Το αίμα ξεπλένεται μόνο με τη χλωρίνη.
(σύντομη απάντηση στην προκήρυξη του Επαναστατικού Αγώνα)
Η αντίσταση στη βία της εξουσίας γίνεται ως εξής:
Στην αρχή, αρνείσαι να κάνεις αυτό που σου λένε.
Τότε θα έρθουνε με τα ρόπαλα και τα όπλα τους να σε πείσουν, με το επιχείρημα της ανώτερης βίας, που δεν μπορείς με τα φτωχά σου μέσα να ξεπεράσεις. Θα σε πατήσουν στο λαιμό και θα σε κλωτσήσουν στα μούτρα, θα σε σαπίσουν στο ξύλο, θα σε βιάσουν και θα σε συντρίψουν.
Όταν γίνει αυτό, εσύ εξακολουθείς να αρνείσαι να κάνεις αυτό που σου λένε.
Θα σου καταστρέψουν τη ζωή, θα σε εξοντώσουν, θα εξοντώσουν και θα καταστρέψουν αυτούς που αγαπάς και σε αγαπάνε. Θα σταθείς όμως ακίνητος στο δρόμο τους, ένα εμπόδιο που δεν θα καταφέρουν ποτέ να κατακτήσουν, ένα ανθρώπινο ον που δεν θα μπορέσουν ποτέ να υποτάξουν και να μολύνουν με το μίασμα του μίσους τους. Θα σταθείς στα πόδια σου, αιμόφυρτος, και με την τελευταία σου ανάσα θα πεις: "η αρρώστια σας σταματάει εδώ. Θα μείνει σ' εμένα. Δεν θα την πάω παρακάτω."
Κι ο κόσμος που αφηνεις πίσω σου, θα γίνει για μια στιγμή λίγο καλύτερος από τον κόσμο που βρήκες μπροστά σου.Για μια στιγμή θα φωτίσεις όπως φωτίζουν τ' αστέρια και θα σβήσεις για πάντα, αφήνοντας τον κόσμο στο σκοτάδι, να λαχταράει το φως σου. Και το αίμα σου θα γίνει ποτάμι και θα γίνει θάλασσα. Το αίμα μας θα γίνει ποτάμι και θάλασσα και θα κρύψει για πάντα τον παλιό κόσμο. Από τα κύματα, ο νέος κόσμος θ' αναδυθεί. Θα θυμάται τον παλιό κόσμο με λύπη και περηφάνεια, γιατί οι άνθρωποι σ' εκείνο τον κόσμο καταφέραν να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους και να φέρουν τον καινούργιο κόσμο στην επιφάνεια.
Θέλει αρχίδια η επανάσταση, σύντροφοι.
Η αντίσταση στη βία της εξουσίας γίνεται ως εξής:
Στην αρχή, αρνείσαι να κάνεις αυτό που σου λένε.
Τότε θα έρθουνε με τα ρόπαλα και τα όπλα τους να σε πείσουν, με το επιχείρημα της ανώτερης βίας, που δεν μπορείς με τα φτωχά σου μέσα να ξεπεράσεις. Θα σε πατήσουν στο λαιμό και θα σε κλωτσήσουν στα μούτρα, θα σε σαπίσουν στο ξύλο, θα σε βιάσουν και θα σε συντρίψουν.
Όταν γίνει αυτό, εσύ εξακολουθείς να αρνείσαι να κάνεις αυτό που σου λένε.
Θα σου καταστρέψουν τη ζωή, θα σε εξοντώσουν, θα εξοντώσουν και θα καταστρέψουν αυτούς που αγαπάς και σε αγαπάνε. Θα σταθείς όμως ακίνητος στο δρόμο τους, ένα εμπόδιο που δεν θα καταφέρουν ποτέ να κατακτήσουν, ένα ανθρώπινο ον που δεν θα μπορέσουν ποτέ να υποτάξουν και να μολύνουν με το μίασμα του μίσους τους. Θα σταθείς στα πόδια σου, αιμόφυρτος, και με την τελευταία σου ανάσα θα πεις: "η αρρώστια σας σταματάει εδώ. Θα μείνει σ' εμένα. Δεν θα την πάω παρακάτω."
Κι ο κόσμος που αφηνεις πίσω σου, θα γίνει για μια στιγμή λίγο καλύτερος από τον κόσμο που βρήκες μπροστά σου.Για μια στιγμή θα φωτίσεις όπως φωτίζουν τ' αστέρια και θα σβήσεις για πάντα, αφήνοντας τον κόσμο στο σκοτάδι, να λαχταράει το φως σου. Και το αίμα σου θα γίνει ποτάμι και θα γίνει θάλασσα. Το αίμα μας θα γίνει ποτάμι και θάλασσα και θα κρύψει για πάντα τον παλιό κόσμο. Από τα κύματα, ο νέος κόσμος θ' αναδυθεί. Θα θυμάται τον παλιό κόσμο με λύπη και περηφάνεια, γιατί οι άνθρωποι σ' εκείνο τον κόσμο καταφέραν να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους και να φέρουν τον καινούργιο κόσμο στην επιφάνεια.
Θέλει αρχίδια η επανάσταση, σύντροφοι.
8 σχόλια:
Η λέξη θυσία στα ιδανικά που πρεσβευει ο καθένας ειναι μια λέξη μάλλον αγνωστη..ισως και για μας τους ιδιους μερκές φορές..
Το να γίνεις η απολυτη θυσία του ευατου σου για αυτο που πιστευεις ειναι αυτό που λεγαν οι σαμουραι στην Ιαπωνια.΄''ενδοξος θάνατος''..υπαρχουν ομως και αλλες θυσιες που δυστηχώς ο καθενας δυσκολευεται στη μιζερη πραγματικοτητα που ζει να την ολοκληρωσει..
να σου πω εγω μερικες που ειδα..
Ειδα παιδια αυτες στις μερες στο δρομο που θυσιασαν τις δουλειες τους για να είναι στο δρομο
(..εγω πως γλιτωσα απο το τσεκουρι ακομα αναρωτιεμαι..),
Ειδα παιδια που απαρνηθηκαν ευφημερες και μικρες ικανοποιησεις για να βρεθουν και να βοηθησουν συντροφους..
μικρα πραγματακια..στην ενωση τους ομως δειχνουν το δρομο στο καθενα μας..
ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΑΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΞΕΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ..
Ανουσιο να πω οτι η αναρτηση νσου ειανι πραγματικα παρα πολύ δυνατη και γεμάτο συναισθημα των ημερων...
τετοια βλεπω και νιωθω λιγο γεματος ώρες ωρες..να σαι καλα..
Στάσσα, μπορώ να αναδημοσιεύσω το κείμενό σου;
ευτυχώς που υπάρχουν και τέτοια blog....
Επίσης Στάσσα σε επεριμένει μια πρόσκληση στο μπλογκ μου.
αντί σχολίου, μια σκηνή από τη γλυκιά συμμορία του νικολαίδη, εδώ
:-)
(αυτό πήγαινε για την προκήρυξη του ΕΑ εννοείται, όχι για το κείμενό σου).
artistz:
Νά 'σαι καλά.
music is my drug:
Με σκλαβώνεις #^_^#
άμμος:
Ελεύθερα :) Τα κείμενα σ' αυτό το μπλογκ (όχι στο άλλο όμως) είναι κάτω από Open License. Κάποια στιγμή πρέπει να την βάλω και κάπου να φαίνεται :) Έρχομαι από 'κει και για την πρόσκληση.
Tales:
Η επανάσταση γαμιέται... αλλά τα κουρέλια, τραγουδάνε ακόμα... ;0)
Υποχρεωτικό διάβασμα πριν την επόμενη προκήρυξη: Civil Disobedience του Thoreau.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα