Μινκ λες για μένα, τα έχω χαμένα.
Συμπαθέστατο μινκ με γούνα βιζόν.Ίσαμε 50.000 μινκ απελευθερώθηκαν εχτές από εκτροφεία στην περιοχή της Καστοριάς και της Σιάτιστας. Την ευθύνη ανέλαβε η ALF (Animal Liberation Front).
Τα περισσότερα από τα 60.000 ζώα που απελευθερώθηκαν θα πεθάνουν, σύμφωνα με δηλώσεις των ιδοκτητών τους. Επί τη ευκαιρία, αυτή η ιστορία θα τους κοστίσει γύρω στα 2 εκατομύρια ευρώ, όπως προσθέτουν με νόημα.
Προτού πεθάνουν τα περισσότερα, τα 70.000 μινκ θα προφτάσουν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη φθορά στο φυσικό περιβάλον του νομού Καστοριάς, καταβροχθίζοντας κότες, κουνέλια, ποντίκια και άλλα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση. Τα μινκ είναι είδος συγγενικό με τις βίδρες και τις νυφίτσες, είδη που δεν απαντώνται στην Ελληνική φύση, γι' αυτό και η παρουσία τους είναι τόσο επιβλαβής. Μη σου πώ οτι θα ληστέψουν και καμμιά τράπεζα.
"Αν τα 80.000 ζώα είχανε μείνει στα κλουβιά τους, θα είχαν περάσει ζωή χαρισάμενη και θα είχαν φτάσει σε βαθειά γεράματα", δήλωσε εκπρόσωπος των γουναράδων της Καστοριάς. "Μάλιστα, εμείς τους δίνουμε και σύνταξη στα πενήντα τους".
Εξάλλου, ανακοίνωση με την οποία καταδικάζει την πράξη του ALF εξέδωσε και ο Σύλλογος Φίλων των Οικολόγων -Καναπεδιστών. "Είναι απαράδεκτες τέτοιες δράσεις που μας χαλάνε εντελώς την πιάτσα" δήλωσε ο εκπρόσωπος του Συλλόγου. "Ξέρετε τί γίνεται στην Αυστραλία που έχει γεμίσει φρύνους του είδους Bufo marinus; Ε, το ίδιο θα γίνει και με τα 90.000 μινκ στην Καστοριά."
Ήδη οι εκτροφείς έχουν καταφέρει να περισυλλέξουν 5.000 από τα χαμένα ζώα. Εκτιμάται οτι δεν θα βρουν άλλα μέχρι να αποζημιωθούν για τα 95.000 που λείπουν.
Ο ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν δεν έκανε δήλωση επί του θέματος.
Αντιπαθεστάτη γραυς μετά γούνας βιζόν.
αναρτήθηκε από το χρήστη stassa στις
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 03, 2010
25 σχόλια:
Παραδόξως δεν διαφωνώ, κατά βάση, με τη μαζική εκτροφή ζώων, για τη γούνα τους ή για το κρέας τους κλπ. Αυτό με το οποίο διαφωνώ είναι η προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης μέσω των ΜΜΕ, που διαδίδουν ψέμματα πρώτου μεγέθους, για "οικολογική καταστροφή" και "μινκ που γίνονται καννίβαλοι όταν απελευθερωθούνε".
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΗΛΕΘΕΑΤΕΣ!!
Επίσης δεν μου διαφεύγει το ενδεχόμενο η "Αντισπισιστική Δράση" να είναι απλά άλλοι γουναράδες που βρήκαν μηχανή να χτυπήσουν τον ανταγωνισμό. Δεν αλλάζει κάτι- τα ΜΜΕ εξακολουθούν να λένε ό,τι τους κατέβει και οι Οικολόγοι-Καναπεδιστές να χύνουν τα κροκοδείλια δάκρυά τους.
Πεθαίνω, χτυπιέμαι, κατουρήθηκα από τα γέλια (το είχα χάσει, γιατί τηλεόραση δεν ανοίγουμε εκ πεποιθήσεως ει μη μόνον για να δούμε law & order), αυτό το πράγμα μόνο στο δελτίο ειδήσεων του Family Guy, μην πω στο Southpark.
Και μη διανοηθεί να με ρωτήσει κανείς τη σοβαρή μου γνώμη επί του θέματος, γιατί ναι, είμαι ένα αισχρό, αναίσθητο, σιχαμένο σπισιτικό πλάσμα που τα λυπάται μεν τα καημένα τα μινκ (αν τρώγονταν θα τα λυπόμουν λιγότερο) αλλά θα ξανακατουρηθεί από τα γέλια.
Βίγκαν στα οδοφράγματα...Φεύγω πριν λιποθυμήσω.
Σόρυ, "σπισιστικό" ήθελα να γράψω, το ΄χασα απ' τα γέλια.
Αυτό το "Παραδόξως δεν διαφωνώ, κατά βάση, με τη μαζική εκτροφή ζώων για τη γούνα τους..." τι το ήθελες τώρα βρε Στάσσα;
Εγώ πάντως είμαι υπέρ της απελευθέρωσης-θα πέθαιναν έτσι κι αλλιώς (με φριχτό και βασανιστικό τρόπο), τουλάχιστον έτσι πέθαναν ελεύθερα...
Συμφωνώ με σάιλεντ κρόσσιν.
Άρχισες και φτιάχνεις ειδήσεις με τα χεράκια σου, κυρία μας; Να μου πεις, εδώ φτιάχνεις αυγολέμονο, στις ειδήσεις θα κωλώσεις;
Θέλω κ εγώ ένα μινκ, να το λένε Παναή και να μου φύγει από μόνο του, όχι να τ' απελευθερώσατε, και να πω μετά αχ, μινκ τον είδατε τον Παναή.
*όχι να τ' απελευθερώσω εννοώ
Ναρκίσσα, Κανενόροδο, τί πάθατε κόρες μου κι οι δυό και λανθάνατε στο ίδιο ποστ; Κάτι σημαδιακό πρέπει νά 'ναι αυτό, να δεις :P
Σάιλεντ,
εγώ και κρέας τρώω και δερμάτινα φοράω. Θα ήταν λίγο υποκριτικό από μέρους μου να χύνω κροκοδείλια δάκρυα για τα καϋμένα τα μινκ, και να μη λέω τίποτα για τα κοτόπουλα, πχ. Να μη σου αναπτύσσω και ολόκληρη ιδεολογία τώρα, αλλά και την βίγκαν εκδοχή του "σεβασμού" προς τη ζωή δεν την βλέπω κι ιδιαίτερα απαλλαγμένη από το σπισισμό. Δυστυχώς, για να τραφείς με κάτι, πρέπει να το σκοτώσεις, είτε είναι φυτό είτε είναι ζώο, είτε είναι μανιτάρι.
Για τις συνθήκες εκτροφής το συζητάμε, αλλά δεν είμαι και η πιο σχετική, ομολογώ. Αυτό το δέχομαι ως κατηγορία αν θες.
Γκουχ γκουχ, μια διόρθωση.
Την ευθύνη για την απελευθέρωση την ανέλαβε η ALF, όχι η "Αντισπισιστική Δράση".
"Αντισπισιστική Δράση" είναι το όνομα ενός σάιτ που αναδημοσίευσε την είδηση και την προκήρυξη. Δεν ξέρω αν είναι και επωνυμία κάποιας ομάδας/ οργάνωσης/ συλλογικότητας/ παρέας.
Στο άρθρο της Καθημερινής που λινκάρω, όπως και σε άλλα ΜΜΕ αναφέρεται η "πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα Αντισπισιστική Δράση". Στο σάιτ όπου πρωτοείδα την είδηση λέγαν οτι είναι η ALF που ανέλαβε την ευθύνη και αρχικά είχα μείνει μ' αυτήν την εντύπωση, αλλά κι αυτούς δεν τους πολυεμπιστεύομαι. Εν τω μεταξύ ένα διεθνές σάιτ της ALF δεν φαίνεται να συμφωνεί ιδαίτερα με την ενέργεια (λένε κι αυτοί οτι θα βλάψει το οικοσύστημα... μα καλά...).
Μπερδεύτηκα λίγο, αλλά διορθώνω το ποστ μου, γιατί φαίνεται οτι η ομάδα που είναι πίσω από το σάιτ Αντισπισιστική Δράση έχει γίνει στόχος και δεν είναι αστείο. Προφανώς, αν ήταν αυτοί που απελευθερώσαν τα ζώα, δε θα το βάζανε και στο σάιτ τους...
Εχμ.. και τωρα τι θα γινει; Οι ανωτατοι δικαστες θα μεινουν χωρις γουνακι; ε;
"Το κείμενο καταλήγει με τη φράση «είμαστε όλοι ζώα»."
Αυτό το καταλάβαμε.
BTW πες 10 φορές και γρήγορα "Κάτω ο σπισιμός, σκέφτομαι αντισπισιστικά, είμαι αντισπισίστρια"
Το είπα. Με πιστεύεις; :P
μινκ φεύγεις μινκ, με πόνο σου φωνάζωωωωωωωω
σαν ναυαγός στο κύμα σ' αγκαλιάζω
"Δυστυχώς, για να τραφείς με κάτι, πρέπει να το σκοτώσεις, είτε είναι φυτό είτε είναι ζώο, είτε είναι μανιτάρι."
Μπράβο ρε Στάσσα!
Μπορώ να καταλάβω δεκάδες λόγους για να είναι κανείς κατά τις κρεοφαγίας. Το επιχείρημα "είναι βάρβαρο να σκοτώνεις για να τραφείς" δεν το καταλαβαίνω.
Μας πειράζει η θανάτωση ζώων και όχι φυτών; Γιατί; Γιατί τα πρώτα έχουν και μάτια και μας κοιτάνε, μάλλον και αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε άσχημα. Ενώ το φυτό, ούτε μάτια ούτε λαλιά, οπότε στα παπάκια μας.
Βρε βρε :)
ΟΚ, θά 'θελα ν' ακούσω και την άποψη κάποιου βήγκαν πάνω σ' αυτό που συζητάμε. Αμφιβάλω οτι δεν το έχουν σκεφτεί κι οι ίδιοι και θα ήθελα να ξέρω πώς το εξηγούν. Προφανώς είναι δυνατόν να τρέφεται κανείς μόνο με φρούτα και να πετάει τους σπόρους τους στο έδαφος (αφού τα φρούτα προορίζονται γι' αυτόν το σκοπό έτσι κι αλλοιώς). Απ' όσο καταλαβαίνω όμως αυτό είναι σπάνιο.
Δυστυχώς δεν νομίζω οτι έχω βήγκαν αναγνώστες. Αναρωτιέμαι τί να σημαίνει αυτό για το περιεχόμενο του μπλογκ... <_<
Πρόβατε, σ' αγαπάμε αλλά Όχι, δεν θα τραγουδήσεις! :P
Εγώ, παρόλο που απλώς έχω διακόψει δεσμούς με την κρεοφαγία, βίγκαν δεν είμαι. Αλλά, απ' όσο ξέρω, δεν υπάρχει Η βίγκαν εκδοχή για τη ζωή, το σύμπαν και τα πάντα, αλλά μάλλον πολλές εκδοχές αποδοκιμασίας του-αντίστασης στον σπισισμό. Το ζητούμενο δεν είναι να υπερασπιστούμε ή να απορρίψουμε θεωρητικές καθαρότητες, αλλά μάλλον να ανιχνεύσουμε τα απλά επιχειρήματα που αρθρώνονται σ' αυτές τις εκδοχές: πώς νομιμοποιείται ο άνθρωπος να εκτρέφει μαζικά ζώα -πράγμα που σημαίνει ότι αντικειμενοποιεί και ορίζει ολόκληρη την ύπαρξή τους, από τη γέννηση ως το θάνατο- για τις δικές του ανάγκες; Είναι αυτές οι ανάγκες πραγματικές ανάγκες ή απλώς εκφάνσεις του δυτικόυ καπιταλισμού και του υπερκαταναλωτισμού που αυτός συνεπάγεται; Πώς αξιολογούνται τελικά οι ανάγκες μου σε σχέση με τις ανάγκες των άλλων (ανθρώπων-ζώων-φυτών);
Δεν μπαίνω καν στον κόπο να μιλήσω για τη χρησιμότητα της γούνας βιζόν στην Ελλάδα, θα μας πάρουν με τις πέτρες.
Επίσης, αν και δεν είμαι σίγουρη για τον προορισμό των φυτών, το να είναι κανείς βίγκαν δεν είναι ακατόρθωτο (είναι μάλιστα αρκετά σύνηθες πια), χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι είναι και εύκολο. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι λάθος να εξετάζουμε το ζήτημα σαν να είναι μια new age έκφραση του χριστιανισμού, ένα πράγμα "τα καημένα τα ζωάκια". Είναι πολιτική θέση και, κατά τη γνώμη μου, χρήσιμη.
P.S.
Thomas Xomeritis είσαι γουνέμπορος ή έχεις απλά πρόβλημα επιθετικότητας;
Είναι ορμονικό, το φυσικό μου, χρόνια ψυχοθεραπείας δεν κατάφεραν τίποτα. Κάποιος πρέπει να μ' απελευθερώσει και μένα,
Ανώνυμη, γειά :)
Ο Ξωμερίτης δεν είναι επιθετικός, παρά μόνο όταν φουσκώνει και γίνεται πράσινος. Συνήθως εγώ είμαι που φωνάζω και χτυπιέμαι.
Δεκτό οτι δεν είναι θέμα να υπερασπιστούμε αγνές θεωρίες. Δεν θέλω κι εγώ να το ρίξω στη σοφιστεία. Θα σου εκμυστηρευτώ κάτι: όταν λέμε "tree hugger" αυτό περιγράφει εμένα στα δέκα με δεκατρία μου- πήγαινα στο δάσος (ζούσα στο βουνό) και αγκάλιαζα τα πεύκα. Εννοώ οτι αυτό που λέω για τα φυτά, οτι κι εκεί υπάρχει θέμα σεβασμού, δεν το λέω για να πουλήσω εξυπνάδα, αλλά επειδή έτσι είναι. Απ' το σχόλιό σου καταλαβαίνω οτι το καταλαβαίνεις κι εσύ οπότε πάμε παρακάτω, απλά θέτω τις βάσεις της συζήτησης :)
Δεν βλέπω πώς θα καταφέρουμε να θρέψουμε έξι δισεκατομύρια ανθρώπους χωρίς τη μαζική παραγωγή τροφής. Αυτό σημαίνει οτι οι συνθήκες θα είναι απάνθρωπες- κι όχι μόνο για τα ζώα. Αναγκαστικά, όσο στριμωχνόμαστε οι συνθήκες γίνονται χάλια και για μας, ή τουλάχιστον για την πλειοψηφία. Λίγοι προνομιούχοι προφανώς έχουν την άνεση να κολυμπάνε με φάλαινες, να γυρνάνε ντοκυμανταίρ για τα δελφίνια και άλλα τέτοια.
Βάζω δηλαδή το δικό μου είδος πρώτο. Ναι. Μαζί με το δικό μας είδος βέβαια επιβιώνουν και τα είδη που έχουμε εξημερώσει και καλλιεργούμε ή εκτρέφουμε. Τα άτομά τους μπορεί να μην καλοπερνάνε, αλλά στο επίπεδο του είδους, η μοίρα μας κι η επιβίωσή μας είναι συνδεδεμένη με την επιβίωση των βοοειδών, κλπ. Δες το κι έτσι: παίρνουμε τις σάρκες τους (και το γάλα τους, και το δέρμα τους, και το αίμα τους και τα κόκαλά τους) και τους δινουμε όση ασφάλεια μπορούμε να δημιουργήσουμε με τον τεχνολογικό μας πολιτισμό.
Απ' την άλλη κι αυτή απλοϊκή οπτική είναι. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν ξεχωριστά είδη- είναι κι αυτό ένα κατασκεύασμα της μικροκοσμικής οπτικής μας που αναγκαστικά ειναι περιορισμένη. Κι αυτό θέμα προοπτικής είναι. Απ' έξω είμαστε μια μεγάλη μάζα ζωής που συνέχεια μεγαλώνει.
@stassa
Προφανώς και ο σεβασμός οφείλει να εφαρμόζεται και στην περίπτωση των φυτών - άλλωστε, όταν υπάρχει, είναι αντίληψη για το σχετίζεσθαι, που φυσικά διαπερνά όλες τις σχέσεις. Αλλά: έξι μπιλιόνια δεν επωφελούνται από τη μαζική παραγωγή τροφής, τουναντίον (θυμάμαι ένα ντοκυμαντέρ, βλ. Ο Εφιάλτης του Δαρβίνου). Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι η Δύση πείστηκε ότι άφου μπορεί έχει και την ανάγκη να καταναλώνει καθημερινά ας πούμε κρέας. Από πού προκύπτει αυτή η ανάγκη; Από απολύτως πουθενά. Απλώς, η καπιταλιστική επέκταση επέτρεψε κάποια στιγμή, σε άλλη φάση της ανάπτυξής της α)την αυθημερόν μεταφορά των ευαλλοίωτων ζωικών παραγώγων β)την ψύξη τους για μετέπειτα χρήση σε μαζική κλίμακα και γ)την μαζική εκτροφή ζώων με σκοπό τη θανάτωσή τους και τη χρήση τους για παραγωγή τροφής, ειδών ένδυσης και φαρμακευτικών ή παραφερμακευτικών προϊόντων. Κι αφού η δυνατότητα ήταν πια εκεί, εκεί ήταν και το πεδίο του κέρδους. Το ξέρουμε ότι ο καπιταλισμός δημιουργεί ανάγκες για να τις καλύψει με τη μορφή αγοράς. Αλλιώς, και χωρίς προπαγάνδα και διαφήμιση, ποιός θα πειθόταν ότι είναι ok να καταναλώνει έξι χάμπουργκερ και 4 πιτόγυρα τη βδομάδα; Ποιός θα θεωρούσε λογικό να διαθέτει 45 ζευγάρια δερμάτινα παπούτσια; Για μένα είναι απόλυτα λογικό ο Λάπωνας να φοράει γούνα φώκιας, κανένα θέμα δεν έχω. Δεν θεωρώ, ας πούμε, ότι με το να προτάσσει την επιβίωσή του δείχνει ασέβεια στη φώκια. Όμως οι φώκιες δεν απειλούνται κατεξοχήν από τους Λάπωνες. Επίσης, τα ζωικά παράγωγα είναι απαραίτητα στη διατροφή των ανθρώπων - πράγμα που καθιστά σχεδόν αστεία τη (χριστιανική εδώ) αξίωση για "σεβασμό στη ζωή" ως υπερβατική αξία. Για μένα, αντίθετα, ο σεβασμός στη ζωή ενός πλάσματος αποδεικνύεται όταν δεν το θεωρείς (ορμώμενος/η από την άλλη βασική αντίληψη του χριστιανισμού) εργαλείο που έχει κατασκευαστεί για το δικό σου well-being. Όταν λέμε "μαζική παραγωγή ζώων" δεν εννοούμε ότι υπάρχουν εκατοντάδες χαρωποί βοσκοί που βγάζουν τα κοπάδια τους βόλτα και, όταν χρειαστεί, σφάζουν δέκα ζώα για να καλύψουν ανάγκες. Εννοούμε ότι οι επιχειρήσεις ΠΑΡΑΓΟΥΝ ζωντανά πλάσματα (πολλές φορές γενετικά τροποποιημένα, π.χ. κοτόπουλα δίχως ράμφη για να μην τσιμπιούνται στις κλωβοστοιχείες και χαλάει το εμπόρευμα), με ορισμένο ορίζοντα ζωής (ας πούμε, 30 μέρες από τη γέννηση ως το θάνατο), χρησιμοποιούν όλη την τεχνογνωσία που τους παρέχει το ασφαλές περιβάλλον της ανάπτυξης για να τα κάνουν ανταγωνιστικά προϊόντα, χωρίς να τους ενδιαφέρει το κατά πόσο τα βασανίζουν (που τα βασανίζουν πολύ) και τα διοχετεύουν στην από χρόνια πεπεισμένη αγορά. Αυτό, λέω εγώ, δεν είναι ούτε κατά διάνοια κάλυψη αναγκών ενός είδους, είναι επικράτηση μιας αντίληψης αντικειμενοποίησης οποιουδήποτε δεν έχει τη φάτσα μου. Άλλωστε, η ειδολογική ταξινόμηση είναι το πιο ρευστό πράγμα του κόσμου: κάποτε το ρόλο του αντικειμένου κλήθηκαν να παίξουν άλλα πλάσματα, με δυο πόδια, δυο χέρια και μια γλώσσα που μιλούσε, αλλά τότε δεν ανήκαν ακόμα στο επικρατόν "είδος μας".
Σεντόνι, ε;
Stassa γεια επίσης
Έγραψα ένα σχόλιο, μου βγήκε μεγάλο και το ‘χασα, χωρίς να έχω ιδέα αν και πώς μπορώ να το ξαναβρώ, οπότε το ξαναγράφω, στο περίπου.
Έλεγα ότι ο σεβασμός είναι τρόπος του σχετίζεσθαι, άρα διαπερνά όλες τις σχέσεις αναγκαστικά, και κυρίως τη σχέση με τον εαυτό. Ως εκεί νομίζω πάει καλά.
Τα έξι δισεκατομμύρια καθόλου δεν επωφελούνται από τη μαζική παραγωγή τροφής (ενδιαφέρον το ντοκιμαντέρ «Darwin’s Nightmare» επ’ αυτού). Αυτοί που «επωφελούνται» σίγουρα είναι οι πρωτοκοσμικοί, που έχουν πειστεί ότι το να καταναλώνει κανείς δέκα πιτόγυρα και 3 χάμπουργκερ την εβδομάδα είναι ανάγκη και πρόοδος. Φυσικά, το συμπέρασμα αυτό δεν προκύπτει από πουθενά. Απλώς, σε διαφορετική φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης προέκυψαν συγκεκριμένες δυνατότητες: α) η άμεση μεταφορά των ευαλλοίωτων ζωικών προϊόντων β) η ψύξη τους και γ)η δυνατότητα μαζικής παραγωγής ζώων με σκοπό την εκμετάλλευση τους σε διάφορους τομείς (τροφή, ένδυση, φαρμακευτική). Μαζί με τις δυνατότητες, βέβαια, παρουσιάστηκε και το πεδίο του κέρδους, αφού ο καπιταλισμός λειτουργεί γεννώντας ανάγκες τις οποίες καλύπτει ως αγορές (με τη βοήθεια των μηχανισμών προπαγάνδας – για να συνδεθώ και με το αρχικό ποστ, έστω και κάπως θολά). Προφανώς, μου φαίνεται απόλυτα λογικό για τον Λάπωνα να χρησιμοποιεί γούνα φώκιας – δεν θεωρώ ότι με το να προτάσσει την επιβίωσή του δείχνει ασέβεια στη φώκια. Όμως, κακά τα ψέματα, οι φώκιες δεν κινδυνεύουν κατεξοχήν από τους Λάπωνες.
Δεν με αφορά καθόλου η χριστιανική αντίληψη για τη ζωή ως υπερβατική αξία, στο είπα και στο προηγούμενο σχόλιο. Βολεύει μόνο τις πλούσιες κυρίες του holywood που κόπτονται για τη διάσωση του αφρικανικού κούγκαρ, μονολογώντας για την αδικία μπροστά στα 45 ζευγάρια δερμάτινα παπούτσια τους και ξεχνώντας ότι η ίδια αντίληψη στην άλλη της έκφραση είναι αυτή που νομιμοποιεί την αντικειμενοποίηση όλων των πλασμάτων που δεν εντάσσονται στην ταξινομική τους κατηγορία. Αντικειμενοποίηση είναι να θεωρείς ότι οτιδήποτε δεν έχει τη φάτσα σου έχει κατασκευαστεί για τη δική σου εξυπηρέτηση, οπότε έχεις την ιερή υποχρέωση να το κάνεις ό,τι γουστάρεις. Οπότε, είναι ok να παράγεις ζώα τροποποιημένα στον αναγκαίο βαθμό – π.χ. κοτόπουλα χωρίς ράμφη για να μην τσιμπιούνται στις κλωβοστοιχίες και χαλάει το εμπόρευμα-, με ορισμένο ορίζοντα ζωής –π.χ. 30 μέρες από τη γέννηση ως το θάνατο- και βασανιζόμενα κατά το δοκούν –π.χ. σιτιζόμενα υποχρεωτικά για να φτάσουν στο μέγεθος ενός ενήλικου ζώου μέσα στον προβλεπόμενο χρόνο. Άλλωστε, η ειδολογική ταξινομία είναι ένα ρευστό και βολικό εργαλείο, αν αναλογιστεί κανείς ότι κάποτε θέση αντικειμένου είχαν άλλα πλάσματα, με δυο χέρια, δυο πόδια και γλώσσα που μιλούσε, και τα οποία δεν μετείχαν ακριβώς στο εκλεκτό μας είδος, ήταν «σαν άνθρωποι», «περίπου άνθρωποι», ή ωμά «res».
Το ποστ σου το είχε πιάσει το καινούργιο φίλτρο σπαμ που έβαλε προχτές Blogger. Συγχαρητήρια, είσαι το πρώτο θύμα του (στο δικό μου μπλογκ τουλάχιστον).
Μια ζωή τέτοιες μαλακίες κάνουνε.
Συμφωνώ σε αρκετά από αυτά που λες, αλλά δεν μπορώ να δω την πρακτική λύση στα υπαρκτά ζητήματα που συζητάμε. Δυσκολεύομαι επίσης να μην ξεφύγω σε θεωρητικούρες και το ξεχειλώσουμε τελείως. Τα σεντόνια πάντως είναι ευπρόσδεκτα :)
Τέλος πάντων, πρακτικά. Λέω επάνω οτι δεν ξέρω πώς θα καταφέρουμε να ταΐσουμε έξι δισεκατομύρια. Εννοώ δύο πράγματα.
Πρώτον, δεν γίνεται να γυρίσουμε στις οικονομίες της εποχής πριν τη γεωργία, εκτός κι αν μείνουμε ένα-δύο εκατομύρια, το πολύ. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν ηθικά απαράδεκτο και δεν ξέρω και από ποιά άποψη θα ωφελούσε: α) τα είδη που εκτρέφουμε ή καλλιεργούμε, β) εμάς και γ) τον πλανήτη γενικά.
Δεύτερον, αυτό που λες για τον καπιταλισμό που δημιουργεί ανάγκες. Ναι, αλλά όχι αυτές που συζητάμε. Η μαζική παραγωγή σημαίνει φτηνό φαγητό χαμηλής ποιότητας. Αυτό δηλαδή που τρώνε όσοι δεν μπορούνε να φάνε βιολογικά κλπ. Τα χάμπουργκερ πχ με αηδιάζουνε όσο κι εσένα (τα πιτόγυρα όχι ακριβώς... <_<). Σαφώς όμως δεν είναι το φαγητό του πλούσιου... πρέπει να δεις τί σκατά τρώνε εδώ που είμαι όσοι τη βγάζουνε με benefits.
Ιδού πρακτικόν ζήτημα: εδώ που είμαι, πάντα, η κυβέρνηση έχει κάνει μια καμπάνια που λέει στους πολίτες της να τρώνε "five a day" δηλαδή πέντε μερίδες φρούτα και λαχανικά τη μέρα (όπου μερίδα είναι ό,τι νά 'ναι, από μια ντομάτα μέχρι μια χούφτα σταφίδες ο Χριστός κι η ψυχή τους αν ξέρουνε κι αυτοί). Με τη διαφορά οτι στη μισή Αγγλία (προς τα πάνω) το μόνο που φυτρώνει από μόνο του είναι γρασίδι και ραπανάκια. Όλα τα άλλα πρέπει να καλλιεργηθούν με κόπο και κόστος ή να εισαχθούν (το ίδιο). Γι αυτό ας πόυμε, προχτές πήρα τέσσερα σύκα -όχι κιλά, σύκα- για μια λίρα (1.50 Ευρώ) το ένα. Τα οποία είχαν όλα μαζί τη γεύση μισού κανονικού. Όταν δε έμενα βόρεια, στο Hull, ό,τι δεν ήταν σε συσκευασία απλά δεν τρωγότανε. Ε, πώς θα φάνε λαχανικά και φρούτα αυτοί οι άνθρωποι; Με το ζόρι και μόνο- και θα είναι και δυστυχισμένοι (περισσότερο από ό,τι είναι τώρα). Ιδίως όταν τους μυρίζει το αρνάκι και το ψαράκι μέσα από τα φαστφουντάδικα. Λοιπόν, ναι, ο καπιταλισμός δημιουργεί ανάγκες αλλά αυτό σημαίνει οτι είναι πολύ δύσκολος να τον ξεφορτωθείς. Πρακτικά μιλώντας.
Οπότε τί κάνουμε; Δέχομαι οτι το ρίχνω λίγο στην ηθική με την επισήμανση οτι κι η χορτοφαγία είναι σπισισμός, αλλά πώς θα εκπαιδεύσεις τα έξι δισεκατομύρια να προσέχουνε που πατάνε, χωρίς κάτι τέτοιο; Θέλω να σου πώ οτι τελικά για μια ηθική στάση συζητάμε, η οποία είναι ανθρωποκεντρική- αυτό δεν σημαίνει πως είναι λάθος ή οτι το ανθρωποκεντρικό της την ακυρώνει (ιδίως για μένα που δήλωσα οτι βάζω τον άνθρωπο πρώτο!). Αλλά, οτι για να πείσεις τα έξι δισεκατομύρια ν' αλλάξουνε τον τρόπο που ζούνε πρέπει να βρεις έναν τρόπο να τους δείξεις οτι είναι για το δικό τους καλό, αλλοιώς ξέχνα το. Απλά ξέχνα το, από χέρι.
Τέλος πάντων, αυτό, τώρα γύρισα κι είδα την ετικέτα από τη ζακέτα μου που λέει "Made in Bangladesh" και την πήρα δέκα λίρες. Αν έχεις υπόψη σου πώς είναι οι μισθοί σ' εκείνη τη γωνιά του κόσμου- διανοείσαι υπεραξία; Όχι γιατί λέμε οτι η δουλεία είναι στο παρελθόν, αλλά αυτό το λέμε εμείς, εδώ, επειδή δεν μένουμε πια στον ίδιο κόσμο με τους δούλους μας.
Αρχίζοντας απ' το τέλος, να σου πω ότι εδώ που είμαι σταματήσαμε να λέμε μαλακίες για τη δουλεία, αφού στα τριάντα μας και με χρόνια προϋπηρεσίας μας δίνουν το ιλιγγιώδες ποσό των 527 καθαρά το οχτάωρο. Ούτε που διανοούμαι βέβαια να το συγκρίνω με το 1,5 δολάριο ημερομίσθιο του Μπαγκλαντές, αλλά στο λέω να το ξέρεις, σε περίπτωση που υποφέρεις από νοσταλγία...
Αυτό που έλεγα για το φτηνό φαϊ, είναι οτι παραμένει πανάκριβο για τον κάτοικο της Μπουρκίνα Φάσο, που δεν μπορεί να φανταστεί καν πώς είναι να τρως κρέας 30 φορές το μήνα. Συμφωνώ ότι το κοινό του φτηνού φαγητού είναι το white trash κοινό, αλλά κι αυτό είναι ασύγκριτα πιο καλοζωισμένο από τον μπουρκιναφασιανό (!). Κεντρικό επιχείρημα: Η ημερήσια κατανάλωση βιομηχανοποιημένου κρέατος απευθύνεται στο αγοραστικό κοινό της Δύσης και δεν αφορά τα υπόλοιπα 4 δις του παγκόσμιου πληθυσμού. Εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου να καταναλώνει κρέας και ψάρι ο κάτοικος της βόρειας Γηραιάς Αλβιώνας. Αυτό έκανε πάντα, άλλωστε. Το πρόβλημα είναι ότι έχει πειστεί ότι πρέπει να τα καταναλώνει καθημερινά, σε μεγάλες δόσεις. Οπότε φυσικά το περιβάλλον του αποδεικνύεται απρόσφορο, η βιομηχανία μπαίνει στη μέση κτλ κτλ. Αν το καλοσκεφτείς, όποια και αν ήταν η βασική δίαιτα οποιουδήποτε λαού, οποτεδήποτε στην ιστορία, κανένας πολιτισμός δεν είχε την έπαρση να θεωρεί ότι σε κάθε φορέα του αντιστοιχεί ένα ζώο σε ημερήσια γεύματα. Κανένας, εκτός από τον δικό μας. Είναι να σε πιάνει κατάθλιψη, δηλαδή.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα