Πως είναι έξω το τρανς
Μου ζήτησαν να κάνω ένα ποστ για το πώς είναι έξω τα πράγματα για το τρανς. Χαλάω εγώ χατήρια; ;)
"Έξω", αναγκαστικά, σημαίνει Ηνωμένο Βασίλειο και δη "Αγγλία", αφού αυτήν ξέρω (αυτήν εμπιστεύομαι). Δεν ξέρω πώς είναι τα πράγματα στην Γερμανία, πχ, ή στη Γαλλία, την Ισπανία... την Ιαπωνία... Η κάθε χώρα προφανώς έχει τις δικές της συνθήκες
Η διαφορά λοιπόν με την Ελλάδα, είναι κατ' αρχήν στο πώς αντιμετωπίζεται το τρανς από το επίσημο κράτος. Στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζεται. Δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία, ή κυβερνητικές οδηγίες, κλπ κλπ. Στην Αγγλία το τρανς θεωρείται "medical condition", που είναι ευφημισμός για το "παθολογική κατάσταση", στο πιο πολίτικαλι κορέκτ. Αυτό όπως έχω ξαναπεί, το έχουνε επιδιώξει οι ίδιες οι τρανς οργανώσεις εδώ, επειδή εδώ οι ιατρικές υπηρεσίες είναι δωρεάν. Έτσι κάποιες από τις ανάγκες των τρανς ατόμων σε περίθαλψη καλύπτονται από την NHS ("National Health Service" - Εθνική Υπηρεσία Υγείας) ως θεραπεία για την ιατρική τους "κατάσταση". Οι ανάγκες αυτές περιλαμβάνουν ορμονοθεραπεία και επέμβαση στα γεννητικά όργανα, τουλάχιστον για τις τρανς γυναίκες (για τους τρανς άντρες είναι πολύ πιο ακριβή και δεν υπάρχουν στην Αγγλία χειρούργοι που να την αναλαμβάνουν, οπότε πρέπει να σε στείλουνε έξω, συνήθως στον Καναδά νομίζω) (Καναδά είπα, όχι Καιάδα).
Αφού είμαι εδώ τώρα, είπα να δοκιμάσω κι εγώ τις υπηρεσίες του συστήματος, να δω πώς λειτουργεί. Μίλησα λοιπόν κατ' αρχήν στον γενικό παθολόγο μου (General Practitioner - GP), που με παρέπεμψε πρώτα στην τοπική ψυχιατρική κλινική. Από 'κει με παραπέμψανε στην Κλινική Ταυτότητας Φύλου (Gender Identity Clinic - GIC) του Λονδίνου, το περίφημο Charing Cross με το όνομα. Εκεί είδα δυο ψυχάκηδες από δυο φορές σε δυο χρόνια (έχασα και δυο ραντεβού) και μετά τον ενδοκρινολόγο τους δυο φορές και τον χειρούργο, για την Επέμβαση, μία. Κατόπιν, ξαναείδα τους ψυχάκηδες, μια-δυο φορές. Ο ενδοκρινολόγος μου έγραψε τα φάρμακά μου για τα οποία πληρώνω εφτά λίρες τη φορά (το ένα είναι πανάκριβο, γύρω στις 300 λίρες). Από τότε έχω κάνει και τρεις- τέσσερις εξετάσεις αίματος, για να ελέγξουνε την επίδραση που έχουν τα φάρμακα.
Για όλα αυτά εννοείται οτι δεν πλήρωσα penny τσακιστό- εκτός από τις εφτά λίρες που δίνω για τα φάρμακα. Κι ας μην είμαι Αγγλίδα- η NHS καλύπτει όλους τους κατοίκους Αγγλίας. Κι αν προχωρήσω με την επέμβαση, πάλι τσάμπα θα είναι. Λοιπόν, στην ίδια κλινική γίνονται γύρω στις 200 επεμβάσεις φύλου το χρόνο, στην υπόλοιπη Αγγλία δεν ξέρω. Συντηρητικά, πες οτι γίνονται 300 το χρόνο σ' όλη τη χώρα. Αυτές κοστίζουνε γύρω στις πέντε με έξι χιλιάδες λίρες, στο Αγγλικό δημόσιο- δηλαδή εξακόσιες χιλιάδες λίρες. Συν τα άλλα έξοδα, της ορμονοθεραπείας και της ψυχοθεραπείας κλπ, πες οτι πάνε (συντηρητικά πάντα, άλλωστε τώρα κυβερνάνε οι Τορις), πόσο, κάνα εκατομύριο λίρες το χρόνο;
Λοιπόν, έτσι είναι έξω το τρανς. Στην Αγγλία, το δημόσιο δίνει ένα εκατομύριο λίρες το χρόνο για τις και τους τρανς.
Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε Ελλάδα και Αγγλία, για το τρανς. Στην Αγγλία σε αντιμετωπίζουνε μεν σαν να είσαι ψυχασθενής και όλα αυτά που σου δίνουνε, ορμόνες και επεμβάσεις, είναι -και καλά- γιατρειά. Στα παρέχουνε όμως και δε σου ζητάνε δεκάρα. Στην Ελλάδα, αν είσαι τρανς απλώς δεν υπάρχεις. Όχι για ορμόνες και επεμβάσεις- αυτά είναι πικρό αστείο. Βέβαια εδώ δεν έχουμε καν σύστημα υγείας, όχι να είναι και τσάμπα...
Και δεν έχω πιάσει καν τις διαφορές στη νομοθεσία. Στο ΗΒ, ισχύει το νομοσχέδιο αναγνώρισης του φύλου, για το οποίο δεν είναι καν προϋπόθεση να έχεις επέμβει στα γεννητικά σου όργανα για να αναγνωριστείς ως το φύλο της επιλογής σου. Δεν είναι τέλειο -έχει αρκετά στραβά- αλλά υπάρχει. Στην Ελλάδα, ακόμη κι οι γυναίκες που έχουνε κάνει επέμβαση δεν καλύπτονται από νόμο, αλλάζουνε τα χαρτιά τους με δικαστική απόφαση.
"Έξω", αναγκαστικά, σημαίνει Ηνωμένο Βασίλειο και δη "Αγγλία", αφού αυτήν ξέρω (αυτήν εμπιστεύομαι). Δεν ξέρω πώς είναι τα πράγματα στην Γερμανία, πχ, ή στη Γαλλία, την Ισπανία... την Ιαπωνία... Η κάθε χώρα προφανώς έχει τις δικές της συνθήκες
Η διαφορά λοιπόν με την Ελλάδα, είναι κατ' αρχήν στο πώς αντιμετωπίζεται το τρανς από το επίσημο κράτος. Στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζεται. Δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία, ή κυβερνητικές οδηγίες, κλπ κλπ. Στην Αγγλία το τρανς θεωρείται "medical condition", που είναι ευφημισμός για το "παθολογική κατάσταση", στο πιο πολίτικαλι κορέκτ. Αυτό όπως έχω ξαναπεί, το έχουνε επιδιώξει οι ίδιες οι τρανς οργανώσεις εδώ, επειδή εδώ οι ιατρικές υπηρεσίες είναι δωρεάν. Έτσι κάποιες από τις ανάγκες των τρανς ατόμων σε περίθαλψη καλύπτονται από την NHS ("National Health Service" - Εθνική Υπηρεσία Υγείας) ως θεραπεία για την ιατρική τους "κατάσταση". Οι ανάγκες αυτές περιλαμβάνουν ορμονοθεραπεία και επέμβαση στα γεννητικά όργανα, τουλάχιστον για τις τρανς γυναίκες (για τους τρανς άντρες είναι πολύ πιο ακριβή και δεν υπάρχουν στην Αγγλία χειρούργοι που να την αναλαμβάνουν, οπότε πρέπει να σε στείλουνε έξω, συνήθως στον Καναδά νομίζω) (Καναδά είπα, όχι Καιάδα).
Αφού είμαι εδώ τώρα, είπα να δοκιμάσω κι εγώ τις υπηρεσίες του συστήματος, να δω πώς λειτουργεί. Μίλησα λοιπόν κατ' αρχήν στον γενικό παθολόγο μου (General Practitioner - GP), που με παρέπεμψε πρώτα στην τοπική ψυχιατρική κλινική. Από 'κει με παραπέμψανε στην Κλινική Ταυτότητας Φύλου (Gender Identity Clinic - GIC) του Λονδίνου, το περίφημο Charing Cross με το όνομα. Εκεί είδα δυο ψυχάκηδες από δυο φορές σε δυο χρόνια (έχασα και δυο ραντεβού) και μετά τον ενδοκρινολόγο τους δυο φορές και τον χειρούργο, για την Επέμβαση, μία. Κατόπιν, ξαναείδα τους ψυχάκηδες, μια-δυο φορές. Ο ενδοκρινολόγος μου έγραψε τα φάρμακά μου για τα οποία πληρώνω εφτά λίρες τη φορά (το ένα είναι πανάκριβο, γύρω στις 300 λίρες). Από τότε έχω κάνει και τρεις- τέσσερις εξετάσεις αίματος, για να ελέγξουνε την επίδραση που έχουν τα φάρμακα.
Για όλα αυτά εννοείται οτι δεν πλήρωσα penny τσακιστό- εκτός από τις εφτά λίρες που δίνω για τα φάρμακα. Κι ας μην είμαι Αγγλίδα- η NHS καλύπτει όλους τους κατοίκους Αγγλίας. Κι αν προχωρήσω με την επέμβαση, πάλι τσάμπα θα είναι. Λοιπόν, στην ίδια κλινική γίνονται γύρω στις 200 επεμβάσεις φύλου το χρόνο, στην υπόλοιπη Αγγλία δεν ξέρω. Συντηρητικά, πες οτι γίνονται 300 το χρόνο σ' όλη τη χώρα. Αυτές κοστίζουνε γύρω στις πέντε με έξι χιλιάδες λίρες, στο Αγγλικό δημόσιο- δηλαδή εξακόσιες χιλιάδες λίρες. Συν τα άλλα έξοδα, της ορμονοθεραπείας και της ψυχοθεραπείας κλπ, πες οτι πάνε (συντηρητικά πάντα, άλλωστε τώρα κυβερνάνε οι Τορις), πόσο, κάνα εκατομύριο λίρες το χρόνο;
Λοιπόν, έτσι είναι έξω το τρανς. Στην Αγγλία, το δημόσιο δίνει ένα εκατομύριο λίρες το χρόνο για τις και τους τρανς.
Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε Ελλάδα και Αγγλία, για το τρανς. Στην Αγγλία σε αντιμετωπίζουνε μεν σαν να είσαι ψυχασθενής και όλα αυτά που σου δίνουνε, ορμόνες και επεμβάσεις, είναι -και καλά- γιατρειά. Στα παρέχουνε όμως και δε σου ζητάνε δεκάρα. Στην Ελλάδα, αν είσαι τρανς απλώς δεν υπάρχεις. Όχι για ορμόνες και επεμβάσεις- αυτά είναι πικρό αστείο. Βέβαια εδώ δεν έχουμε καν σύστημα υγείας, όχι να είναι και τσάμπα...
Και δεν έχω πιάσει καν τις διαφορές στη νομοθεσία. Στο ΗΒ, ισχύει το νομοσχέδιο αναγνώρισης του φύλου, για το οποίο δεν είναι καν προϋπόθεση να έχεις επέμβει στα γεννητικά σου όργανα για να αναγνωριστείς ως το φύλο της επιλογής σου. Δεν είναι τέλειο -έχει αρκετά στραβά- αλλά υπάρχει. Στην Ελλάδα, ακόμη κι οι γυναίκες που έχουνε κάνει επέμβαση δεν καλύπτονται από νόμο, αλλάζουνε τα χαρτιά τους με δικαστική απόφαση.
αναρτήθηκε από το χρήστη stassa στις
Πέμπτη, Φεβρουαρίου 17, 2011
7 σχόλια:
Μπράβο Στάσσα, πολύ ενδιαφέρον. Είχα στο Brighton σχέση με ένα LGBT Health Centre και έχω μια καλή εικόνα. Μπορώ να προσθέσω και δύο πραγματάκια; Ευχαριστώ!
1. Εκτός από τα ιατρικά και φαρμακευτικά έξοδα στην Αγγλία υπάρχει 100% ίση μεταχείριση απέναντι σε τρανς άτομα, σε επίπεδο πολιτικών, επιδομάτων και επαγγελματικών δικαιωμάτων. Καλό είναι να λέγεται αυτό γιατί δεν είναι και αυτονόητο.
2. Μία ένσταση: Αυτό το "σε αντιμετωπίζουνε μεν σαν να είσαι ψυχασθενής..." με βρίσκει κάπως αντίθετο. Η διαδικασία αλλαγής (επαναπροσδιορισμού;) του φύλου είναι μία κατάσταση μεγάλης αλλαγής σε επίπεδο σωματικό, ψυχολογικό, συμπεριφορικό, δεν είμαι σίγουρος πόσο εύκολη είναι η μετά προσαρμογή. Οι συναντήσεις με τον ψυχολόγο δεν σημαίνουν ψυχασθένεια, βοήθεια προσαρμογής σημαίνουν :)
Ευχαριστώ για τη συνεισφορά :)
Στο επαγγελματικό επίπεδο δεν υπάρχει απόλυτη προστασία. Συγκεκριμμένα, αν ένας εργοδότης ψάχνει για εργαζόμενους ενός φύλου και έχει νόμιμο λόγο να το κάνει, τότε μπορεί να αρνηθεί να δώσει τη δουλειά σε τρανς άτομα. Για παράδειγμα, αν κάποιος ζητάει αρσενικό εσωτερικό νοσοκόμο επειδή ο ίδιος είναι άντρας (και τίθεται θέμα σεβασμού της γεννετήσιας αξιοπρέπειάς του κλπ), μπορεί να αρνηθεί να προσλάβει έναν τρανς άντρα. Απ' την άλλη, μπορεί να αρνηθεί να προσλάβει και μια τρανς γυναίκα.
Έπειτα, υπάρχει κι΄ενα παραθυράκι που επιτρέπει σε ιερείς να αρνηθούν να παντρέψουν κάποιον ή κάποιαν αν υποψιάζονται οτι είναι τρανς. Όχι αν το ξέρουν (αφού τα σχετικά έγγραφα είναι απόρρητα και δεν υπάρχει τρόπος να το μάθει κανείς με βεβαιότητα)- αν το υποψιάζονται.
Για το θέμα της ψυχοπάθειας- το Νομοσχέδιο Αναγνώρισης του Φύλου (Gender Recognition Act 2004), έχει ως προϋπόθεση για την αναγνώριση του φύλου ενός τρανς ατόμου να έχει εξεταστεί από έναν ψυχολόγο και έναν ψυχίατρο και να έχει διαγνωστεί με "δυσφορία φύλου" (gender dysphoria). Η δυσφορία φύλου είναι το διαγνωστικό κριτήριο για το Gender Identity Disorder, δηλαδή τη "Διαταραχή Ταυτότητας Φύλου". Έτσι λένε στα διαγνωστικά εγχειρίδια το τρανς.
Ακόμη πιο σημαντικό- η ίδια _διάγνωση_ τίθεται ως απαραίτητη προϋπόθεση από τις κλινικές ταυτότητας φύλου.
Δεν τίθεται θέμα υποστήριξης και βοήθειας στην προσαρμογή δηλαδή. Πρέπει να περάσεις απ' το γιατρό, να σε κοιτάξει, να υπογράψει οτι έχεις "Δυσφορία Φύλου", αλλοιώς ούτε περίθαλψη έχει ούτε νομική αναγνώριση.
Σχετικά με το θέμα της παθολογικοποίησης των τρανς ατόμων, μπορείς να δεις κι εδώ, την σελίδα της ILGA για την αποπαθολογικοποίηση του τρανς:
http://ilga.org/ilga/en/article/mBGt6bB1GM
Ολα καλα, και ευχαριστουμε για τις πληροφοριες.
Αυτο το ΗΒ τι το ηθελες;
Ε, έτσι το λέω εγώ, ΗB. Τί να πω, Μεγάλη Βρετανία; +_ο
Καλά, είσαι σκέτη παραπληροφόρηση. Είναι αυτός που σου δίνει πάρα πολλές πληροφορίες μαζί. Μη παρεξηγηθώ. Πες μου κάτι. Όταν λες ψυχάκηδες εννοείς τους ψυχιάτρους; Κι όταν λες επέμπβαση σε τρανς τι εννοείς; Δεν έχει γίνει η επέμβαση ήδη;
Ε ναι, ψυχάκηδες είναι οι ψυχίατροι, Cargo Cult Scientists κλπ.
Επέμβαση; Εγώ σου είπα οτι δεν με διαβάζεις και πολύ προσεκτικά...
Δεν είναι θέμα προσεκτικής ανάγνωσης, αγαπητή. Και στα μαθηματικά, πρόσεχα, δεν είναι ότι χάζευα. Απλώς δε τα καταλάβαινα. Κοιτούσα τον πίνακα εκστασιασμένη και επαναλάμβανα σιωπηλά κάποιο συνώνυμο της -μεταγενέστερης των μαθητικών μου χρόνων- λαϊκής έκφρασης θαυμασμού "τι λες τώρα!"
Το αυτό και δια τα θέματά σας. Δε τα χωράει το μυαλό μου. Αλλά σας προσέχω, δεν είναι πως χαζεύω. :)
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα