Η κατάθεση του ειδικου φρουρού στον 9ο ανακριτή.
Από το indymedia (μέσω του μπλογκ Έχουμε Πόλεμο (ατυχές όνομα, παιδιά μου)).
(το υπόλοιπο κάτω από το cut. Πατήστε στο A suivre).
(το υπόλοιπο κάτω από το cut. Πατήστε στο A suivre).
αναρτήθηκε από το χρήστη stassa στις
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 10, 2008
11 σχόλια:
συγκεντρώσεις σε καθημερινή βάση έξω από την πρεσβεία στο λονδίνο/
ολοκληρώθηκε η πορεία στο edinburgh [νέο κάλεσμα την παρασκευή]/
επίθεση σε αστυνομικό τμήμα στο bristol με συνθήματα αλληλεγγύης/
κινητοποίηση στο newcastle έξω από τα γραφεία του bbc/
καθιστική διαμαρτυρία αύριο στο πανεπιστήμιο του essex.
[δράστε-προωθείστε κατα βούληση. φυσάει γερά στο brighton?]
Ατυχής τίτλος; Ωρε, με έριξες...
Δεν πειράζει, εγω σε κάλεσα.
Sush:
Μπα, νημεμία στο Μπράιτον. Αλλά έχει κρυο.
Ε... δεν το είπες συνθηματικά αυτό έτσι; Γιατί για πορείες και τέτοια δεν ξέρω, δεν έχω facebook (αλλά θα το μάθαινα, πιστεύω...)
Kid:
Ε, ναι βρε παιδί μου, Θέλουμε Ειρήνη έπρεπε να το λές! Δεν πειράζει, πάω να δεχτώ την πρόσκλησή σου.
Βρε σύ. Από τςου Κορφούς είσαι; Μή μου πείς!
Εγώ πάλι αναρωτιέμαι. Αν δεν ήταν έφηβος από τα βόρεια προάστεια αλλά ένα πιο συνηθισμένο θύμα της αστυνομικής βίας (βλέπε μετανάστης, τσιγγάνος, ρωσίδα, τρανς, γκέι σε πάρκο κτλ) πού θα ήταν η σπαραξικάρδια ευαισθησία όλων αυτών που σήμερα δηλώνουν τόσο οργισμένοι;
Συγγνώμη Στάσσα μου, αλλά ειλικρινά όλα αυτά τα τσουνάμι πένθους που μας κατακλύζουν κατά καιρούς μέσω των αντίστοιχων σελίδων του Facebook (πρώτα ο Σεργιανόπουλος, μετά ο αυστραλός -αλήθεια τί έγινε με αυτούς που τον σκότωσαν; ασχολείται κανείς;- πιο παλιά η Αμαλία και τώρα αυτό) εμένα προσωπικά έχουν αρχίσει να με ενοχλούν. Κάθε υπερβολική αυθόρμητη αντίδραση δεν μπορεί παρά να έχει ένα προδιαγεγραμμένο τέλος: να ξεχαστεί μέσα σε τρεις μέρες χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα το ουσιαστικό.
gay hero, κι εγώ έχω εκφράσει αυτές τις μέρες παρόμοιο προβληματισμό. Παραπέμπω σ΄αυτό το σχόλιο (προς το τέλος της σελίδας) για οικονομία χρόνου.
https://www.blogger.com/comment.g?blogID=8860830959761449352&postID=7031073855909165015
Και συμπληρώνω: εδώ λειτούργησε καταλυτικά η συμμετοχή των πιτσιρικάδων μαθητών που με το φόνο ενός "δικού τους" ένιωσαν να κλονίζεται η συλλογική τους υπόσταση. Δουλεύω με εφήβους καθημερινά και πίστεψέ με, ποτέ δεν τους ξανάκουσα τόσο αποφασισμένους να δηλώσουν παρουσία στα κοινά, και τόσο επί της ουσίας προβληματισμένους όσο τώρα.
Nαι είμαι σίγουρος ότι είναι πολύ προβληματισμένοι για το πόσους μήνες ακριβώς θα χάσουν σε κατάληψη. 'Η για το πώς θα απαιτήσουν μετά απολυτήριο χωρίς να έχουν μάθει απολύτως τίποτα στο μεταξύ.
Μια που δουλεύεις μαζί τους, μπορείς να τους πεις ότι καλό θα ήταν να αποκτήσουν και κάποιο συγκεκριμένο αίτημα. Γιατί χωρίς συγκεκριμένα αιτήματα όλη αυτή η αποφασιστικότητα θα ξεφουσκώσει μέσα σε τρεις μέρες.
GSH:
Εγώ δεν έχω Facebook. Ούτε νομίζω οτι θα ξεχαστεί ετούτη η περίπτωση σε τρεις μέρες. Τον Καλτεζά ας πούμε δεν τον ξεχάσαμε- ξεχάσαμε τους υπόλοιπους, πριν και μετά από αυτόν, και πολλές περιπτώσεις δεν τις ακούσαμε καν (το λέω γνωρίζοντας περιπτώσεις τυφλής αστυνομικής βίας που δεν βγήκαν ποτέ στις ειδήσεις).
Ναι, δεν θα έβγαινε ο κόσμος στο δρόμο αν είχαν σκοτώσει έναν 30άρη Πακιστανό ομοφυλόφιλο ή μια τραβεστί, ευχαριστώ. Αυτό όμως είναι διαφορετικό πρόβλημα: ο ρατσισμός του μέσου Έλληνα, κι οτι θεωρεί τη ζωή ενός 15άχρονου αγοριού με γλυκειά φατσούλα πιο σημαντική από ας πούμε έναν μεσήλικα μετανάστη. Για μένα δεν έχει σημασία πόσο δίκαιοι ή ανθρωπιστές είναι οι αγανακτισμένοι πολίτες κι οι ανήλικοι που πήραν τους δρόμους. Μ' ενδιαφέρει οτι στη συγκεκριμμένη περίπτωση, έχουν δίκιο να τρελλαίνονται, κι ας μήν τρελλαθούν ποτέ και σε άλλες φάσεις που θά 'πρεπε.
Μ' άλλα λόγια, επειδή δε θα με κλάψει εμένα κανείς, δεν πάναπεί οτι δεν θέλω να κλάψουνε τον πιτσιρικά. Οϋτε τη βία θα νικήσουμε με βία, ούτε τον εγωισμό με εγωισμό.
ινκ:
Τί παίζει στο νησί; Τί κάνουν οι πιτσιρικάδες; Γράψε κάτι βρε παιδί μου κι εσύ...
"Αυτό είναι ένα διαφορετικό πρόβλημα;" Στάσσα μου με όλο τον σεβασμό, αυτό ΕΙΝΑΙ το πρόβλημα. Αν είχαν αντιδράσει για τις ρωσίδες και τις γκανέζες που πηδάνε οι ευυπόληπτοι οικογενειάρχες, αν είχαν αντιδράσει για τις τρανς και τους αφγανούς και όλους τους άλλους, αν είχαν δείξει έστω και το παραμικρό δείγμα ανθρωπιάς απέναντι σους πραγματικά αδύναμους και καταφρονεμένους τότε ενδεχομένως και να ζούσαν σε μία διαφορετική κοινωνία. Αυτή είναι η κοινωνία τους γιατί αυτήν ακριβώς έχουν επιλέξει. Γιατί τους κάνει τόση εντύπωση;
Εγώ αρνούμαι να συμμετέχω σε ακόμα μία ενορχηστρωμένη μαζική υστερία πάνω στην οποία σπεκουλάρουν τόσοι και τόσοι. Τέλος.
Όχι. Το πρόβλημα είναι η απάθεια κι η αποδοχή της κατάστασης ως τετελεσμένης.
Η λύση σου δεν με καλύπτει: να κάτσουμε στ' αυγά μας και ν' αφήσουμε να περάσει ακόμη ένα έγκλημα κατά της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειάς μας, επειδή αφήσαμε να περάσουνε κι άλλα τόσα πριν από αυτό. Να διαιωνίσουμε δηλαδή τη συμπεριφορά που μας οδήγησε εδώ. Ε, τί καλό θα κάνει αυτό;
Σόρρυ, τώρα είδα το άλλο σχόλιό σου. Εγώ στα δεκαπέντε μου και στα δεκάξι μου είχα ιδανικά και νοιαζόμουνα, ίδια με τώρα. Όταν έπαιρνα τους δρόμους ήξερα γιατί το έκανα (καταλήψεις σε σχολεία δεν πρόλαβα). Γενικώς ήξερα πάντα τί ήθελα από τη ζωή μου. Γι' αυτό δεν έχω λόγο να υποθέσω οτι τα πιτσιρίκια σήμερα νοιάζονται μόνο για να χάσουνε μάθημα. Αυτό το σκέφτονται όταν κάνουνε καταλήψεις χωρίς ιδιαίτερο λόγο, ή όταν τους υποκινούν τα κόμματα. Στη συγκεκριμμένη περίπτωση όμως... ε, η συγκεκριμμένη είναι περίπτωση. Στα δεκαπέντε μου, αν είχε γίνει αυτό, θά 'χα βαρέσει warp spasm κι ας ήμουν δηλωμένα κατά της βίας.
Κι άλλο: άν δεν συμμεθέξουμε και δεν οργανωθούμε, ποιός θα σταματήσει το καπέλωμα και τη σπέκουλα; Κι επίσης δεν ξέρω γιατί αντιμετωπίζεις την φάση τώρα σαν κάποια μόδα στο ίντερνετ. Ο χαμός έγεινε επειδή ο κόσμος είναι στους δρόμους. Μια ζωή λέμε αφήστε το facebook και βγείτε έξω, έξω είναι η ζωή κι όλα αυτά. Ε, τώρα όλοι είναι έξω. Κι εμείς καθόμαστε μέσα;
Εσύ δηλαδή. Εγώ είμαι παρά-έξω. Τί έχεις πάθει μωρέ και κάνεις λες και περιμένεις να σου στείλουνε αρωματισμένη πρόσκληση για να κινητοποιηθείς...;
Mακάρι σε πέντε μέρες όταν οι γιορτές θα πλησιάζουν και τα κρύα θα έχουν σφίξει και τα κανάλια θα έχουν βρει άλλο θεματάκι να είναι ακόμα στους δρόμους με ένα κερί στη μνήμη του χαμένου παιδιού. Μακάρι να αποκτήσουν και αιτήματα εκτός από ξαναζεσταμένα αντιεξουσιαστικά συνθήματα. Και μακάρι να φωνάξουν και για τις βιβλιοθήκες που κάποιοι έκαψαν στο όνομά τους και για τα βιβλιοπωλεία που έσπασαν και πέταξαν τα αποκαϊδια των βιβλίων στα πεζοδρόμια. Εσύ δεν τα είδες αυτά. Εγώ τα είδα. Μακάρι να τους πει κάποιος ότι για να διορθώσεις μια κοινωνία χρειάζεσαι και άλλα υλικά εκτός από συναισθηματικά ξεσπάσματα.
Κάποιοι έκαιγαν πρώτα τα βιβλία και μετά τους ανθρώπους. Εμείς κάνουμε το αντίθετο.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα