Η δημοκρατία στις πλατείες
Η ιστορία της δημοκρατίας είναι γραμμένη στις πλατείες που πατάς, αλλά δε το ξέρεις γιατί δε θυμάσαι από πού βγαίνουνε τα ονόματά τους. Δε βγαίνουν από αφηρημένες έννοιες. Βγαίνουν από αυτά που γίνανε εκεί όταν εγώ κι εσύ δεν είχαμε ακόμη γεννηθεί.
Ανεξαρτησίας
Η επίσημη ονομασία της πλατείας Βάθης είναι "Ανεξαρτησίας". Η Ανεξαρτησία που μνημονεύει είναι βέβαια η ανεξαρτησία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους από την Οθωμανική αυτοκρατορία: το απαραίτητο πρώτο βήμα προς τη δημοκρατία.
Αμερικής
Υπήρχε μια εποχή που οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ήταν ένα νέο έθνος, φρέσκο από τον αγώνα του για ανεξαρτησία από την Βρετανική αυτοκρατορία και οι πολίτες του εμπνέονταν ακόμη από τους αγώνες άλλων λαών για ανεξαρτησία. Υπήρχε μία εποχή που η Αμερική ήταν στ' αλήθεια συνώνυμη της ελευθερίας και της δημοκρατίας και οι αγώνες του λαού της ήταν έμπνευση των άλλων λαών, για τη δική τους ελευθερία. Σήμερα υπάρχει μια πλατεία στο κέντρο της Αθήνας για να μας θυμίζει εκείνη την εποχή.
Κολιάτσου
Ο Στυλιανός Κολιάτσος εκλέχτηκε πληρεξούσιος της Β' Εθνοσυνέλευσης το 1864 και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του συντάγματος (δεν κατάφερα να βρω περισσότερα στοιχεία για το ρόλο του αυτόν στον ιστό. Όχι, δεν έφερα την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους μαζί μου στην ξενιτιά. Ναι, τώρα το μετανοιώνω, ΟΚ; :P).
Συντάγματος
Εκεί που είναι σήμερα η Βουλή, ήταν παλιά τα ανάκτορα του Όθωνα. Εκεί από κάτω μαζεύτηκαν την 3η Σεπτεμβρίου του 1843 ο στρατός, με ηγέτη το Δημήτρη Καλλέργη, και ο Αθηναίοι, στην ιστορική επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, για να απαιτήσουν από το βασιλιά να παραχωρήσει σύνταγμα. Μερικούς μήνες μετά, έγιναν εκλογές και οι εκλγεμένοι πληρεξούσιοι συγκρότησαν την Α' εθνική συνέλευση, που κατάρτισε το σχέδιο του Συντάγματος. Ο Όθωνας το επικύρωσε και ανακήρυξε μάλιστα την 3η Σεπτεμβρίου εθνική εορτή. Αν μπορούσε, ας έκανε κι αλλοιώς.
Άμα σου ξαναπεί κανείς οτι τα πολιτεύματα δεν αλλάζουνε με συγκεντρώσεις σε πλατείες, να του βγάλεις τη γλώσσα.
Κλαυθμώνος
Στην πλατεία Κλαυθμώνος, πήγαιναν να "κλάψουν τη μοίρα τους" οι απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι άμα τη αλλαγή κυβερνήσεως. Τω καιρώ εκείνο (μέχρι το 1909), οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν ποτέ μόνιμοι. Τους διόριζε η εκάστοτε κυβέρνηση και βέβαια διόριζε "τα δικά της παιδιά". Τα παιδιά των άλλων πήγαιναν στην πλατεία να διαμαρτυρηθούνε που απολύθηκαν και έκλαιγαν με μαύρο δάκρυ, σύμφωνα με τον Γ. Καμπούρογλου, ευθυμογράφο της Εστίας εκείνη την εποχή που έδωσε στην πλατεία το παρατσούκλι της.
________
Η ανάρτηση είναι μέρος δια-ιστολογικού αφιερώματος με τίτλο "Η δημοκρατία στις πλατείς". Συμμετέχουν οι ακόλουθοι ιστολόγοι:
Ο βιβλιοθηκάριος
HappyHour
Silent Crossing
Krotkaya
Κουπέπκια
Ρενάτα
Riski
Κόκκινο Μπαλόνι
ο Δύτης των Νιπτήρων
Ψαροκόκκαλο
Κυνοκέφαλοι
Theorema
Τσαλαπετεινός
Ανεξαρτησίας
Η επίσημη ονομασία της πλατείας Βάθης είναι "Ανεξαρτησίας". Η Ανεξαρτησία που μνημονεύει είναι βέβαια η ανεξαρτησία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους από την Οθωμανική αυτοκρατορία: το απαραίτητο πρώτο βήμα προς τη δημοκρατία.
Αμερικής
Υπήρχε μια εποχή που οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ήταν ένα νέο έθνος, φρέσκο από τον αγώνα του για ανεξαρτησία από την Βρετανική αυτοκρατορία και οι πολίτες του εμπνέονταν ακόμη από τους αγώνες άλλων λαών για ανεξαρτησία. Υπήρχε μία εποχή που η Αμερική ήταν στ' αλήθεια συνώνυμη της ελευθερίας και της δημοκρατίας και οι αγώνες του λαού της ήταν έμπνευση των άλλων λαών, για τη δική τους ελευθερία. Σήμερα υπάρχει μια πλατεία στο κέντρο της Αθήνας για να μας θυμίζει εκείνη την εποχή.
Κολιάτσου
Ο Στυλιανός Κολιάτσος εκλέχτηκε πληρεξούσιος της Β' Εθνοσυνέλευσης το 1864 και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του συντάγματος (δεν κατάφερα να βρω περισσότερα στοιχεία για το ρόλο του αυτόν στον ιστό. Όχι, δεν έφερα την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους μαζί μου στην ξενιτιά. Ναι, τώρα το μετανοιώνω, ΟΚ; :P).
Συντάγματος
Εκεί που είναι σήμερα η Βουλή, ήταν παλιά τα ανάκτορα του Όθωνα. Εκεί από κάτω μαζεύτηκαν την 3η Σεπτεμβρίου του 1843 ο στρατός, με ηγέτη το Δημήτρη Καλλέργη, και ο Αθηναίοι, στην ιστορική επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, για να απαιτήσουν από το βασιλιά να παραχωρήσει σύνταγμα. Μερικούς μήνες μετά, έγιναν εκλογές και οι εκλγεμένοι πληρεξούσιοι συγκρότησαν την Α' εθνική συνέλευση, που κατάρτισε το σχέδιο του Συντάγματος. Ο Όθωνας το επικύρωσε και ανακήρυξε μάλιστα την 3η Σεπτεμβρίου εθνική εορτή. Αν μπορούσε, ας έκανε κι αλλοιώς.
Άμα σου ξαναπεί κανείς οτι τα πολιτεύματα δεν αλλάζουνε με συγκεντρώσεις σε πλατείες, να του βγάλεις τη γλώσσα.
Κλαυθμώνος
Στην πλατεία Κλαυθμώνος, πήγαιναν να "κλάψουν τη μοίρα τους" οι απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι άμα τη αλλαγή κυβερνήσεως. Τω καιρώ εκείνο (μέχρι το 1909), οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν ποτέ μόνιμοι. Τους διόριζε η εκάστοτε κυβέρνηση και βέβαια διόριζε "τα δικά της παιδιά". Τα παιδιά των άλλων πήγαιναν στην πλατεία να διαμαρτυρηθούνε που απολύθηκαν και έκλαιγαν με μαύρο δάκρυ, σύμφωνα με τον Γ. Καμπούρογλου, ευθυμογράφο της Εστίας εκείνη την εποχή που έδωσε στην πλατεία το παρατσούκλι της.
________
Η ανάρτηση είναι μέρος δια-ιστολογικού αφιερώματος με τίτλο "Η δημοκρατία στις πλατείς". Συμμετέχουν οι ακόλουθοι ιστολόγοι:
Ο βιβλιοθηκάριος
HappyHour
Silent Crossing
Krotkaya
Κουπέπκια
Ρενάτα
Riski
Κόκκινο Μπαλόνι
ο Δύτης των Νιπτήρων
Ψαροκόκκαλο
Κυνοκέφαλοι
Theorema
Τσαλαπετεινός
15 σχόλια:
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων οι σύντροφοι δι-ιστολόγοι δε μ' έχουνε στα λινκ τους επειδή η συνεννόηση ήταν να ανέβει το ποστ σήμερα, εγώ όμως άργησα πολύ (είμαι και δυο ώρες πίσω), οπότε δικαιολογημένα πίστεψαν οτι τελικά δε συμμετέχω.
Είδες -τελικά κι η αποκεντρωμένη δράση έχει τα προβλήματά της :)
Μην ανησυχείς γι' αυτό συναγωνίστρια, θα το φροντίσουμε...
Ας ξανακάνουμε τα ονόματα ουσιαστικά (αυτό που δηλαδή ήταν και προέκυψαν) πέρα απ΄την Κλαυθμώνος. Κλάμα ρίξαμε και θα ρίξουμε αρκετό, ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε.
... εγώ κλάμα έχω ρίξει πάντως σε πολλές πλατείες και κυρίως σε δρόμους. Ειδικά την Πανεπιστημίου, ως "πολεμικός διαδηλωτής" σκέφτομαι να τη μετονομάσω σε οδό καπνογόνων. Ή οδό γκλομπ....δεν έχω αποφασίσει ακόμη...
Να ζήσουν οι χαρούμενοι δημόσιοι υπάλληλοι που συχνάζουν στην Κλαυθμώνος.
Πολύ τη χάρηκα αυτή τη βόλτα στα ονόματα των πλατειών.
Νομίζω πως χρειαζόμαστε μια πλατεία Επανάστασης, μια Αλληλεγγύης και μια Συνεργασίας. (Μόνο μη μου πείτε ότι υπάρχουν και δεν το ξέρω.) :))
Σιωπηλέ τύπε,
Εδώ που τα λέμε, ξέχασα τα pingbacks... Δεν χρειάζεται να φροντίσει κανείς τίποτα, σήμερα γίνονται όλα αυτόματα [sic]
:)
Renata,
Γειά :) Σωστά- ιδίως αν σκεφτείς για τί κλαίγανε κι αυτοί οι καϋμένοι δημόσιοι υπάλληλοι (για τα ρουσφέτια του κάθε υπουργού).
Γιώργο Κατσαμάκη,
Γειά και σε σένα. Χαχά! Έχεις δίκιο, δεν το είχα σκεφτεί έτσι για τα κλάμματα... Οδός/ πλατεία δακρύων... ή δακρυγόνων. Μα εδώ έχουμε υπουργείο "Προστασίας του Πολίτη", γιατί όχι πλατεία δακρυγόνων;
Riski,
Γειά :) Εμένα μου κάνει εντύπωση που δεν έχουμε "Γαλλικής Επανάστασης" πουθνεά. Απ' την άλλη, έχουμε πλατεία Ομόνοιας, αν και αυτή λέει αναφέρεται στην "ομόνοια" ανάμεσα στον βασιλιά και το λαό του. Μάλλον δεν μας κάνει, ε;
Νομίζω δεν υπάρχει μια "ηρώων εθνικής αντίστασης; Ή αυτός ήτανε δρόμος;
Τομ,
Εντελώς όμως!
Ζήτω οι πλατείες!
Πάμε για Place de la Comédie, κωμωδίας η θεάτρου και μάλιστα
ελεινού... το σκηνικό αλλάζει...
άλλοι σαλτιμπάγκοι και φακίρηδες
ετοιμάζονται ... να αναλάβουν τους
ρόλους τους
ζήτω οι πλατείες,δες τώρα όμως τί έγινε σήμερα πάλι :(
καλησπέρα
Μετά τη πρώτη λαχτάρα που πήρα χθες με το που μπήκα και είδα την πρώτη φωτογραφία -νόμιζα ότι ως μεγάλα πνεύματα είχαμε πιάσει το ίδιο θέμα- μπορώ να φωνάξω "ζήτω οι πλατείες" και να προσθέσω μια μικρή κι αγαπημένη πλατεία: Μαβίλη. Του Λορέντζου. (και του Λώρα). Παλιότερα λεγόταν 'Στέγη Πατρίδος' επειδή σε μικρή απόσταση υπήρχαν οι προσφυγικές
πολυκατοικίες του ομώνυμου Οργανισμού.
Θείο Ρήμα,
Ζήτωσαν! :)
Ανών,
Θέατρο σκιών...
Κιχλί,
Τα είδα, άστα να πάνε. Ουφ. Ελπίζω να μην συνεχιστεί έτσι.
Τσαλ,
Τα ακόμη πιο μεγάλα πνεύματα φροντίζουνε να περάσουνε ξώφαλτσα τό 'να απ' τ' άλλο για να μην μπερδεύονται :P
Τελικά η μόνο η Κλαυθμώνος προβλέπεται να διατηρήσει την ιδιότητά της
καλό καλοκαίρι!!
Μπραβο σου θεματογραφε,πολυ ωραιο το αρθρο σου και πολυ επιμορφωτικο..Δεν ηξερα τιποτα απο την προελευση των ονοματων των πλατειων ή πλατεων...μπορω να πω εντυπωσιαστηκα..
Περσέα,
γειά! Μπα, την Κλαυθμώνος τη βλέπω μες' την καλή χαρά (και πολύχρωμη) προς το παρόν. Για πιο μετά δεν ξέρω :0
Σκαλούμπαξ,
Αν σ' αρέσει η ιστορία να διαβάσεις και το άρθρο του Τσαλαπετεινού (στα λινκ που είναι στο τέλος του ποστ). Λέει ακριβώς τί έγινε στο Σϋνταγμα, με πληροφορίες που δεν βρίσκεις στο ίντερνετ.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα