Στο μέλλον θα είμαστε όλοι κωλόγριες.

Ρία μου, σου γράφω e-mail από το καινουργιο άηφον του Μανωλάκη, είναι μούρλια, του το πήραμε δώρο χτες κι ακόμη δεν το έχει πιάσει στα χέρια του χαχαχα.

Προχτές πήγαμε στο Μέγαρο και είδαμε τους ναπάλμ ντεθ, με τον τζέλο μπιάφρα γκεστ. Τϊ να σου πω βρε Ρία μου, εγώ δεν ενθουσιάστηκα καθόλου, πήγα γιατί επέμενε ο Κωστάκης μου που τους έχει αδυναμία, αλλά ήτανε λίγο ξενερουά. Δεν παίξανε ούτε το του ντρανγκ του φακ, ούτε το καλιφόρνια ουμπεράλες, μόνο το ναζί πανκ φακόφ, ευτυχώς κι ένα που ήξερα.

Γερασμένοι μου φάνηκαν, τί να πω. Θα μου πεις είναι και εξήντα χρονών πια αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία, ο όζυ είναι τα διπλάσια και ακόμη κρατιέται, τον είδαμε πέρσι και ήταν όπως ήτανε και τότε παλιά στο φεστιβάλ, πώς το λέγανε; Αυτό που κάνανε στη Μαλακάσα; Τέλος πάντων, χάλια ήτανε, τσάμπα τα 5000 ευρώ.

Άσε που ήτανε γεμάτο αναρχοκάφρους, που είχανε έρθει μόνο και μόνο για να τα σπάσουνε και να θυμηθούνε τα παλιά. Χοροπηδάγανε σαν τα τζόβενα, ένας πήγε να μου βγάλει το μάτι με τη μαγκούρα. Αφού μες' τη μέση του ναζί πανκ φακόφ αρχίσανε να σκαρφαλώνουνε πάνω στα καθίσματα κι ένας δυο πιο μικροί ανεβήκανε στη σκηνή να πηδήξουνε. Αναγκαστήκαμε να πάμε να κάτσουμε πίσω μη μας έρθει κανείς στο κεφάλι, και δε βλέπαμε τίποτα. Πολύ χαλια ήτανε Ρία μου, σου λέω, καλά έκανες και δεν ήρθες. Του αρέσανε του Γιωργάκη οι άηρον μέηντεν;

Αυτά, σ' αφήνω τώρα γιατί ο εγγονός μου μου τραβάει το άηφον από το χέρι, έχει λυσσάξει, πάω.

Χρόνια πολλά πολλά πολλά και του χρόνου, ευτυχισμένο το 2060!