Η "πολιτική ορθότητα" και η ελευθερία του λόγου.
Δεν είναι η πολιτική ορθότητα που υποστηρίζω, γιατί δεν έχω κάτσει ν' ασχοληθώ και πολύ μαζί της. Το μόνο που ξέρω γι' αυτήν είναι οτι συνήθως (συνήθως λέω) ακούω να την καταδικάζουν διάφορα φασιστοειδή, λέγοντας οτι τους περιορίζει την ελευθερία του λόγου τους. Και ως ελευθερία λόγου βέβαια εννοούν το "δικαίωμά" τους να λένε τους μαύρους τεμπέληδες, τους γύφτους βρωμιάρηδες, τους "κίναιδους" ανώμαλους και τους Εβραίους υπάνθρωπους, και όλα τα σχετικά.
Ξέρω οτι είναι και κόσμος που όντως δυσανασχετεί που δεν μπορεί να εκφραστεί χωρίς να θεωρηθεί οτι απαξιώνει την άρφα ή βήτα ομάδα, ενώ ο ίδιος ξέρει πολύ καλά οτι δεν έχει τίποτα εναντίον τους και μάλιστα υποστηρίζει τα δικαιώματά τους όπου μπορεί. Δεν λέω δηλαδή οτι όποιος δεν γουστάρει την πολιτική ορθότητα, ή έστω τον προσεχτικό λόγο, είναι φασίστας, προς θιού.
Εδώ όμως συμβαίνουν διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα. Κατ' αρχήν, τα επιχειρήματα υπέρ του να "εκφραζόμαστε ελεύθερα" (χωρίς να σκεφτόμαστε τί σημαίνουν οι λέξεις που χρησιμοποιούμε) είναι δύο: οτι αλλοιώς πρώτον "στερούμαστε την ελευθερία του λόγου μας" και δεύτερον "φτωχαίνει τη γλώσσα μας".
Το πρώτο, δεν έχει καμμία αξία γιατί όπως μας μάθανε στο σχολείο, η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Όσο ισχύει αυτό για κάθε ελευθερία, ισχύει και για την ελευθερία του λόγου. Οφείλουμε πάντα να ελέγχουμε την συμπεριφορά μας, για να μη δυσκολεύουμε τη ζωή του άλλου και να διευκολύνουμε τη συνύπαρξή μας. Όπως το κάνουμε αυτό με τις πράξεις μας, το κάνουμε και με το λόγο μας.
Το δεύτερο επιχείρημα, είναι ύπουλο και πείθει πολύ κόσμο- ο λόγος όμως είναι οτι ο περισσότερος κόσμος δεν έχει μάθει να εκφράζεται και δεν έχει ιδέα για τον πλούτο της γλώσσας "του", κι έχει συνηθίσει να χρησιμοποιεί ένα περιορισμένο λεξιλόγιο, που οι βρισιές κι οι χυδαίες εκφράσεις αποτελούνε σημαντικό μέρος του- γι' αυτό αισθάνεται οτι αν του πάρεις τις βρισιές, "δεν του μένει τίποτα". Δεν φτωχαίνει όμως έτσι η γλώσσα του- είναι φτωχή από την αρχή.
Αυτό το βλέπω κατ' αρχήν στον εαυτό μου: προσπαθώ να βρω έναν τρόπο να μιλήσω για απαράδεκτες, χυδαίες συμπεριφορές, χωρίς να χρησιμοποιήσω τις λέξεις "κάφρος" και "καφρίλα". Και δυσκολεύομαι, επειδή έχω συνηθίσει στην εύκολη λύση και δεν ξέρω πια καμμιά άλλη. Σαφώς έχει φτωχύνει το λεξιλόγιό μου και ο τρόπος που εκφράζομαι έχει χάσει. Δεν μπορώ να πώ αυτό που θέλω να πώ, χωρίς να καταφύγω σε μια λέξη απίστευτα ρατσιστική, που την χρησιμοποιούσαν οι λευκοί της Νότιας Αφρικής για να χαρακτηρίσουνε τους μαύρους στον καιρό του Απαρτχάιντ ("kaffir" είναι το "nigger" στην Ν. Αφρική- δηλαδή ο "αράπης") εννοώντας οτι είναι "άγριοι", "απολίτιστοι", και άρα κακοί, βρωμιάρηδες, βίαιοι κι ούτω καθεξής- πράγματα που εγώ ούτε εννοώ ούτε θέλω να πώ. Εμένα λοιπόν, εκείνο που με ανησυχεί περισσότερο δεν είναι αν μπορώ να πω τον άλλο κάφρο ή όχι, αλλά αν μπορώ να τον πώ κάτι άλλο αν αποφασίσω οτι δεν θέλω να χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη. Κι επειδή δεν βλέπω να μπορώ, φοβάμαι οτι την ικανότητα να εκφράζομαι την έχω χάσει, όχι οτι την διατηρώ στο ακέραιο.
Επίσης θέλω να πω οτι "αθώες" "λεξούλες", και συμπεριφορές, στην δική μας κοινωνία δεν υπάρχουνε. Όταν λες κάποιον "γύφτο", επειδή σκαλίζει τη μύτη του ξέρω 'γω, χρησιμοποιείς την ίδια έκφραση που χρησιμοποιεί η πλειοψηφία καί σαν βρισιά καί για να μιλήσει για τους Τσιγγάνους. Και δεν χρειάζεται να κάτσω να κάνω ανάλυση πού βρίσκονται οι Τσιγγάνοι στην Ελλάδα σε επίπεδο κοινωνικής ισχύος. Αν οι Τσιγγάνοι ήταν σε καλύτερη μοίρα στην Ελλάδα σήμερα, αν ήταν το ίδιο με όλους τους άλλους κάτοικους της χώρας, θα δεχόμουν οτι ίσως, μπορεί, το "γύφτος" και "γυφτιά" να είναι "αθώες λεξούλες" εκφράσεις που "έτσι τις λέμε". Όταν όμως η πλειοψηφία θεωρεί οτι το "γύφτος" σημαίνει "βρωμιάρης" και οτι οι "Γύφτοι", δηλαδή οι Τσιγγάνοι, είναι βρωμιάρηδες, η λέξη "γύφτος" δεν έχει τίποτα αθώο.
Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και για όλες τις μειονότητες που έχουνε γίνει βρισιές οι λέξεις που τις χαρακτηρίζουνε. Από τους ανάπηρους μέχρι τους ομοφυλόφιλους και από τους παχύσαρκους μέχρι τους άπορους.
Προτείνω μάλιστα ένα τεστάκι, για να δούμε στ' αλήθεια τί είναι "αθώο" και τί δεν είναι. Ας πάει ο καθένας να πιάσει ένα τυχαίο άτομο στο δρόμο, που ν' ανήκει σε μια μειονότητα στην Ελλάδα: ένα μαύρο, ένα Τσιγγάνο, έναν τυφλό. Κι ας του πει, στα μούτρα του, την "αθώα λεξούλα" που τον χαρακτηρίζει: "αράπη", "γύφτουλα", "στραβούλιακα". Και μετά βλέπουμε ποιός είναι αθώος και ποιός τα παίρνει όλα πατριωτικά.
Ξέρω οτι είναι και κόσμος που όντως δυσανασχετεί που δεν μπορεί να εκφραστεί χωρίς να θεωρηθεί οτι απαξιώνει την άρφα ή βήτα ομάδα, ενώ ο ίδιος ξέρει πολύ καλά οτι δεν έχει τίποτα εναντίον τους και μάλιστα υποστηρίζει τα δικαιώματά τους όπου μπορεί. Δεν λέω δηλαδή οτι όποιος δεν γουστάρει την πολιτική ορθότητα, ή έστω τον προσεχτικό λόγο, είναι φασίστας, προς θιού.
Εδώ όμως συμβαίνουν διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα. Κατ' αρχήν, τα επιχειρήματα υπέρ του να "εκφραζόμαστε ελεύθερα" (χωρίς να σκεφτόμαστε τί σημαίνουν οι λέξεις που χρησιμοποιούμε) είναι δύο: οτι αλλοιώς πρώτον "στερούμαστε την ελευθερία του λόγου μας" και δεύτερον "φτωχαίνει τη γλώσσα μας".
Το πρώτο, δεν έχει καμμία αξία γιατί όπως μας μάθανε στο σχολείο, η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Όσο ισχύει αυτό για κάθε ελευθερία, ισχύει και για την ελευθερία του λόγου. Οφείλουμε πάντα να ελέγχουμε την συμπεριφορά μας, για να μη δυσκολεύουμε τη ζωή του άλλου και να διευκολύνουμε τη συνύπαρξή μας. Όπως το κάνουμε αυτό με τις πράξεις μας, το κάνουμε και με το λόγο μας.
Το δεύτερο επιχείρημα, είναι ύπουλο και πείθει πολύ κόσμο- ο λόγος όμως είναι οτι ο περισσότερος κόσμος δεν έχει μάθει να εκφράζεται και δεν έχει ιδέα για τον πλούτο της γλώσσας "του", κι έχει συνηθίσει να χρησιμοποιεί ένα περιορισμένο λεξιλόγιο, που οι βρισιές κι οι χυδαίες εκφράσεις αποτελούνε σημαντικό μέρος του- γι' αυτό αισθάνεται οτι αν του πάρεις τις βρισιές, "δεν του μένει τίποτα". Δεν φτωχαίνει όμως έτσι η γλώσσα του- είναι φτωχή από την αρχή.
Αυτό το βλέπω κατ' αρχήν στον εαυτό μου: προσπαθώ να βρω έναν τρόπο να μιλήσω για απαράδεκτες, χυδαίες συμπεριφορές, χωρίς να χρησιμοποιήσω τις λέξεις "κάφρος" και "καφρίλα". Και δυσκολεύομαι, επειδή έχω συνηθίσει στην εύκολη λύση και δεν ξέρω πια καμμιά άλλη. Σαφώς έχει φτωχύνει το λεξιλόγιό μου και ο τρόπος που εκφράζομαι έχει χάσει. Δεν μπορώ να πώ αυτό που θέλω να πώ, χωρίς να καταφύγω σε μια λέξη απίστευτα ρατσιστική, που την χρησιμοποιούσαν οι λευκοί της Νότιας Αφρικής για να χαρακτηρίσουνε τους μαύρους στον καιρό του Απαρτχάιντ ("kaffir" είναι το "nigger" στην Ν. Αφρική- δηλαδή ο "αράπης") εννοώντας οτι είναι "άγριοι", "απολίτιστοι", και άρα κακοί, βρωμιάρηδες, βίαιοι κι ούτω καθεξής- πράγματα που εγώ ούτε εννοώ ούτε θέλω να πώ. Εμένα λοιπόν, εκείνο που με ανησυχεί περισσότερο δεν είναι αν μπορώ να πω τον άλλο κάφρο ή όχι, αλλά αν μπορώ να τον πώ κάτι άλλο αν αποφασίσω οτι δεν θέλω να χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη. Κι επειδή δεν βλέπω να μπορώ, φοβάμαι οτι την ικανότητα να εκφράζομαι την έχω χάσει, όχι οτι την διατηρώ στο ακέραιο.
Επίσης θέλω να πω οτι "αθώες" "λεξούλες", και συμπεριφορές, στην δική μας κοινωνία δεν υπάρχουνε. Όταν λες κάποιον "γύφτο", επειδή σκαλίζει τη μύτη του ξέρω 'γω, χρησιμοποιείς την ίδια έκφραση που χρησιμοποιεί η πλειοψηφία καί σαν βρισιά καί για να μιλήσει για τους Τσιγγάνους. Και δεν χρειάζεται να κάτσω να κάνω ανάλυση πού βρίσκονται οι Τσιγγάνοι στην Ελλάδα σε επίπεδο κοινωνικής ισχύος. Αν οι Τσιγγάνοι ήταν σε καλύτερη μοίρα στην Ελλάδα σήμερα, αν ήταν το ίδιο με όλους τους άλλους κάτοικους της χώρας, θα δεχόμουν οτι ίσως, μπορεί, το "γύφτος" και "γυφτιά" να είναι "αθώες λεξούλες" εκφράσεις που "έτσι τις λέμε". Όταν όμως η πλειοψηφία θεωρεί οτι το "γύφτος" σημαίνει "βρωμιάρης" και οτι οι "Γύφτοι", δηλαδή οι Τσιγγάνοι, είναι βρωμιάρηδες, η λέξη "γύφτος" δεν έχει τίποτα αθώο.
Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και για όλες τις μειονότητες που έχουνε γίνει βρισιές οι λέξεις που τις χαρακτηρίζουνε. Από τους ανάπηρους μέχρι τους ομοφυλόφιλους και από τους παχύσαρκους μέχρι τους άπορους.
Προτείνω μάλιστα ένα τεστάκι, για να δούμε στ' αλήθεια τί είναι "αθώο" και τί δεν είναι. Ας πάει ο καθένας να πιάσει ένα τυχαίο άτομο στο δρόμο, που ν' ανήκει σε μια μειονότητα στην Ελλάδα: ένα μαύρο, ένα Τσιγγάνο, έναν τυφλό. Κι ας του πει, στα μούτρα του, την "αθώα λεξούλα" που τον χαρακτηρίζει: "αράπη", "γύφτουλα", "στραβούλιακα". Και μετά βλέπουμε ποιός είναι αθώος και ποιός τα παίρνει όλα πατριωτικά.
αναρτήθηκε από το χρήστη stassa στις
Σάββατο, Ιανουαρίου 24, 2009
25 σχόλια:
Στο σχολείο δε μας μάθανε ποτέ για την ελευθερία, ούτε για το σεβασμό. Μας τα είπαν, ναι, αλλά δε μας τα έμαθαν. Γι΄αυτό τα ψάχνουμε ακόμη αυτά σήμερα.
Το επιχείρημα της ελευθερίας που σταματά όπου αρχίζει η ελευθερία του άλλου, είναι ένα catch-22, κατά τη γνώμη μου. Και γι΄αυτό μπορούν να στο αντιγυρίσουν εύκολα. Δε διαφωνώ με όσα λες, απλά εκεί που εσύ ζητάς αυτοέλεγχο (περιορισμό κατά κάποιο τρόπο), βρίσκω πιο δόκιμη τη λέξη ευαισθησία, δεν εννοώ τρυφερότητα ή ψευτολύπηση, αλλά το να μπορείς να αντιλαμβάνεσαι τι αντέχει ο άλλος. Παράδειγμα: Στο προηγούμενο ποστ σου η Athena αστειεύτηκε μαζί μου, "ίσα μωρή φακλάνα", διαισθανόμενη πως όχι μόνο δε θα με πείραζε αλλά θα ξεραινόμουν στα γέλια. Συν τοις άλλοις δήλωσε αυτό που ήθελε επιτυχώς κι αναίμακτα: δεν είναι οι λέξεις το πρόβλημα, είναι το σε ποιους απευθύνονται και με ποιες συνθήκες.
Η φτώχεια της γλώσσας είναι ένα θέμα που επικαλέστηκα κι εγώ. Μπορεί να έχεις δίκιο, πρέπει να ψάξουμε κι άλλους τρόπους αυτοέκφρασης, αλλά οι κακές λέξεις θα υπάρχουν πάντα, μη αποδεκτές, αντιδραστικές, βρώμικες. Σ΄αυτό συμφωνώ με τον Πόντικα, αν πρόκειται για μια δικλείδα εκτόνωσης, την έχουμε ανάγκη. Όχι για να βγάζουμε τα απωθημένα μας στους παρίες και στις μειοψηφίες, αλλά για να μη μας στρίβει ο μυαλός από διάφορες αιτίες πίεσης.
ουφ.
πάω να δω αν χρειάζεται φρέσκο πριονίδι το ρινγκ.
Ξέρω ότι στο έχω ξαναπεί, αλλά πραγματικά πρέπει να βγεις έξω να μοιράζεις μυαλό.
Αν σε παρηγορεί κάπως, πάντως, ούτε εγώ δύναμαι να βρω σημασιολογικό ισοδύναμο για το "κάφρος" και το "καφρίλα"... Και "πούστηδες" και "μπάσταρδους" ανεβοκατεβάζω άμα τα πάρω, και μετά ντρέπομαι αφόρητα που το σκέφτομαι, και θα βρεθεί και κανείς να με πει φασίστα και ρατσιστή και θα θέλω να τον πυροβολήσω...
[Παρεμπιπτόντως, ευχαριστούμε για τα περαστικά, είμαστε αρκετά καλά πλέον, εγώ έχω χάσει μερικά χρόνια από τη ζωή μου λόγω εγκληματικής αμέλειας και καφρίλας (σόρυ, δεν λέγεται αλλιώς) των διαφόρων...υπευθύνων (τρομάρα τους μαύρη, που στείλανε ασθματικό άνθρωπο με Ι1 να βαράει σκοπιές στη βροχή και κοντέψανε να τον ξεκάνουνε, βλ. πνευμονία με επιπλοκές, και πολλά άλλα τραγελαφικά όσον αφορά στη νοσηλεία κατόπιν, άσε μην τα θυμάμαι και τα ξαναπαίρνω), αλλά εντάξει την παλεύουμε, 10 κωλομήνες έμειναν, μετά θα σας καλέσω στο δημαρχείο για το γάμο.] :)
«Το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι η ανεκτικότητα και ο σεβασμός της ίσης αξιοπρέπειας όλων των ανθρώπινων όντων αποτελούν το θεμέλιο μιας δημοκρατικής και πλουραλιστικής κοινωνίας. Προκύπτει κατά συνέπεια πως μπορεί να κριθεί αναγκαίο στις δημοκρατικές κοινωνίες να τιμωρείται αν όχι και να εμποδίζεται κάθε μορφή έκφρασης που διαδίδει, προκαλεί, προωθεί ή δικαιολογεί το μίσος βασισμένο στη μισαλλοδοξία (περιλαμβανόμενης και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας), αρκεί να εξασφαλίζεται πως οι ‘διατυπώσεις,’ ‘όροι,’ ‘περιορισμοί,’ ή ‘κυρώσεις’ που επιβάλλονται είναι ανάλογες προς το νόμιμο στόχο που επιδιώκεται… Ειδικότερα, καλώντας τους πολίτες να διατηρούν ‘τη δυστροπία, τη μνησικακία, το μίσος που έχουν’ κατά ενός άλλου τμήματος του πληθυσμού, ο προσφεύγων δεν δικαιούτο να επικαλεσθεί το προνόμιο της ελευθερίας της έκφρασης»
[ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΣΔΑ ΓΙΑ ΑΡΘΡΟ 10.Υπόθεση Karatepe κατά Τουρκίας (απόφαση 31 Ιουλίου 2007 - προσφυγή με αρ. 41551/98 – επικύρωση καταδίκης ισλαμιστή δημάρχου σε ένα χρόνο φυλάκιση από τουρκικό δικαστήριο)]
(τέλειο το μπλογκάκι σου)
:)
ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΒΟΛΤΕΣ ΘΥΜΑΜΑΙ ΕΒΑ ΒΡΑΔΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΝΙΟ ΑΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ ΞΑΦΝΙΚΑ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΔΙΕΞΟΔΟ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΑΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΟΝ ΑΦΑΛΟ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΤΣΙΜΕΝΕΤΝΙΑ ΠΥΛΗ. ΑΝΟΙΧΤΗ. ΣΤΗ ΜΙΑ ΚΟΛΩΝΑ ΕΓΡΑΦΕ
Α ΡΕ ΚΩΣΤΑΚΗ -Η ΓΙΩΡΓΑΚΗ, ΔΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΣΕ ΥΠΟΚΟΡΙΣΤΙΚΟ- ΜΟΥΝΟΕΙΛΩΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΑ
ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΘΥΜΑΜΙΑ ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΚΑΩ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ.
ΑΥΤΟ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΒΟΥΤΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ.
ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΘΕΩΡΩ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΠΩΣ ΑΝ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΣΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΑΝΓΚΑΖ ΘΑ ΑΠΟΦΥΓΩ ΝΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ Η ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΣΕ ΣΕΝΑ ΣΤΑΣΣΑ ΜΟΥ, ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΚΑΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΔΗΛΑΔΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ. ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΕΟΥΣΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΓΕΓΟΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΛΟΥΚ ΑΦΑΙΡΕΣΕ ΤΟ ΣΗΜΑ ΚΑΤΑΤΕΘΕΝ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ.
ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΛΠΑΚΙ ΠΟΥ ΒΟΗΘΑΕΙ ΠΟΛΥ, ΟΤΑΝ ΒΡΙΚΣΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΛΕΚΤΙΚΗ ΕΝΔΟΙΑ, ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΜΑΧΗ ΛΕΞΗ ΜΕ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
ΠΧ. Ο ΤΑΔΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΦΡΙΚΗ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΥΘΥΝΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ, ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΕ Ο ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ ΕΔΩ ΑΠΟ ΠΑΝΩ.
ΦΙΛΙΑ
Στάσσα, δεν έχω μυαλό για σχόλιο - σεντόνι, και μόνο τέτοιο θέλω να γράψω ως γλωσσολόγος, αλλά τουλάχιστον σε λίνκαρα. Αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
Νομίζω πως το τεστάκι είναι άστοχο.
Οι λέξεις έχουν διαφορετικό νόημα ανάλογα με το ποιός τις χρησιμοποιεί, απέναντι σε ποιόν, ποιά στιγμή και με ποιό ύφος.
Το πιό κλασσικό, το "Ρε μαλάκα!", μπορεί να εκληφθεί ως "Ρε κολλητέ", ή μπορεί να οδηγήσει σε μαχαιρώματα.
Άν πάω να πώ σε έναν τυφλό, στο άσχετο, "ρε στραβούλιακα", η πρόθεσή μου θα είναι να τον προσβάλλω και φυσικά θα θιχτεί ο άνθρωπος.
Άν πώ, επειδή έχω μυωπία, "είμαι εντελώς γκαβός", δεν εννοώ να θίξω κανένα, παρά μόνο τον εαυτό μου.
Έχω δεί πάμπολλους ανθρώπους, που είτε λόγω του "Χριστιανικού" τους ήθους, είτε επειδή είναι πολύ "καθώς πρέπει", το στόμα τους το πλένουν με ακουαφόρτε και μιλάνε με το σεις και με το σας, πολιτισμένα και κιριλασιόν.
Όταν έρχεται η ώρα να δείξουν την αλληλεγγύη τους στον συνάνθρωπο όμως, τους φταίνε "άχ, αυτοί οι αλλοδαποί, βρε παιδί μου", ή "εκείνα τα παλιόπαιδα με τις κοτσίδες, που κάνουν όλο φασαρίες", ή "εκείνοι οι ναρκομανείς, ρε αδερφέ". Οι ίδιοι τύποι, δε λένε τον ανάπηρο, "κουτσό", αλλά "άτομο με ειδικές ανάγκες". Και μετά παρκάρουν πάνω στη ράμπα για τα καροτσάκια.
Ευχαριστώ. Αυτούς εγώ φοβάμαι περισσότερο και τους θεωρώ πραγματικοά διπρόσωπους και υποκριτές και όχι τον αθυρόστομο που ακόμα κι άν λέει "όχι ρε πούστη μου!" κατά μονας, προσπαθεί να μην βλάπτει και να μην ενοχλεί τους συνανθρώπους του.
Ινκ:
Περιορισμός, εννοείται. Με έξι δισεκατομύρια καί άτομα στον πλανήτη επάνω, δεν παίρνει πλεόν κανέναν ν' απαιτεί να του κάνουν όλοι χώρο για να εκφραστεί η αφεντιά του. Απόλυτη ελευθερία σε οργανωμένες κοινωνίες ανθρώπων δεν υπάρχει. Ή που θα περιοριζόμαστε και θα είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί όλοι για να ζήσουμε όλοι μαζί χωρίς να σφαζόμαστε, ή που θα ισοπεδώσουμε κάθε ιδιαιτερότητα για να μην μας δυσκολεύει. Ο δύσκολος δρόμος όμως είναι ανηφόρα επειδή ανεβαίνει πιο ψηλά, κι είναι ανώμαλος επειδή περνάει πάνω από πιο πολλά εμπόδια. Και πες οτι στό 'πα εγώ αυτό.
Ναρκίσσα,
Μ' αυτό που μου είπες με τη σκοπιά που βάλανε τον άντρα σου να φυλάει με το άσθμα, το σκέφτομαι όντως να βγω έξω να μοιράσω μυαλά... να μου τα τινάξω δηλαδή στον αέρα, κι όποιον πάρουν τα σκορπίσματα... Μπρρρ Παναγία μου! Εμ, εκεί που τελειώνει η λογική...
Εεεε, θέλω προπαρασκευαστικά ποστ πριν το γάμο, ακούς; Με ενδελεχή ανάλυση των επιλογών νυφικού και κουφέτων κι όλα τα συμπαρομαρτούμενα. Σοβαρά τώρα, με προσοχή όμως, γιατί εγώ στους γάμους μπήζω τα κλάμματα και γίνομαι νούμερο (για να κλέψω την παράσταση)! Θάρρος ρε! Και υπομονή... :)
Constantina,
Το μπλογκ σου το θυμάμαι, αν δεν κάνω λάθος, από ένα ποστ για τις κοπέλες που σας επισκέφτονταν όταν δούλευες για ένα κύριο δόκτωρα :) Αν κάνω λάθος σόρρυ. Ευχαριστώ για το απόσπασμα, οι αποφάσεις του ΕΣΔΑ μου δίνουν συνήθως ελπίδες, αν και βέβαια εδώ πάνω που είμαι, το μόνο που ακούω είναι για τους "απρόσωπους γραφειοκράτες" της Ευρώπης που θέλουνε λέει να στερήσουν από τους καημένους τους Βρετανούς τις... ελευθερίες τους... (να τρώνε στραβά αγγούρια, γιατί δεν τους έχει μείνει και καμμιά άλλη!).
Αθηνά,
Κι εγώ βρε παιδί μου, δεν έχω καταφέρει να βρω μια ισορροπία ακόμη. Προσπαθώ να τα πω τσαμπουκαλεμένα και μου βγαίνουνε πράγματα που δε θέλω να πω. Κι όταν ελέγχω τον εαυτό μου, μου βγαίνουνε πολύ... ακαδημαϊκά, και βαριέμαι που τα διαβάζω μετά. Αλλά το παλεύω όμως, και σίγουρα δεν μ' αρέσουν κι εμένα τα αποβουτυρωμένα. Αν και μεταξύ μας, αδυνατίζουν... :)
Για τον Παλούκη, ναι, το έβγαλε το σηματάκι του, είδες όμως τί έγραψε και σήμερα στο μπλογκ της Ινκ, και στο άλλο έγραφε να ντυθούν οι μπάτσοι γουρούνια, γίδια και τραβεστί για καρναβάλι... Μη μου τον δικαιολογείς λοιπόν τον τύπο να χαρείς, τα ίδια κάνει κι επιμένει, απλά μ' άλλα λόγια, και καλά "διακριτικά". Σιχαμένος είναι, τέλια.
Φάντασμα (μεγειά, btw!):
Αν δεν δούμε από τα φαντάσματα σεντόνια, από ποιόν θα δούμε ;) Που είσαι και γλωσσολόγος μάλιστα. Πες εσύ ότι έχεις να πεις, κι όπως σου βγει, σεντόνι, παπλωματοθήκη, ταπισερί, ό,τι νάναι. Γιατί εγώ δεν είμαι ειδική σ' αυτά τα πράγματα και θα εκτιμούσα ιδιαίτερα μια πιο τεχνική προσέγγιση. Έτσι κι αλλοιώς αυτά τα θέματα σηκώνουν κουβέντα, το λακωνίζειν είναι για τους φιλοσόφους, εμείς μιλάμε για πρακτικά θέματα: τη γλώσσα που χρησιμοποιούμε καθημερινά.
Τριπ,
Η λέξη "γκαβός", είναι προσβλητική για τους τυφλούς, όπως κι αν θες να την χρησιμοποιήσεις εσύ, ιδίως εφόσον εσύ βλέπεις. Και γιατί να την χρησιμοποιήσεις καν; Γιατί να μην πεις απλώς "δε βλέπω καλά"; Δε σου φτάνει όμως να πεις οτι δε βλέπεις καλά, θες να το υπερβάλλεις για να κάνεις χαβαλέ, να δείξεις τί ωραία τα λες και να βγάλεις γέλιο. Γέλιο με ποιόν όμως; Με σένα που βλέπεις, έστω και με μυωπία; Όοοχι, με τον τυφλό πας να βγάλεις γέλιο, που όντως δε βλέπει. Και βέβαια αν λες τον εαυτό σου "γκαβό" για πλάκα, θα το πεις και στα σοβαρά ως προσβολή, ας πούμε για να βρίσεις έναν άλλο οδηγό στο δρόμο: "ρε γκαβέ, δεν βλέπεις μπροστά σου". Για να τον προσβάλλεις, δηλαδή, θα τον πεις τυφλό.
Όταν χρησιμοποιείς τη λέξη "γκαβός" σαν προσβολή, είτε στα σοβαρά, είτε ειρωνικά, είτε για πλάκα, θεωρείς οτι το να είσαι τυφλός είναι υποτιμητικό και γελοίο, ένας χαρακτηρισμός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί υβριστικά, κοροϊδευτικά, ή για να βγάλουμε γέλιο γενικώς- γέλιο με τους τυφλούς, πάντα.
Αυτά που μου λες, εμένα μου λένε οτι είτε δεν ξέρεις τί λες, κυριολεκτικά, είτε απλώς δε θες να σταματήσεις μια στιγμή και να σκεφτείς τί επίδραση έχουν ο λόγος κι οι πράξεις σου στους άλλους γύρω σου. Βαριέσαι να το ψάξεις, και προτιμάς να ρισκάρεις να προσβάλλεις και να εξευτελίσεις κάποιον, με τα λόγια ή τα έργα, παρά να στερηθείς πέντε τετριμμένα, κουρασμένα και βαρετά "αστειάκια" που έχεις μάθει στο νηπιαγωγείο. Αντί να κοιτάξεις να παιδευτείς λίγο για να βρεις έναν τρόπο να εκφράσεις τα συναισθήματά σου και να κάνεις την πλάκα σου χωρίς να προσβάλλεις κανέναν που δε φταίει, μένεις βολεμένος στα εύκολα που έχεις μάθει, κι ας πάνε όλοι στο διάολο, τυφλοί και βλέποντες, που θα προσβληθούνε κιόλας επειδή εσύ εκφράζεσαι αυθόρμητα, σαν αγνός άνθρωπος του λαού.
Εξακολουθείς δηλαδή να διεκδικείς την ελευθερία να ποδοπατάς το διπλανό σου.
Και μη μου λες εμένα για τους υποκριτές ευηπόληπτους πολίτες. Δε μιλάς μαζί τους τώρα- μαζί μου μιλάς. Εγώ ούτε αυτοκίνητο δεν έχω, όχι να το βάζω και πάνω στις ράμπες.
Απαπα, άσε το όμορφο κεφαλάκι σου εκεί ακριβώς που βρίσκεται, δεν αξίζει να το τινάξεις για τον κάθε ανεπίδεκτο σωτηρίας ανεγκέφαλο...
Νυφικό; Νυφικό;! Δεν μου φτάνει ο πεθερός μου, που δεν έχει πιάσει ακόμη το κόνσεπτ του πολιτικού και ονειρεύεται νύφη;;; (Όπως καταλαβαίνεις, θα υπάρξει πλήθος προπαρασκευαστικών ποστ, αλλά μάλλον θα αναλύουν τις διάφορες φάσεις υστερίας της οικογένειας για τον τρόπο τέλεσης του γάμου... :Ρ )
Btw το "Ναρκίσσα" πολύ μου αρέσει!
Φιλιά
poy to 8ymh8hkes ekeino to keimeno!
;)
ΦΙΛΕΝΑΔΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ!
(ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ ΩΣ ΕΥΦΗΗ ΟΝΤΑ ΛΕΜΕ)
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΛΟΥΚΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΧΑΜΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΕΠΙΜΕΝΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΔΙΕΞΕΙ ΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ -ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΟΒΟΒΙ ΙΖ ΠΕΡΦΕΚΤ- ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΔΙΚΗΘΕΙ ΤΑ ΛΕΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΙΝΓΚ ΤΟΥ ΛΟΥΛΟΥ.
ΦΙΛΙΑ
Ξέρεις ποιο είναι το περίεργο; Ότι σε μια χώρα που η αστυνομία μπουκάρει σε εκθέσεις τέχνης, κατεβάζει τα έργα και τρέχει τους καλλιτέχνες στα δικαστήρια, οι ευαισθησίες μας για ελευθερία έκφρασης μας πιάνουν όταν πρόκειται για προσβλητικές λέξεις. Τα καλά του internet: προβάλλεις στην ψωροκώσταινα καταστάσεις που αφορούν στους Άγγλους, τους Αμερικανούς ή τους Ολλανδούς και νομίζεις ότι είσαι cool και κάνεις και κοινωνικό διάλογο.
Αγαπητή Στάσσα, φτιάξε καφέ και ετοιμάσου για τρίδιπλο σεντόνι.
Τα ζητήματα είναι πολλά, δε γίνεται αλλιώς.
Στο σχολείο μας έμαθαν και το «παν μέτρον άριστον», αλλά όταν είπα στην παράλληλη συζήτηση που διεξήχθη στης Ίνκο, πως δεν χρειάζονται υπερβολές, με λοιδόρησες.
Καλώς ή κακώς, η συζήτηση γίνεται σε δύο μπλόγκς και κατακερματίζεται, όμως τα θέματα είναι απολύτως συναφή.
Όλη αυτή η κουβέντα , ξεκίνησε από ένα σεξιστικό σύνθημα, το οποίο οι πάντες καταδικάσαμε. Γιατί κόντεψε να καταλήξει σε αιματοκύλισμα?
Γιατί δεν σου έφτανε η καταδίκη του. Έπρεπε να σταυρώσουμε και κάποιον, έναν άντρα, εν προκειμένω το Παλούκι, για να επιβεβαιώσουμε τις αντισεξιστικές μας διαθέσεις.
Κάτω από άλλες συνθήκες, μάλλον θα προσυπέγραφα το παραπάνω ποστ. Μετά από όλο το μαλλιοτράβηγμα που προηγήθηκε όμως, με αναγκάζεις να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου.
Η χρήση των ύβρεων και των απαξιωτικών χαρακτηρισμών, μπορεί να γίνεται για διάφορους λόγους.
Γιατί θέλουμε να προσβάλουμε και να ειρωνευτούμε τον συνομιλητή.
Γιατί θέλουμε να εκτονώσουμε τις εσωτερικές εντάσεις μας.
Γιατί δεν ξέρουμε άλλες λέξεις και από συνήθεια.
Γιατί θέλουμε να κάνουμε «χαβαλέ».
Γιατί θέλουμε να δώσουμε μέσω της υπερβολής, ΕΜΦΑΣΗ σε κάτι.
Τα παραδείγματα που εγώ χρησιμοποιώ είναι απλά έως απλοϊκά, στην προσπάθειά μου να κάνω κατανοητό το σκεπτικό μου. Η περίπτωση της λέξης «γκαβός» είναι χαρακτηριστική. Αυθαίρετο συμπέρασμα Νο 1. Εσύ υποθέτεις πως την χρησιμοποιώ ως αστείο, θεωρώντας την αναπηρία κάτι το γελοίο. Στην πραγματικότητα η χρήση της είναι εμφατική και κάπως εξορκιστική (δεν ξέρω πώς αλλιώς να το θέσω), σε μια τόσο φοβερή κατάσταση όπως η έλλειψη της όρασης. Συνεχίζεις με το αυθαίρετο συμπέρασμα Νο 2, πως το επόμενο βήμα μου θα είναι να την χρησιμοποιήσω απέναντι σε κάποιον άλλο. Αυτό είναι εικασία και οι εικασίες δεν είναι επιχειρήματα Στάσσα, ειδικά όταν έχω δηλώσει κατ΄ επανάληψη πως είμαι πολύ προσεκτικός στο να μην θίγω τους συνανθρώπους μου. Φοβάμαι λοιπόν, πως κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια, διότι ο τρόπος που συνδιαλέγεσαι έρχεται σε απόλυτη αντίφαση με τα ποστ σου.
Ακόμη κι αν αποφεύγεις λέξεις κοινά αποδεκτές ως «βρισιές», οι εκφράσεις που χρησιμοποιείς είναι επιλεγμένες ώστε να «ποδοπατήσουν» και να προσβάλλουν τον άλλον. Το πρώτο και πολύ ενδεικτικό, ήταν εκείνο το χοντρό «Αυτόν πώς εξακολουθείτε να τον ανέχεστε?», που μπουρλότιασε εξάλλου κι όλη την συζήτηση στης Ινκοντινέντιας..
Πώς τον ανέχονται ποιοι? Μια πεφωτισμένη διανόηση? Μια πνευματική ελίτ? Μια κλειστή και ανώτερη κάστα μπλογκεράδων? Πώς τον ανέχονται πού? Στο διαδίκτυο? Στα μπλογκ? Στη ζωή ? Ποιος είναι αυτός τέλος πάντων? Ένα «σίχαμα», για να δανειστώ τις εκφράσεις σου, «ένα τρολλάκι , που το τρως με το κολατσιό σου»? Κάποιος που τον κατηγορούμε χωρίς να τηρήσουμε στοιχειώδεις κανόνες δεοντολογίας και να τον καλέσουμε στη συζήτηση? «Μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης», μας μάθανε σ΄ εκείνο το νηπιαγωγείο που έλεγες – μαζί με τις «παλιοκουβέντες»..
Η ειρωνεία και η «εξυπνάδα» στις απαντήσεις σου προς εμένα, ούτε με πτοούν, ούτε με εκνευρίζουν, γιατί όπως σου προείπα , έχω εντρυφήσει στα διδάγματα των φίλτατων σταρχιδιστών και των στομουνιστριών. Θα ήθελα παρόλα αυτά, να έχεις αναφερθεί επί της ουσίας, στις παρατηρήσεις μου για τη λεκτική βία. Αναγκάζομαι να επαναλάβω, αυτό που έγινε γαργάρα μαζί με πολλά άλλα «Μπορεί όμως να γίνει βίαιος κάποιος, χωρίς καν να χρησιμοποιήσει μπινελίκια. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που γίνεται επιθετικός, αφοριστικός, συκοφαντικός, απαξιωτικός και προσβλητικός προς τους άλλους.».
Με αυτήν την αποστροφή, επανέρχομαι στο ζήτημα της ΠΡΟΘΕΣΗΣ.. Ο λόγος θα γίνει υβριστικός, όταν έχω πρόθεση να επιτεθώ στον άλλον. Οι λέξεις σαν γλωσσικά σύμβολα, μπορούν να έχουν πολλαπλά σημαινόμενα. Δεν υπάρχουν «κακές λέξεις». Θεωρώ ότι ο τρόπος που τις χρησιμοποιούμε, το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται, καθορίζει το περιεχόμενό και την έννοιά τους.
Θεωρώ ότι είναι λάθος να δαιμονοποιήσουμε τις λέξεις. Άν υποστηρίξουμε τη λογική της πολιτικής ορθότητας στο λόγο , τότε πρέπει να αποκαθηλώσουμε τον Πετρόπουλο, τον Χρηστάκη, τον Μπουκόφσκι. Να απαρνηθούμε τον Εμπειρίκο, τη Γώγου. Να φρίξουμε με τον Νικολαϊδη, τον Almodovar, τον J.Waters. Να σκίσουμε τα κόμιξ του Δημητρίου, του Λέανδρου, του Reiser, του Altan. Να μην ξανακούσουμε ανέκδοτα με Πόντιους, ξανθιές, χοντρούς, χασικλήδες, κλπ. Να κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά σε μια ολόκληρη κουλτούρα της γλώσσας «του δρόμου» που έχει να πει πολλά, όσο ωμή, ακατέργαστη και κυνική κι αν είναι.
Μην το αρνείσαι, αυτό θα ήταν καθωσπρεπισμός, όσο και αν δε σου αρέσει η λέξη (εμένα να δεις). Ή μήπως να δεχτούμε τα βρωμόλογα και τα «πολιτικώς ανορθόδοξα» μόνο στην τέχνη και μόνο «ποιητική αδεία»? Και ποιος θα ορίσει το πότε επιτρέπονται? Αυτή δεν είναι η ουσία της λογοκρισίας?
Η λογοκρισία με τρομάζει, ακόμη κι αν στολιστεί με «καλές προθέσεις». Εξάλλου πάντα δεν κρύβεται πίσω από καλές προθέσεις και αγαθά κίνητρα η λογοκρισία? Εσύ πάλι, απ΄ όσο είδα σε άλλα πόστ , δεν τη φοβάσαι. Βγάζεις ψαλίδι δηλαδή, αβασάνιστα, για να κόψεις σχόλια . Δικαίωμά σου ασφαλώς, το μπλόγκ σου είναι το σπίτι σου τρόπον τινά. Άν εγώ διαφωνώ με το κόψιμο σχολίων ως πρακτική, γιατί η φίμωση δεν μου φαίνεται λύση, είναι σαφώς δικό μου πρόβλημα. Θυμίζω όμως πως ο καθένας εκτίθεται με τα όσα λέει και το πώς τα λέει - αντίστοιχα κρίνεται.
Επειδή παρακολουθώ το μπλογκ σου από την αρχή, σχεδόν συστηματικά και με μεγάλο ενδιαφέρον, έχω εκπλαγεί πολύ δυσάρεστα το τελευταίο διάστημα, γιατί οι αναρτήσεις σου αντιφάσκουν με την εν θερμώ στάση σου στις αντιπαραθέσεις.
Από τη μία πχ λες για την πολιτική ορθότητα : «συνήθως ακούω να την καταδικάζουν διάφορα φασιστοειδή, λέγοντας ότι τους περιορίζει την ελευθερία του λόγου τους» και ταυτόχρονα ζητάς « να γίνουμε φανατικοί και μίζεροι φασίστες του εαυτού μας».
Ίσως να μην αντιλαμβάνεσαι καν το οξύμωρο, δεν ξέρω.
Από την άλλη πάλι, αναμοχλεύεις τις εντάσεις με επιθετικότητα, ειρωνεία και ενίοτε «μαγκιά», δηλώνοντας παράλληλα πασιφίστρια και ενάντια στη βία. Προσωπικά, δεν με ενοχλούν καθόλου οι ατάκες του στυλ «δεν ξέρεις τι λες», «τα αστειάκια που έχεις μάθει στο νηπιαγωγείο». Με ενοχλούν όμως ιδιαίτερα τα παρακάτω:
Να διαστρέφεις το νόημα όσων λέγονται. Να εξάγεις συμπεράσματα χωρίς αποδείξεις, αλλά εικάζοντας. Να μην διαβάζεις προσεχτικά τις απαντήσεις των άλλων ή –αυτό είναι ακόμα χειρότερο σενάριο- να απομονώνεις επιλεκτικά φράσεις-λέξεις για την δημιουργία εντυπώσεων. Να κρίνεις και να αντιμετωπίζεις άθελά σου στερεοτυπικά και με προκατάληψη, τις απόψεις των συνομιλητών («Άντρες δεν είστε? Λέτε δεν τρέχει και τίποτα.»). Να αγνοείς απανωτά επιχειρήματα, ή στην καλύτερη να τα εκλαμβάνεις ως προσωπικές μομφές και να θεωρείς σεαυτόν θιγμένο.
Εγώ τουλάχιστον, αν θέλω να σου προσάψω κάτι, θα στο πω απευθείας, καλή ώρα όπως τώρα, κι όχι καμουφλαρισμένο σε γενικότητες.
Ο φανατισμός είναι κακός σύμβουλος. Το ίδιο και οι γενικεύσεις, οι συλλογικές ευθύνες , το «όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου, είναι εναντίον μου», ο στείρος εγωισμός για το ποιος θα την πεί καλύτερα στον άλλον.
΄Οσον αφορά στο Παλούκι, δεν θα του κάνω τον συνήγορο, σαφώς κουβαλάει σεξιστικά απωθημένα και προκαταλήψεις. Το ποστ του (που αναφέρεις και στην Αθηνά ) με τα αστεία για τις τραβεστί, το είδα κι εγώ. Ο χειρισμός σου παρόλ΄ αυτά ήταν άστοχος, γιατί θα μπορούσες να του υποδείξεις τα λάθη του χωρίς αγριάδες και ανεπιβεβαίωτες, υποθετικές κατηγορίες. Ειδικά αφότου έκανε μια πρώτη κίνηση καλής θέλησης. Κανείς δεν γεννιέται συνειδητοποιημένος. Όλοι στην πορεία, από κάπου παίρνουν τα ερεθίσματα για να βελτιώνονται. Χρειάζονται απλά χρόνο να τα επεξεργαστούν και όχι στήσιμο στον τοίχο. Θα δημιουργούσες έτσι έναν νέο σύντροφο στη σκέψη, έναν συνοδοιπόρο, τον οποίον τώρα έχασες οριστικά.
Συνοψίζοντας, θα σου επαναλάβω πως η κουβέντα πάνω στη γλώσσα και τον σεξισμό/ρατσισμό δεν είναι καινούρια. Θυμάμαι να πρωτοσυζητάω για όλα αυτά κι άλλα τόσα, είκοσι χρόνια πίσω .
Έκτοτε, κατέληξα πως ο αυτοέλεγχος πρέπει να στρέφεται περισσότερο στο θυμικό μας, τον εγωϊσμό μας και το ύφος που εκφέρουμε την άποψή μας.
Το να πετσοκόψεις τη γλώσσα , τις λέξεις, τις παρομοιώσεις, τις εκφράσεις, τους ιδιωματισμούς, με λογοκριτική καραπόρωση, είναι σχεδόν αδύνατον. Δεν γίνεται να την απονευρώσεις εντελώς, να την κάνεις ξύλινη (εκτός ίσως αν γίνεις βουλευτής !). Οι λέξεις είναι ζωντανές και αλλάζουν χρώματα και νοήματα ανάλογα με το που θα τις εντάξεις. Το να τη χρησιμοποιείς με σωφροσύνη και σεβασμό προς τους άλλους, είναι εφικτό.
Απλοϊκό παράδειγμα ξανά, (αλλά μού΄ρθε, τι να κάνω?): Ο Θωμάς Ξωμερίτης λέει στο σχόλιό του τη λέξη «ψωροκώσταινα». Δεν ενοχλεί κανέναν μας βεβαίως. Επίσης είμαι σίγουρος πως κανείς μας δεν θα την χρησιμοποιούσε, από ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ που λέει και η Ίνκο, αν ο διάλογος τούτος γινόταν σε ένα λεπροκομείο ή στο Ανδρέας Συγγρός (νοσοκομείο δερματικών παθήσεων).
Τέλος πάντων.
Στάσσα, λυπάμαι αν έγινα κουραστικός και μακρηγόρησα, αλλά πήρα θάρρος από το σχόλιό σου προς το Φάντασμα, για το λακωνίζειν κλπ.
Αν δεν τελείωσες ακόμα εκείνο το καφεδάκι, πάρε μια ανάσα, και ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΕ τι λέω, για να σιγουρευτείς.
Τώρα εγώ Ξεκουράζω την υπόθεσή μου, που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι - και το χέρι μου επίσης, γιατί πιάστηκε στο γράψιμο.
Όταν λες "I rest my case" εννοείς να μην μπω στον κόπο να απαντήσω; Και γιατί να μπω στον κόπο να απαντήσω; Αφού μου λες οτι σε διαφορετική περίπτωση θα προσυπέγραφες το ποστ μου, αλλά κάνεις το δικηγόρο του διαβόλου, επειδή παρεξηθήθηκες μ' αυτά που έγραψα στο άλλο μπλογκ. Έρχεσαι δηλαδή εδώ και μου αμολάς σαράντα κατεβατά, για να συνεχίσεις την κόντρα επί προσωπικού. Και πρέπει να κάτσω εγώ ν' ασχοληθώ μαζί σου;
Και πολύ ασχολήθηκα.
Τριπ,
Για να δεις τί κουταμάρες λες, η ψώρα είναι ένα είδος ψείρας που μπαίνει κάτω από το δέρμα, και φεύγει με μια αλοιφή. Το ξέρω, γιατί σαν κάθε καλό πανκιό την έχω κολλήσει κι εγώ. Ξϋνεσαι, σε δουλεύουνε που σ' έχει φάει η βρώμα, αλλά δεν παθαίνεις και τίποτα. Σιγά τ' αυγά δηλαδή που θα σε πάνε και στο λεπροκομείο για ψώρα.
Ξωμερίτη,
Η τέχνη είναι πονεμένη υπόθεση στην Ελλάδα. Εδώ σου βγαίνει ο κάθε αγράμματος και αξιώνει να συγκριθεί ο λόγος του μ' αυτόν του Πετρόπουλου. Καταλαβαίνεις από 'κει.
Αθηνά,
Διαφωνούμε, εγώ πολιτισμένη δεν έιμαι πάντως, μη με προσβάλλεις αγαπητή μου :p Και να χαρείς, μπάστα με τον παλουκη, δεν αντέχω άλλο, βαρέθηκα... και δεν το έκανα το ποστ για τον παλούκη, εγώ όλο γι' αυτά γράφω, ΟΚ?
Ναρκίσσα,
Είδες ρε γαμώτο, είμαι πολύ θύμα τελικά κι εγώ με τα νυφικά... Τουλάχιστον σιχαίνομαι το ροζ, με όλη μου την ψυχή, μπλιαχξ, απεταξάμην!!! :D
Constantina:
Έψαχνα στο google και το βρήκα... :)
Α και πούσαι, τρίπαρε, ξέχασα να σου πω συγχαρητήρια για το μπλογκάκι σας, είδα ανεβάσατε κι ένα ωραίο ποστάκι:
Πούστη Κακλαμάνη μηπως τα δέντρα έχουν διαφορετική αξία για σένα;
Κι εχτές, ένα που μ' άρσε πολύ:
"ημέρα μνήμης έχουνε οι Εβραίοι για το ολοκαύτωμα (sic)
Ποιό απ' όλα;;;"
Μούρλια σκέτη το μπλογκάκι σας... άψογο.
ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΚΑΛΥΨΕ Η ΤΡΙΠ.
ΣΤΑΣΣΟΥΛΙΝΙ ΜΟΥ ΑΝ ΕΛΕΓΕ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚΑΚΙ "Ο ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ ΚΑΝΕΙ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΙΕΣ" ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΠΙΛΗΨΙΜΕΣ ΛΕΞΟΥΛΕΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΚ?
ΞΕΚΟΥΡΑΖΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΔΕΝ ΕΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΚΑΤΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΙΣ, ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΥΚ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΗ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗ ΑΡΧΗΣ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΟΞΟΤΗΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ, ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΞΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΣΕ ΕΚΤΙΜΩ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΜΠΑΘΩ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΠΑΦΗ ΜΑΣ, ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΟΥ Σ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΟΦΤΕΡΟ ΝΗΦΑΛΙΟ ΜΥΑΛΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ.
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΣΤΟΝ ΡΟΥ ΤΗΣ ΚΟΥΒΕΝΤΑΣ, ΤΟΥ ΚΑΥΓΑ ΑΝ ΘΕΣ, ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΣΕΒΑΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΣ ΕΤΣΙ, ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΧΑΝΕΙΣ...
ΦΙΛΙΑ
ΣΤΑΣΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΠΙΑΣΕΣ
ΠΟΥΣΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΡΙΣΙΑ
ΠΟΥΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ
ΞΑΠΛΩΝΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΡΜΑΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ, ΑΣ ΤΟ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΛΕΩ... ΤΟΥΛΑΙΣΤΟΝ ΕΓΩ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΖΑΛΙΣΑ ΑΡΚΕΤΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ
Δηλαδή εσένα Αθηνά, σου φαίνεται ΟΚ να τον λέει πούστη για να τον βρίσει; Έχει καμμία σχέση αν είναι πούστης ο Κακλαμάνης με το αν κόβει τα δέντρα; Δεν μπορεί δηλαδή όποιος έκανε την ανάρτηση να κάτσει να στίψει το μυαλουδάκι του λίγο, να βρει κάτι άλλο να πει, για να μην θίξει ανθρώπους που ούτε ξέρει ούτε του χρωστάνε τίποτα; Πρέπει να πει την πρώτη κατινιά που του κατέβηκε στην κεφάλα του και να τους πάρει όλους παραμάζωμα;
Σοβαρά ρε Αθηνά, πες μου, σε ρωτάω: τί σχέση έχει αν είναι πούστης ο Κακλαμάνης; Γιατί πρέπει να τον πει πουστη για να τον βρίσει και δεν μπορεί να τον πει κάτι άλλο;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Άσε, δεν πειράζει. Είσαστε ανεπίδεκτοι... αυτό μόνο.
Ευχαριστώ Στάσσα μου, που συνεχίζεις να με επαληθεύεις.
Επιχειρήματα επί της ουσίας, μηδέν.
Από ευφυολογήματα και προσβολές, σκίζεις.
Τώρα την ξεκουράζω για τα καλά, γιατί πολυκουράστηκε.
ΥΓ Α!Η ψώρα είναι νόσος, όχι φετίχ των πάνκηδων...
Είπαμε οτι εδώ μέσα, ρατσιστικές, φασιστικές απόψεις (μισαλλοδοξία λέγονται όλα αυτά στα Ελληνικά) δεν θα περάσουν. Βήμα σε τέτοιες "ιδέες" δε θα δώσω.
Τριπ, Αθηνά κι Incontinentia, επιμένετε να υπερασπίζετε τις σεξιστικές, αντισημιτικές και ομοφοβικές πρακτικές του ομαδικού σας μπλογκ, είτε με τη σιωπηρή σας συγκατάθεση, είτε στην πράξη και με τα (πολλά) λόγια. Άλλα σχόλια από σας εδώ μέσα δε θ' ανεχτώ, θα κοπούνε μαχαίρι. Αυτά που υπάρχουν ήδη μένουν, έτσι γι' αρχείο.
Εγώ φταίω, εννοείται. Τί δουλειά έχω γω μ' αυτούς εκεί; Τα κακομαθημένα παιδάκια που δεν τ' άφηνε η μαμά τους να πάνε στα Εξάχρεια και τώρα στα τριάντα γράφουνε μπλογκ για να κάνουνε επανάσταση...
Όχι, κάτσε, κι αυτό το αφήνω:
"Κόψε κι άλλο. Επιεικώς απαράδεκτη η στάση σου. Κάτσε ν΄ακούς τεμενάδες για το μυαλό σου, αλλά όχι εύλογες διαφωνίες με τις αντιλήψεις σου Σβήσε ό,τι θες. Μας είσαι πλέον αδιάφορη."
Από την Incontinentia (το λινκ δικό μου).
Οι λέξεις καθ'αυτές, οι ίδιες οι συλλαβές δεν είναι παρά ήχοι, στους οποίους το νόημα το βγάζουμε ανάλογα με το πρόσωπο που τις προφέρει και τι προθέσεις έχει.
Έχω ακούσει ομοφυλόφιλους να μιλάνε για άλλους ομοφυλόφιλους και να τους αποκαλούν αδερφάρες. Αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά κάτι υβριστικό. Περισσότερο ένας αυτοσαρκασμός. Όταν ρωτάω σε μία κουβέντα ένα παιδικό μου φίλο gay αν ο "τάδε" διάσημος πχ είναι πούστης ξέρω ότι δεν θα στραβώσει γιατί ξέρει πως δεν θεωρώ την ομοφυλοφιλία ως κάτι μη αποδεχτό, απλώς χρησιμοποιώ μία λαϊκή έκφραση της λέξης gay. Επίσης θα έχω την οικειότητα λόγω φιλίας. Φυσικά δεν θα μπορούσα να ρωτήσω με τις ίδιες λέξεις πχ τον Βαλιανάτο που δεν τον ξέρω γιατί εφόσον δεν με ξέρει το πιο πιθανό είναι να με θεωρούσε ομοφοβικό και να στράβωνε.
Αντίθετα η περίπτωση του Πλεύρη ας πούμε που χρησιμοποιεί την εξευγενισμένη και όχι συχνή λέξη "κίναιδος" γνωρίζοντας το ποιον ξέρουμε ότι αυτός και οι οπαδοί του την λένε υβριστικά. Αυτό για μένα είναι μεγαλύτερη υποκρισία.
Όταν ο Πανούσης ας πούμε χρησιμοποιεί το ¨"και εγώ σε αγαπώ, γαμώ το χριστό μου" ακούγεται τόσο τρυφερό γιατί ακολουθείται μετά από μία προσφώνηση αγάπης. Όταν αντίθετα ο ταξιτζής λέει "θα κατέβω κάτω να σου δείξω, γαμώ το χριστό μου", ακούγεται υβριστικό και δυσάρεστο,γιατί ακολουθείται από μία την απειλή ότι θα βγει από το αμάξι. Η "Υβρεοπομπή" του Φοίβου Δεληβοριά, ακούγεται με πολύ κέφι γιατί ξέρεις πώς το έχει γράψει κοροϊδεύοντας την στρατιωτική θητεία. Τα Αποκριάτικα της Δόμνας Σαμίου, λίγο να γνωρίζεις, ξέρεις το ήθος της και την συνεισφορά της στο ελληνικό παραδοσιακό τραγούδι.
Αν λοιπόν δεν δούμε τις προθέσεις πίσω από τις λέξεις άλλα τις ερμηνεύουμε by the book (what book?)με αποτέλεσμα να αυτολογοκρινόμαστε και να δημιουργούμε ενοχές, κινδυνεύουμε να χάσουμε ένα μεγάλο πλούτο λέξεων και των ερμηνειών τους.
Κιντ αυτή η συζήτηση έχει ψοφήσει εδώ και καμμιά βδομάδα, γιατί θες να την ξαναναστήσεις;
Και πάλι τα ίδια μου λες. Μου συγκρίνεις αυτά που λες με τους φίλους σου, και την τέχνη του Δεληβοριά και της Δόμνας Σαμίου, με τον κάθε τενεκέ ξεγάνωτο που θέλει να βρίσει τον Κακλαμάνη και το πρώτο που βρίσκει να πει είναι για τη σεξουαλικότητά του- επειδή τη θεωρεί προσβολή, και αδυναμία που μπορεί να εκμεταλλεύεται όποτε θεωρήσει οτι δικαιολογείται (και καλά).
Να σου πώ για τί πράγμα μιλάω εγώ; Το Ομέρ Πριόνης το άκουσες, που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες; Ποιό νομίζεις οτι χειρίζεται καλύτερα τη γλώσσα και είναι πιο εύστοχο και δηκτικό και ψαγμένο- και αποτελεσματικό σαν σάτιρα και κριτική και χαβαλές κι ό,τι άλλο θες; Το "πούστη Κακλαμάνη" ή το "Ομέρ Πριόνης";
Είδες γιατί είναι γλωσσική πενία, κι όχι πλούτος η εύκολη λύση, που μπορεί να τη χρησιμοποιήσει το κάθε γομάρι που βαριέται να σκεφτεί, και δεν ξέρει να μιλήσει; Και γιατί δεν φτωχαίνει καθόλου η γλώσσα όταν προσπαθείς να μην χρησιμοποιείς απαράδεκτες και ρατσιστικές εκφράσεις, αλλά πλουτίζει αντίθετα;
Αλλά να στο πω κι αλλοιώς. Για το πούστη Κακλαμάνη, δε σε πειράζει, νταξ. Αν ο Ομπάμα αρχίσει να κάνει μαλακίες, σαν πρόεδρος της Αμερικής, θα βγεις εσύ να λες "Αράπη Ομπάμα"; Θα ανεχτείς να το λέει κανείς αυτό στο μπλογκ σου; Το "πούστη Κακλαμάνη, πώς το ανέχεσαι";
Επί τη ευκαιρία, δέχομαι να συζητήσω μαζί σου γιατί θυμάμαι που είχες διμαρτυρηθεί για το πανώ για τον Κούγια, που είχε αναρτήσει κάποιος. Θα περιμένω να δω τί έχεις να πεις λοιπόιν (αν και πάλι σε βλέπω να πηγαίνεις να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα).
Α, και το "κίναιδος" δεν είναι "εξευγενισμένο", αρχαϊζον είναι, αλλά είναι ξεκάθαρα υβριστικό. Είναι βασικά πως λέγανε παλιά τον πούστη.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα