Απλά σκέφτομαι την πίκρα να έχεις μέσα σου το Διόνυσο και να έχεις γεννηθεί στην Τζενίν

Τϊ είδους αντίσταση [στην κατοχή] είναι η παράσταση Φάρμα των Ζώων, που έκανε τους νέους άντρες της Παλαιστίνης να γαυγίζουν σα σκυλιά και να ντροπιάζονται γλείφοντας το χώμα και τις νεαρές γυναίκες να φοράνε στολές γουρουνιών και να κυλιούνται κατάχαμα μες' την παρακμή;

Ο Julian Mer-Khamis είχε θέατρο στην πόλη της Τζενίν, στη λωρίδα της Γάζας. Δολοφονήθηκε στις αρχές του Απρίλη από κάποιον Παλαιστίνιο, επειδή διέφθειρε τους νέους. Είχε προκαλέσει αμηχανία κι εχθρότητα στην κοινωνία της Τζενίν, επειδή ανέβαζε παραστάσεις που πήγαιναν κόντρα στα χρηστά τους ήθη. Το απόσπασμα, επάνω, είναι από ένα φυλλάδιο που κυκλοφόρησε στην Τζενίν, πριν από τη δολοφονία του.

"Είμαστε μουσουλμάνοι. Έχουμε παραδόσεις. Ψάχναμε για τα παιδιά μας και τα βρίσκαμε στο θέατρο να χορεύουνε. Αν ήρθε εδώ να φέρει δουλειές, θα ήταν καλά, αλλά αντί γι' αυτό έρχεται εδώ και διαφθείρει τα κορίτσια μας και κάνει τα αγόρια μας γυναίκες".
(Κάτοικος της Τζενίν)

"Έλεγε πως το μήνυμά του είναι να απελευθερωθούν οι πολίτες από την εξουσία των ηγετών τους και τα παιδιά από τους γονείς τους. Έπειτα, [στο θέατρό του] βρίσκονταν άντρες με γυναίκες μαζί και χόρευαν. Προσπαθήσαμε να το συζητήσουμε μαζί του και να τον πείσουμε οτι όλα αυτά ήταν λάθος, αλλά δεν άκουγε. Η κοινή γνώμη στράφηκε εναντίον του".
(Πρόεδρος της επιτροπής κατοίκων της Τζενίν).

Εγώ τί να σχολιάσω; Δεν μπορεί νά 'σαι και πολύ γνωστικός για να πας να φέρεις, μετά βαΐων και κλάδων, τα δυτικά ήθη καταμεσίς στην Τζενίν (είναι και γκαντεμιά τα βάγια και τα κλαδιά, δεν είδες κι ο Ιησούς τί έπαθε;). Φαντάζομαι, δεν βοήθησε και πολύ που είχε Ισραηλινή μητέρα και είχε εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση, μεταξύ άλλων, και του Βρετανικού κράτους. Το 2009, τον επισκέφτηκε ο David Milliband, Βρετανός ο υπουργός εξωτερικών- χωρίς να συνεννοηθεί με τους τοπικούς αξιωματούχους.

Ήθη κι έθιμα.