγκης προτύτερου..

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016 στις 8:18:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger Σωτήρης κανελλης είπε...

Γοχ ζέλι προσεύχη πατροειρήνευσης.

άγιε μάμαντε πανοσίοδε
αντανάγκης εμού εμάονεν
Μένους ναίδριου,σπουδάς κανδύλας
ζηλοτόθεων κίρβιτων κέρβερων.

εσπαζένης μάμαντου αικατερίνης
διαλάυκες πέλμα το πρίαπο
ούρικο σου οξύ ραπανόζουμου χρισοπίκιλτη.

θύλες σου ού βαρόν βότανο εσκίσανε
προγενιτέες θαλασίους εγάγαγων
ότι ούσια στους νάους σου ενάγουν.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016 στις 8:20:00 μ.μ. EEST  
Ο χρήστης Blogger stassa είπε...

Ωρέ αρναούμπαλε, πού είσαι συ; Είσαι στο νησί; Θα σε δούμε καθόλου;

Για γράψε κάνα μέηλ:

idinatas (at) yahoo (dot) com

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016 στις 9:55:00 π.μ. EEST  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα