Γιατί να παντρεύονται οι ομοφυλόφιλοι μεταξύ τους; Ορίστε γιατί.

Από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστήριου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην υπόθεση Cossey εναντίον του Ηνωμένου Βασίλειου- η σε διαφωνία άποψη του δικαστή Μάρτενς (οι υπογραμμίσεις δικές μου):

Ο γάμος είναι πολύ περισσότερο από μια σεξουαλική ένωση, και άρα η δυνατότητα συνουσίας δεν είναι "ουσιαστικής σημασίας" για τον γάμο. Πρόσωπα που δεν είναι, ή δεν είναι πια ικανά να τεκνοποιήσουν ή να έρθουν σε συνουσία δύνανται επίσης να παντρευτούν, και όντως παντρεύονται. Αυτό συμβαίνει επειδή ο γάμος είναι πολύ περισσότερο από μια ένωση που νομιμοποιεί την συνουσία και έχει στόχο την τεκνοποίηση: είναι ένας νομικός θεσμός που δημιουργεί μια σταθερή νομική σχέση ανάμεσα στους δύο συντρόφους και σε τρίτα μέρη (συμπεριλαμβανομένων και των αρχών), είναι ένας κοινωνικός δεσμός, με την έννοια οτι οι έγγαμοι (όπως το έθεσε ένας αξιότιμος συγγραφέας) "δηλώνουν προς τον κόσμο οτι η μεταξύ τους σχέση είναι στηριγμένη σε ισχυρά ανθρώπινα συναισθήματα, αποκλειστική δέσμευση προς αλλήλους και μονιμότητα", είναι, επίσης, ένα είδος συντροφικότητας στην οποία οι διανοητικοί, πνευματικοί και συναισθηματικοί δεσμοί είναι τουλάχιστον τόσο ουσιαστικής σημασίας όσο και οι σωματικοί δεσμοί.

Η διαφωνούσα άποψη του δικαστή Μάρτενς δεν είναι πια επίκαιρη, όπως δεν είναι και η απόφαση του Δικαστηρίου, εναντίον της Caroline Cossey (που είναι πιο γνωστή με το ψευδώνυμο Tula)- παρά μόνο για να μας υπενθυμίσει οτι, όλα, κάποτε, αλλάζουν. Σε νεότερες, παρόμοιες υποθέσεις, το Δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ των εναγόντων (η αρτηριοσκληρωτική στάση του ΗΒ στα θέματα της αναγνώρισης του φύλου των διαφυλικών ατόμων, έχει αλλάξει ριζικά).

Παραθέτω όμως την παράγραφο όπου ο δικαστής διατυπώνει την άποψή του για το γάμο.

Επειδή αυτή, είναι επίκαιρη.