Άμεση Δημοκρατία
Η Τεχνολογία θα μας απελευθερώσει.
Στις πρόσφατες μαζικές κινητοποιήσεις γύρω στη Μεσόγειο, εγώ διαλέγω να βλέπω την αρχή της αλλαγής του συστήματος, προς την άμεση, δικτυακή δημοκρατία. Μ' αυτό δεν εννοώ οτι "κάποια μέρα θα ψηφίζουμε μέσω ίντερνετ ή sms". Eννοώ τη συλλογική λήψη αποφάσεων για τα κοινά με μια συνεχή δικτυακή διαβούλευση, ανοιχτή σε όλους, ίσως και υποχρεωτική για όλους. Ένα διαδικτυακό φόρουμ, δηλαδή, με εξουσίες κοινοβούλιου.
Αυτή η αλλαγή είναι η ανομολόγητη ελπίδα μου, εδώ και μερικά χρόνια, και θα ήθελα πολύ να συντελεστεί και να ολοκληρωθεί εγκαίρως για να προλάβω να την δω πριν πεθάνω. Πιστεύω οτι σ' αυτήν την αλλαγή οδηγούμαστε νομοτελειακά, από τη στιγμή που ο Tim Berners Lee μπούταρε τον πρώτο web server, καταργώντας οριστικά τα εθνικά σύνορα (έχουνε καταργηθεί, ναι- απλά δεν το ξέρουν. Το ίδιο και η χρηματική οικονομία, παρεμπιπτόντως. Άκου τον επιθανάτιο ρόγχο της...).
Παραδόξως ίσως, δεν μου πολυαρέσουν οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (κυρίως το facebook, εδώ μου κάθεται) αλλά αυτό είναι άνευ σημασίας. Το σημαντικό είναι οτι η αρχή έχει γίνει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μέσω webforums, twitter, facebook, μπλογκ, η sms. Η τεχνολογία υπάρχει: μπορούμε να πάρουμε συλλογικές αποφάσεις με συμμετοχή από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες... και να τις εφαρμόσουμε. Όχι μόνο μπορούμε, το κάνουμε κιόλας. Προς το παρόν, οι αποφάσεις αυτές είναι "όλοι στο δρόμο ΤΩΡΑ!" ή κάτι παρόμοιο, αλλά κι αυτό δεν έχει σημασία. Αυτά είναι τα "ουά" του νεογέννητου. Όταν μάθει να μιλάει, να γράφει και να διαβάζει, θα βάζει κάτω τις εθνικές ομάδες φιλοσοφίας Ελλάδας και Γερμανίας με το ένα χέρι.
Με ποιητική οικονομία, η αρχή έγινε στη Μεσόγειο, εδώ που ξεκίνησε και η πρώτη μορφή της δημοκρατίας. Δόξα νά 'χει ο Moore, αλλά πιστεύω οτι αυτή τη φορά δε θα μας πάρει χίλια χρόνια για να διαδοθεί η ιδέα.
(O πρώτος web server)
Στις πρόσφατες μαζικές κινητοποιήσεις γύρω στη Μεσόγειο, εγώ διαλέγω να βλέπω την αρχή της αλλαγής του συστήματος, προς την άμεση, δικτυακή δημοκρατία. Μ' αυτό δεν εννοώ οτι "κάποια μέρα θα ψηφίζουμε μέσω ίντερνετ ή sms". Eννοώ τη συλλογική λήψη αποφάσεων για τα κοινά με μια συνεχή δικτυακή διαβούλευση, ανοιχτή σε όλους, ίσως και υποχρεωτική για όλους. Ένα διαδικτυακό φόρουμ, δηλαδή, με εξουσίες κοινοβούλιου.
Αυτή η αλλαγή είναι η ανομολόγητη ελπίδα μου, εδώ και μερικά χρόνια, και θα ήθελα πολύ να συντελεστεί και να ολοκληρωθεί εγκαίρως για να προλάβω να την δω πριν πεθάνω. Πιστεύω οτι σ' αυτήν την αλλαγή οδηγούμαστε νομοτελειακά, από τη στιγμή που ο Tim Berners Lee μπούταρε τον πρώτο web server, καταργώντας οριστικά τα εθνικά σύνορα (έχουνε καταργηθεί, ναι- απλά δεν το ξέρουν. Το ίδιο και η χρηματική οικονομία, παρεμπιπτόντως. Άκου τον επιθανάτιο ρόγχο της...).
Παραδόξως ίσως, δεν μου πολυαρέσουν οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (κυρίως το facebook, εδώ μου κάθεται) αλλά αυτό είναι άνευ σημασίας. Το σημαντικό είναι οτι η αρχή έχει γίνει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μέσω webforums, twitter, facebook, μπλογκ, η sms. Η τεχνολογία υπάρχει: μπορούμε να πάρουμε συλλογικές αποφάσεις με συμμετοχή από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες... και να τις εφαρμόσουμε. Όχι μόνο μπορούμε, το κάνουμε κιόλας. Προς το παρόν, οι αποφάσεις αυτές είναι "όλοι στο δρόμο ΤΩΡΑ!" ή κάτι παρόμοιο, αλλά κι αυτό δεν έχει σημασία. Αυτά είναι τα "ουά" του νεογέννητου. Όταν μάθει να μιλάει, να γράφει και να διαβάζει, θα βάζει κάτω τις εθνικές ομάδες φιλοσοφίας Ελλάδας και Γερμανίας με το ένα χέρι.
Με ποιητική οικονομία, η αρχή έγινε στη Μεσόγειο, εδώ που ξεκίνησε και η πρώτη μορφή της δημοκρατίας. Δόξα νά 'χει ο Moore, αλλά πιστεύω οτι αυτή τη φορά δε θα μας πάρει χίλια χρόνια για να διαδοθεί η ιδέα.
(O πρώτος web server)
αναρτήθηκε από το χρήστη stassa στις
Παρασκευή, Μαΐου 27, 2011
5 σχόλια:
Α ναι. Κι ένα αφοριστικό σλογκανάκι της στιγμής:
Για να συνυπάρξουμε δεν είναι ανάγκη να αγαπιόμαστε. Αρκεί να μπορούμε να συνεννοηθούμε.
http://www.youtube.com/watch?v=WLZ21U6zoYU
Φχαριστώ, ανών. Αν δεν είχαμε και τον Τζιμάκο...
Στάσσα,
πάντως στην άμεση δημοκρατία ισχύει μόνο η αρχή της πλειοψηφίας (όχι η αρχή του κράτους δικαίου που συμπεριλαμβάνει εξ αρχής τα ατομικά δικαιώματα). Συνεπώς, αυτό που λέγεται ανθρώπινα (ατομικά) δικαιώματα εν τοις πράγμασι καταργούνται, μόνον όταν η πλειοψηφία πλειδοτεί υπέρ τους θα υπάρχουν.
Είσαι σίγουρη ότι θα το ήθελες αυτό; Είσαι σίγουρη ότι τα δικαιώματά σου ως τρανς θα ήθελες να μπαίνουν στην αρχή της πλειοψηφίας;
Νομίζω σκέφτεσαι το Prop 8. ΟΚ, σκέψου όμως οτι και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι νόμοι που τους θέσπισε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Θέλω να σου πω, δεν πέσανε από τον ουρανό. Επίσης δεν πέσανε από τον ουρανό οι νόμοι που επιτρέπουνε σε δημοψηφίσματα να αφαιρούν δικαιώματα. Τους νόμους τους φτιάχνουμε μόνοι μας και δεν υπάρχει καμμία ασφάλεια ενάντια σε απάνθρωπους νόμους (από τους οποίους άλλωστε εξακολουθούν να υπάρχουν μπόλικοι), σε κανενός είδους δημοκρατίες.
Ομολογώ οτι είναι λίγο άπιαστο ιδανικό αυτή τη στιγμή αυτό το είδος κοινωνικής οργάνωσης που λέω εδώ και δεν περιμένω να είναι άμεσο αποτέλεσμα της πχ Αραβικής Άνοιξης, ή των δικών μας Αγανακτίστας. Απλά νομίζω αυτές οι κινητοποιήσεις στρώνουν το δρόμο.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα